Afrodyzjaki możemy znaleźć we wszystkich kulturach zarówno w przeszłości jak i obecnie. Ich historia sięga czasów starożytnych. Afrodyta, bogini miłości, stała się ich patronką i jak wynika z mitologii miała ku temu szczególne kwalifikacje.

Lista afrodyzjaków z różnych kultur jest długa i znajdujemy na niej np.:

1. liście akacji i miód (Egipt),
2. opium, konopie i bieluń dziędzierzawę (Islam, Chiny),
3. wyciągi z drzewa sandałowego i haszysz/konopie (Indie),
4. ambrę (Jawa, Madagaskar),
5. strychninę – alkaloid z nasion Strychnos nux vomica. (Wietnam),
6. żeń-szeń (Korea, Japonia i Chiny),
7. wyciągi z owadów Cacuong (Chiny),
8. peyotl (Indianie Ameryki),
„9. khat (Etiopia),
10. psylocybinę (Meksyk),
11. kokainę (Peru, Boliwia)”
12. mak (Asyria, Egipt, Grecja, kraje Azji, Europy),
13. owoce granatu (Egipt, Grecja, Islam, Tybet),
14. mandragorę (starożytność),
15. anyż (ceniony przez greckiego lekarza Dioskodiresa)
16. avokado (cenione u Azteków)
17. bazylię (Islam),
18. brzoskwinię (różne starożytne kultury),
19. cebulę (Grecja) i czosnek (Grecja i Rzym),
20. czekoladę (Francja XVII w.),
21. seler i marchew (Madame de Pompadour),
22. trufle (Napoleon).

Z wielu innych afrodyzjaków roślinnych do bardziej popularnych dzisiaj należą:

1. agawa,
2. ananas,
3. jeżyny,
4. kiwi,
5. orzechy – głównie włoskie,
6. muira puama,
7. chili,
8. kola,
9. lubczyk,
10. muszkatołowiec,
11. pokrzywa,
12. wanilia,
13. seler,
14. dziurawiec,
15. jabłko,
16. por,
17. pietruszka,
18. bakłażany,
19. brokuły,
20. szparagi,
21. wszystkie jarzyny liściaste (czyli sałaty i kapusty),
22. papryka,
23. marchew
24. różnego rodzaju kiełki (stanowiące główne pożywienie rzymskich gladiatorów) i uznawane za bogate źródła witamin wspaniale działających na i płodność kobiet oraz potencję mężczyzn.
25. grzyby – zwłaszcza prawdziwki, smardze i nade wszystko trufle.

Z afrodyzjaków zwierzęcych najbardziej znane i popularne są:

1. owoce morza (małże, krewetki, ostrygi, homary),
2. podroby: wątroba, żołądki, nerki, móżdżek,
3. krew.
4. do tej grupy zaliczyć też trzeba poszukiwane przez mężczyzn rarytasy. W Hiszpanii są to jądra byków, na Bałkanach – oczy jagniąt, a na Węgrzech – grzebienie kogutów.
5. w medycynie ludowej jako afrodyzjaki traktowano dodawanie do pokarmów wydzielin z narządów rodnych (kilka kropel krwi miesiączkowej, nasienie, lubrikacjo pochwy), nasienie zwierząt uosabiających zmysłowość (byki, ogiery), jądra kozłów, kogutów, kawior, móżdżek, sproszkowane rogi jelenia syberyjskiego, mięso żółwi, węży, jednak współczesna medycyna w zasadzie wyklucza skuteczność tego typu środków pobudzających.

Inne substancje zaliczane do afrodyzjaków, to m.in.:

1. zmysłowe przyprawy, głównie pikantne i zioła, które pobudzają krążenie i zmniejszają wewnętrzne napięcie, np.: chili, cynamon, curry, kolendra, gałka muszkatołowa, papryka, pieprz, imbir, lubczyk, bazylia, oraz korzeń żeń-szenia.
2. wino (obecnie pozytywnie ocenia się wpływ niewielkich dawek win czerwonych wytrawnych),
3. działanie pobudzające  przypisuje się różnym kadzidłom, kamieniom (np. agat), a także władzy i bólowi,
5. johimbina (Yohimbinum) – alkaloid z kory rośliny Corynanthe yohimbe,
6. kantarydyna (Cantharidinum) – bezwodnik kwasowy z muszki hiszpańskiej,
7. afrodyzjaki wrażeniowe – zaliczmy do nich masaż, literaturę erotyczną, ilustracje lub filmy erotyczne, gry miłosne i techniki urozmaicają współżycie lub zwiększają jego intensywność.