Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Nie zawsze człowiek opuszcza rodzinny dom pozostając w dobrych relacjach z rodzicami.
Czasami też relacje psują się już w dorosłym życiu, gdy rodzice nie akceptują naszych wyborów.
Jak je poprawić, żeby się od siebie nie oddalać jeszcze bardziej?
Moim zdaniem przy braku akceptacji naszych wyborów wiele się nie da zrobić, obie strony bronią swoich racji...
Starsi ludzie niestety zaczynają mieć więcej wad niż zalet i nic dziwnego, że młodsze pokolenie ich unika
Obie strony musza chcieć poprawy relacji, a nie tylko jedna...
Nie jest tak, że kiedy się wyprowadzamy to ten fizyczny dystans i prowadzenie odrębnych gospodarstw domowych, ograniczenie kontaktu z tego wynikające pozwala na trochę więcej cierpliwości względem siebie, ostudzenie zbyt intensywnych emocji, większe docenienie czasu spędzanego razem i opanowanie konfliktowych sytuacji? Taki dystans emocjonalny, którego być może brakowało wcześniej?
Wg mnie dobre relacje zostają i po wyprowadzce dzieci, a jeśli ich nie było w domu wcześniej, to ich dalej nie ma w rodzinie.
Kiedy nasze dzieci dorastają i dorosną, już zawsze będziemy stać w rozkroku pomiędzy ogromną chęcią pomagania a niechęcią do narzucania się, potrzebą utrzymania więzi a obawą przed nadmierną ingerencją. Jedynym mądrym rozwiązaniem jest rozmowa o lękach, emocjach, trudnych sprawach. I tego muszą chcieć obie strony.
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
