szpinak i inne zmory dzieciństwa (Strona 3 z 6)

Mieszkam na obrzeżu , na osiedlu domków, a z tyłu mam las, który produkuje tlen, mnóstwo tlenu.

brukselka z masłem i solą jest pycha zawsze lubiłam!

[quote=niechcemisie]w dzieciństwie nienawidziłam ryżu. Kiedy nikt nie patrzył, a ja musiałam się zmusić do zjedzenia go, udawałam przed sobą samą, że to reklama Uncle Ben's.[/quote]
dzieci to mają pomysły
grunt, że pomagało

Kiedyś musiałam uciec się do oszustwa. Opiekowałam się dzieciakami. Młodsze nienawidziło kaszy. Ich mama poprosiła, żebym zrobiła coś z tym fantem. Tak więc zrobiłam kotlety z kaszy. Tak samo jak mielone, tyle że zamiast mięsa kasza (4 lata wegetarianizmu pozostawiły pewne umiejętności kulinarne ). Dzieciak podszedł, spojrzał do miski, skrzywił się widząc gryczaną i spytał:"Cooooo to?" Ja złapałam miskę, podniosłam do góry:"Mięęęęęęskooo." Ale kiedy wymieszałam składniki i usmażyłam z tego kotlety, mały przeciwnik jedzenia kaszy... wsunął dwa i pół kotleta

aaa i jeszcze coś z sanatorium mi się przypomniało - twarożek z podsmażaną cebulką na śniadanie był obrzydliwy, ale... nie mając świadomości że jest z cebulką poprosiłam tatę żeby mi go posłodził, tata skorzystał z okazji że się nie zorientowałam i mi wsypał łyżeczkę cukru no i zeżarłam ;-)
o tym że był z podsmażaną cebulką dowiedziałam się kilka lat później

Twarożek z podsmażaną cebulką? - co to jest???
Ja jako dziecko nie chciałam jeść mięsa. Schabowego/mielonego/pieczeń/kurczaka trzeba było rozdrabniać i mieszać z ubitymi ziemniakami. tylko w takiej postaci przechodzilo przez moje gardło. W wieku 18 lat przeszłam na wegetarianizm. Chciałam nawet zostać weganką, ale zrezygnowałam z tego pomysłu po, nie pamiętam, ale nie więcej niż kilku dniach.
Będąc dzieckiem nienawidziłam krupniku, który w tej chwili uwielbiam
A zmorą z dzieciństwa, która towarzyszy mi także w dorosłym życiu jest... kożuch na mleku lub na kakao. Fujt!

Tasiemca? Co Ty piszesz???!!! Nie wzięłabym już żadnej ryby do ust po takim widoku. Ja pamiętam jednego węgorza, po którym uciakłam z płaczem na łóżko i zaklinałam, że go nie zjem. Nie zjadłam.

Ja będąc dzieckiem nie lubiłam wątróbki. Dziś jest inaczej, wątróbkę jem raz w tygodniu i bardzo mi smakuje.

a lubicie np chleb z kminkiem? Bo ja nienawidze kminku... A mama mi do tej pory powtarza, że jest zdrowy...

Ja bardzo lubię smak kminku, ale spotkałam niejedną osobę, która nie przepada. Denerwujące jest kiedy wciska się między zęby, ale można zawsze użyć mielonego. Podobno wspomaga trawienie, dlatego dobrze jest go dodać do bigosu i innych ciężkostrawnych potraw. Lubię też sucharki z kminkiem.

A ja nawet ze zmielonym nic nie zjem... Po prostu dla mnie ten smak jest tragiczny...

A jak jest teraz?