Trzydziestoośmioletnia pani Katarzyna po urodzeniu dziecka cierpiała na przewlekłe bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Otrzymała więc od lekarza pierwszego kontaktu skierowanie do poradni neurologicznej.Po wykonaniu badania RTG okazało się, że występują w tym jego odcinku niewielkie zmiany zwyrodnieniowe, a diagnozę tę potwierdził rezonans magnetyczny. Stwierdzono wypuklinę krążka międzykręgowego z uciskiem na korzeń nerwowy.
Natomiast ostry i nagły ból o charakterze rwy to objaw ostrej dyskopatii, towarzyszący wysunięciu się krążka międzykręgowego i jego uciskaniu na nerw kulszowy, największy nerw obwodowy w organizmie. Promieniuje on do pośladka i tylnej części uda, powodując lekkie zwiotczenie mięśni i uczucie zdrętwienia w tych okolicach. Zmusza on chorego do leżenia na plecach na twardym podłożu z nogami zgiętymi w kolanach pod kątem prostym, co przynosi ulgę.
Groźnym objawem są zaburzenia zwieraczowe, czyli nietrzymanie moczu i stolca – wymagają one natychmiastowego leczenia.
Leczenie zwyrodnień kręgosłupa jest długie i nie zawsze kończy się powodzeniem. Elementy kostne, które są uszkodzone, nie ulegają samoregeneracji. Lekarze skupiają się więc na eliminowaniu bólu i stosują przeciwzapalne leki niesterydowe, jak ketoprofen, nimesulid i diklofenak. W leczeniu wspomagającym poleca się paracetamol, tolperison i tetrazepam.
Najczęstszą metodą operacyjnego leczenia kręgosłupa jest usunięcie krążka międzykręgowego z
Istotną metodą leczenia jest także rehabilitacja i fizykoterapia – zabiegi i ćwiczenia zmniejszające ból oraz przywracające prawidłową motorykę mięśni.