Kryzys w zwiazku - co robić...? (Strona 13 z 13)

O jejku, a skąd ją wzięliście? Jakiś gotowiec czy któreś z Was ją spisało? A może oboje pracowaliście nad tym, żeby ją stworzyć?

Tak jak dziewczyny wcześniej pisały - najważniejsza jest rozmowa. Gdy w związku pojawia się kryzys warto spędzać ze sobą więcej czasu (i właśnie rozmawiać o swoich potrzebach) a nie oddalać się od siebie jeszcze bardziej. Dobrym pomysłem jest moim zdaniem również wspólny wyjazd albo wspólne próbowanie nowych rzeczy (w łózku ale nie tylko) Wszystkim, którzy teraz przechodzą trudne chwilę w związku życzę wytrwałości!!!!

Tak, rozmowa o wszystkim oprócz tych "trudnych" tematów bo nigdy nie jest odpowiedni moment

Jak to jest, że dla jednych jesteśmy w stanie pójść do piekła. A ci sami rujnują nam życie i zostawiają w potrzasku. Jak to jest, że faceci (nie mówię, że wszyscy) nie troszczą się dzisiaj o swoje partnerki, a sami tego absolutnie oczekują od strony emocjonalnej, duchowej i fizycznej? Jak to jest, że dewaluujecie naszą wartość przez czynniki materialne? Jak to jest, że nie doceniacie kompletnie tego, że część kobiet wybiera opcję bycia niezależną nawet na pograniczu absurdalnego zaciskania pasa byleby tylko nie wyciągać od faceta tych jego "milionów". Czemu takich kobiet też nie szanujecie i o nie, nie dbacie? Ja nie rozumiem dzisiejszej "miłości". Ona chyba odbywa się na innych zasadach niż dawniej, gdy była bezwarunkowa...

Sama też zdałam sobie sprawę, iż po paru latach z kimś nie jestem szczęśliwa. Zauważam dużo rzeczy u niego, których po prostu nie jestem w stanie zaakceptować. Nie mogę odejść jak na razie, bo boję się, że sobie nie poradzę. Chociaż myślę, że lepiej bym na tym wyszła. Ale to wszystko na razie mnie przerasta.

No właśnie. Rodzina nie widzi krzywdy dzieci, tylko broni "swojego". Polska mentalność...

Kobiety są bardzo tolerancyjne jak chcą utrzymać związek, czasem na sile z kimś są, albo dla dobra dzieci...