Czy warto iść na studia? (Strona 2 z 3)

To kicha, ani widoków za oknem, ani na przyszłość, chyba że w przemyśle... Wiej wzorem tych z obrazka...

Przydałoby się zwiać. Zawsze dobrze czułam się w Rzeszowie. Niby też Podkarpacie, ale w porównaniu z tymi tutaj miasteczkami to jak inny świat
Teraz Stalowa Wola ma młodego prezydenta (31 lat) i miasto oczekuje, że pójdziemy w kierunku przyjaznym młodym ludziom.
Wciąż jest zbyt mały dialog pomiędzy zakładami przemysłowymi a tutejszą uczelnią techniczną i tak szczerze zainteresowany absolwentami wydaje się być jedynie pewien chiński koncern. Nawet sponsoruje jednorazowe stypendia dla najlepszych, w wysokości 2 tys. złotych.
Uczelnie techniczne powinny jakoś bardziej współpracować z lokalnym przemysłem, żeby nawzajem odpowiadać swoim potrzebom.

A przede wszystkim masz papier na to, że się na czymś znasz:) A to wciąż się liczy, bo gdzie ktoś uwierzy na słowo, jacy to jesteśmy mądrzy...?

Ale jest jedna dziedzina, w której można się wykazać bez papierka, a mianowicie informatyka. Czasem nastolatki wymyślają takie aplikacje, że szacunek, a studiów to nawet jeszcze nie zaczęli...:)

To dowód dla NASA, że mamy kosmitów między nami

Młodzi geniusze. Żeby tylko dać im odpowiednie warunki do tego, aby mogli się rozwijać, choć i tak niesamowite jest to, do czego doszli bez pomocy instytucji naukowych, bo technologia informacyjna na poziomie szkolnym na pewno nie wniosła w zakres ich wiedzy i umiejętności nic nowego.

Na pytanie czy warto iść na studia zawsze moja odpowiedź będzie brzmiała, że warto. Trzeba tylko wybrać kierunek zgodnie ze swoimi zainteresowaniami. Teraz moja kuzynka w zeszłym roku zaczęła studia w Wyższej Szkole Bankowej w Gdyni i bardzo sobie chwali ich kadrę (adres ich strony dla zainteresowanych:
Najważniejszym kryterium wyboru studiów powinny być indywidualne zainteresowania i preferencje. To nasze predyspozycje mają być naturalnym drogowskazem pokazującym, w jakich obszarach nauki najlepiej się odnajdziemy. Uleganie chwilowym modom, kalkulacjom, namowom koleżanki czy kolegi, nie jest dobrym pomysłem. Oczywiście warto rozmawiać ze starszymi studentami, radzić się rodziców, szukać informacji w różnych źródłach, ale istotne jest, aby ostatecznie decyzję podjąć samemu, świadomie, wykorzystując cała zgromadzoną wiedzę o sobie i różnych propozycjach edukacyjnych. Tylko wówczas studiowanie ma szansę stać się przyjemnością i przynieść prawdziwą satysfakcję.

Większość ukończy i na siłę, przy dzisiejszym poziomie nauczania, ale jaka będzie jego satysfakcja z pracy, której nie będzie lubił?...

Same pieniądze, jak już się ma ich sporo, przestają cieszyć... Człowiek zaczyna dumać, jak sobie za ich sprawą uprzyjemnić życie, a że czasu wolnego ma mało - bo ciągle chce zarabiać więcej i więcej, - to na przyjemności czasu brak, bo telefon ciągle dzwoni i wzywa do kieratu. I pozostaje mu frustracja - choć z pełnym kontem w banku...

Ostatnio edytowany przez Gabika (2016-08-06 15:08:52)

[quote=Gabika]Same pieniądze, jak już się ma ich sporo, przestają cieszyć... Człowiek zaczyna dumać, jak sobie za ich sprawą uprzyjemnić życie, a że czasu wolnego ma mało - bo ciągle chce zarabiać więcej i więcej, - to na przyjemności czasu brak, bo telefon ciągle dzwoni i wzywa do kieratu (...)[/quote]
Znam kogoś takiego Tyle że gromadzi środki planując własny biznes i chce mieć jak najwięcej wkładu własnego. często wspomina, że czuje się wypalony. Wspólna znajoma zauważyła, ze nawet na urlopie, podczas wakacyjnego wyjazdu, uwiązany był pracą.
Co zrobić... nie można mieć wszystkiego. Przynajmniej nie naraz.

Potrzebuje dużo kasy, a interes ryzykowny, zresztą... on chyba jest pracoholikiem.