Jedwabna pościel – warto kupić?

Jedwab – historia, produkcja, właściwości

Jedwab jest to włókno pochodzenia zwierzęcego (białkowe), uzyskiwane z kokonu jedwabnika morwowego lub dębowego. Światowa produkcja jedwabiu na poziomie ok. 50000 ton rocznie jest bardzo niewielka i stanowi zaledwie 0.2% całej produkcji włókien. Jedwab jest bardzo dobrze znany jako dobro luksusowe, prezentując niezwykłe zdolności. Przez stulecia jedwab był ceniony przez jego zdrowotne korzyści dla skóry i włosów. Dzisiaj zarówno sportowcy jak i naukowcy wykorzystują jedwab jako oddychający materiał. Jego duże włókna redukują przewodnictwo ciepła, przetrzymując powietrze blisko skóry, by nas ogrzać lub też oddala je od ciała w momencie wysokich temperatur. Jedwab posiada 18 rodzajów aminofenoli, które korzystnie wpływają na skórę oraz działają odprężająco. Jedwab jest naturalnie hypoalergiczny, dlatego też jedwabna pościel Silk Dreams jest zdrowotną alternatywą dla zwykłych kołder, poduszek i cudownym rozwiązaniem dla ludzi cierpiących na alergię.

Wczesna historia

Znaleziska archeologiczne wskazują, że jedwab wytwarzano już w starożytnych Chinach, około 6000 lat p.n.e. Chińskie podanie głosi, że jedwab został odkryty w ogrodzie cesarza Huang Ti. Według legendy cesarz poprosił swą żonę Xi Lingshi, by sprawdziła, jaki szkodnik niszczy drzewa morwowe. Cesarzowa zauważyła, że są to białe larwy, które przędą błyszczące kokony. Przypadkowo jeden kokon wpadł jej do wrzątku i okazało się, że można wyciągnąć z niego delikatną nić, którą Xi Lingshi zawinęła na szpulkę. W ten sposób, jak głosi legenda, odkryła tajemnicę produkcji jedwabiu. Chińczycy strzegli tej tajemnicy przez ok. 2000 lat. Przez ten czas Chiny miały monopol na produkcję jedwabiu, który eksportowały tzw. Jedwabnym Szlakiem. Każdego, kto zdradziłby tajemnicę jego wyrobu, czekał wyrok śmierci. Dopiero w roku 550 tajemnica jedwabiu została przemycona z Chin do Konstantynopola (dzisiejszy Stambuł) przez dwóch mnichów. Cesarstwem Wschodniorzymskim (Bizancjum) rządził wówczas Justynian I. Mieszkańcy Bizancjum kupowali Chiński jedwab, który był przywożony Jedwabnym Szlakiem przez kupców. Wędrowali oni przez kilka miesięcy pokonując 4800km. Kupcy narażali życie podążając terenami, które przecinały terytoria ogarnięte wojną. Po dotarciu do Europy jedwab wart był majątek – stąd nie dziwi fakt, że władcy Bizancjum zależało na produkcji jedwabiu w kraju. Obiecał więc dwóm mnichom, że sowicie ich wynagrodzi, jeśli przetransportują jajeczka jedwabników z Chin oraz pokażą Bizantyjczykom, jak hodować jedwabniki. Plan się powiódł. Mnisi zdobyli w Chinach ok. 26000 jajeczek, i przetransportowali je do Europy chowając je wewnątrz bambusowych kijów, którymi się podpierali. W ten sposób zapoczątkowali produkcję jedwabiu w Europie.

Produkcja jedwabiu

Produkcję jedwabiu można podzielić na 4 fazy:

1. Produkcja karmy dla jedwabników – uprawa drzew, których liście będą dla nich pożywką. Jedwabniki mogą żywić się liśćmi różnych gatunków drzew. Najlepiej jednak, gdy jest to morwa lub ewentualnie dąb.

2. Hodowla jedwabników – odbywa się wiosną, tylko przez 2 miesiące. Przez pozostały czas jaja przechowuje się w stosunkowo niskiej temperaturze. Wylęg rozpoczyna się, gdy tylko pojawią się na morwach pierwsze liście i trwa ok. 8 dni. Następnie gąsienice przez miesiąc żywią się liśćmi morwy. W ciągu 4 tygodni masa ich ciała zwiększa się 10000 razy. Jedwabniki spożywają pokarm bez przerwy, nawet podczas oddychania, gdyż oddychają przenikającymi całe ciało tchawkami. Po czwartym linieniu, po ok. miesiąca od wylęgu, jedwabniki rozpoczynają owijanie się w kokon, co trwa 3 dni. Po tym czasie jedwabniki rozdziela się na te, które przepoczwarzą się w motyla, by dać początek kolejnemu cyklowi rozwojowemu, oraz te, z których pozyskuje się jedwab.

3. Pozyskiwanie włókna – kokony zanurza się w gorącej wodzie, znajdując koniec każdej nici jedwabnej, a następnie zawija na szpulę. Z jednego kokonu otrzymuje się ok. 1.6km bardzo cienkiej nici.

4. Przędzenie – włókno poddaje się procesowi przędzenia w celu uzyskania przędzy jedwabnej, będącej surowcem do produkcji tkanin.

Jedwabna pościel

To pościel perfekcyjnie wykonana, o szerokiej gamie walorów zdrowotnych i estetycznych. Wypełnienie kołder i poduszek stanowią jedwabne włókna naturalne o różnym stopniu grubości z przeznaczeniem na odpowiednią porę roku. Dopełnieniem jedwabnego wypełnienia jest 100% bawełniane pokrycie. Już po pierwszej nocy pod luksusową jedwabną pościelą Silk Dreams nie będziesz chciał okryć się żadną inną.

• Miękka, lekka i przyjemna w dotyku jest w 100% naturalna alternatywą dla pościeli syntetycznej, puchowej i wełnianej.
• Jedwab jest włóknem oddychającym a zarazem izolacyjnym, który pomaga regulować temperaturę ciała.
• Włókna jedwabiu są bardzo hygroskopijne, mogą wchłonąć do 30% wody , nie dając w dotyku wrażenia wilgoci.
• Jest naturalnie hypoalergiczny.
• Jedwab to dobre rozwiązanie dla wrażliwej skóry. Dzięki właściwościom antystatycznym nie akumuluje w sobie roztoczy kurzu domowego, w odróżnieniu od innych włókien naturalnych, takich jak puch czy wełna.
• Polecany jest dla osób cierpiących na alergię, astmę, zapalenie zatok przynosowych i katar sienny
• Dobrze wpływa na osoby uskarżające się na artretyzm
• Obniża ciśnienie krwi
• Białka wchodzące w skład jedwabiu – serycyna i fibrolin (70% ogólnej masy) znajdują się także w ciele ludzkim, przez co mają duży wpływ na wygląd skóry. Nadają jej sprężystość i elastyczność , oraz hamują zmiany związane ze starzeniem się komórek.
• Ekologiczna produkcja – przy produkcji jedwabiu mogą być stosowane tylko środki pochodzenia naturalnego, ponieważ nić jedwabna ulega uszkodzeniu przy zastosowaniu środków chemicznych.

na podstawie: www.mikpol.pl