Cała prawda o alli

20 października 2010, dodał: Redakcja
Artykuł zewnętrzny

O nadwadze i otyłości słyszymy coraz częściej w telewizji, gazetach, radiu. Istnieje wiele metod prewencji oraz leczenia nadmiernej masy ciała. Do najważniejszych należą przede wszystkim: zmiana stylu życia, nawyków żywieniowych oraz zwiększenie wysiłku fizycznego. W mediach jako kolejny sposób leczenia otyłości podaje się coraz częściej farmakoterapię.

Jednym ze środków farmakologicznych zarejestrowanych w Polsce do leczenia otyłości jest orlistat, czyli lek na którym opiera się preparat Alli. Działanie lecznicze orlistatu polega na uniemożliwieniu hydrolizy, czyli rozpadu triglicerydów zawartych w pokarmach. Triglicerydy to tłuszcze, które spożywamy wraz z pożywieniem.
Orlistat hamuje działanie lipazy trzustkowej – enzymu, który bierze udział w trawieniu spożywanych przez nas tłuszczów. Po zastosowaniu leku, lipaza jest wyłączona z procesu trawienia, a wtedy triglicerydy nie ulegają rozpadowi do glicerolu i kwasów tłuszczowych. Stają się one składnikami niewchłanialnymi i przechodzą niestrawione do dalszych odcinków przewodu pokarmowego, a następnie są wydalane na zewnątrz.


Podczas stosowania orlistatu wydalanie triglicerydów pokarmowych przy diecie zawierającej ok. 100 g tych tłuszczów może osiągać poziom 30% tej ilości, tzn. średnio zmniejszamy spożycie energii w diecie o około 270 kcal. Wiadomo, że ograniczenie kaloryczności diety prowadzi do spadku masy ciała.
Istnieje wiele badań terapeutycznych poświęconych sprawdzeniu działania orlistatu na organizm. Udowodniono, że stosowanie leku u pacjentów ograniczających spożycie energii o około 500 kcal prowadzi do 2 – krotnie większego spadku masy ciała w porównaniu do pacjentów, którzy ograniczają kaloryczność diety bez wspomagania farmakologicznego. Potwierdzono także, że stosowanie tego leku zmniejsza ryzyko cukrzycy typu 2 oraz chorób sercowo – naczyniowych.
Okazuje się jednak, że podczas stosowania leku mogą się pojawić pewne reakcje niepożądane. Do najczęstszych należą stolce tłuszczowate, wzdęcia oraz biegunki. Reakcje te są objawem podrażnienia dalszych odcinków przewodu pokarmowego przez nadmiar triglicerydów. Ze względu na działanie substancji czynnej leku, tzn. ograniczenie wchłaniania tłuszczów, możemy nie dostarczać naszemu organizmowi potrzebnych ilości witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, tzn. witaminy A, D, E oraz K. W przypadku długotrwałego stosowania tego leku rozsądne byłoby podawanie odpowiednich preparatów wielowitaminowych, uzupełniających niedobory.
Najbardziej optymalnym wyjściem przy stosowaniu tego typu preparatów jest konsultacja z dietetykiem, który ułatwi wdrożenie nowego stylu życia i zmianę nawyków żywieniowych, a także ułoży prawidłowo zbilansowaną dietę bez narażania nas na niedobory potrzebnych składników żywieniowych.
Farmakoterapię powinno się traktować jako dodatkowy sposób leczenia, tylko w specjalnych wskazaniach (szczególnie u osób z otyłością ekstremalną, a nie z lekką nadwagą!) i zawsze poddawany starannej obserwacji. Stosując leki wspomagające utratę masy ciała należy wziąć pod uwagę indywidualną reakcję danej osoby na konkretny lek, a także działania niepożądane.

Anna Kacperska – dietetyk, spec. ds. żywienia człowieka
Poradnia Dietetyczna METAMORFOZA  przy WASZ SKLEP Zdrowa Tradycyjna Ekologiczna Żywność
Warszawa, ul. Modlińska 310/312 (Fort Piontek)
Warszawa, ul. Koszykowa 20
tel. 695-411-381

BLOG: http://metamorfozadiety.blogspot.com/

Zobacz również:

  1. Skuteczne diety
  2. Czy tabletki na odchudzanie mogą pomóc?
  3. Czy w saunie się chudnie?
  4. Jajka w dietach odchudzających
  5. Zadaj pytanie naszemu dietetykowi – bezpłatnie!



FORUM - bieżące dyskusje

Naturalne kosmetyki
Sama robię kremy, ale to wymaga wysokiej higieny, bo inaczej krem się...
Typy mężczyzn
Maminsynki wychowane przez samotne matki. Tragedia... oni nie są zdolni do żadnego związku...
Jak można zostać dietetykiem
Kurs dietetyki też jest ok, jeśli ktoś się sam dokształca i interesuje swoją dziedziną.
leczenie niepłodnosci
Moim zdaniem leczenie nepłodności ma sens do 30. roku życia. Potem wzrasta znacznie ryzyko...