Operacja plastyczna brzucha

2 czerwca 2010, dodał: Redakcja
Artykuł zewnętrzny
Gwałtowne zmiany wagi i tym samym obwodu w pasie prowadzą do powstawania zdeformowanego i nieestetycznego brzucha. W przypadku kobiet zdarza się to najczęściej po przebytej ciąży lub w wyniku nagłej redukcji wagi, co dodatkowo pogarsza wygląd skóry w tej części ciała, ponieważ  jej nadmiar nie znika wraz z tkanką tłuszczową. W efekcie skóra bywa też często oszpecona przez rozstępy (striae distenzae), których powstawanie może mieć również inną przyczynę, którą jest funkcyjna wada ściany jamy brzusznej. Wada ta powoduje rozluźnienie mięśnia prostego brzucha i w rezultacie ściany jamy brzusznej. W przestrzeni międzymięśniowej powstaje rozstęp (diastaza), który prowadzi do deformacji kształtu brzucha.
Abdominoplastyka, powszechnie znana jako operacja plastyczna brzucha, jest rozległym zabiegiem chirurgicznym, który prowadzi do spłaszczenia brzucha, usunięcia nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej (usunięcie fałdu skórno-tłuszczowego w środkowej i dolnej części brzucha) oraz zbędnych partii skóry i ma na celu wzmocnienie mięśni ściany jamy brzusznej. Plastyka brzucha może wyraźnie poprawić wygląd tej części ciała. Liposukcja wystarcza w przypadku, kiedy skóra jest ogólnie w dobrym stanie, pozbawiona blizn i rozstępów oraz kiedy nie występuje zbyt wielki nadmiar skóry. Zabieg ten jest  metodą mniej inwazyjną w porównaniu z abdominoplastyką. Liposukcja jest częściej zalecana zwłaszcza młodszym osobom, których skóra jest elastyczniejsza i szybciej się regeneruje.

Operacja ściany jamy brzusznej umożliwia:

1) Redukcję skóry i tkanki tłuszczowej w dolnej części brzucha,
2) Redukcję skóry i tkanki tłuszczowej całego brzucha,
3) Redukcję skóry i tkanki tłuszczowej wraz z plastyką mięśni prostych brzucha.

Wyróżnia się następujące typy chirurgicznej operacji brzucha:

1) Całkowita abdominoplastyka
2) Abdominoplastyka modyfikowana
3) Miniabdominoplastyka
4) Inne – abdominoplastyka odwrócona, umbilikoplastyka.
Abdominoplastyka całkowita to zabieg chirurgiczny przeprowadzany w pełnej narkozie. Wymaga odpowiedniego przygotowania przedoperacyjnego. Przynajmniej 12 godzin przed planowanym zabiegiem nie wolno spożywać posiłków. Operacja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powstania zatoru, dlatego konieczne jest podawanie pacjentowi dostatecznej ilości płynów i obandażowanie kończyn dolnych chroniące przed wystąpieniem tromboembolii. Przed właściwym nacięciem zostaje wprowadzona pompa ssąca, za pomocą której odsysana jest podskórna tkanka tłuszczowa (liposukcja). Następnie za pomocą cięcia wokół pępka zapewniony zostaje jego swobodny ruch w stosunku do otaczającej tkanki. Najczęściej chirurg wykonuje długie cięcie prowadzące od jednej kości biodrowej do drugiej, nad linią owłosienia łonowego. Kolejno zostaje oddzielona skórę od ściany brzusznej, przeciągnięta w kierunku żeber i podniesiona. W ten sposób bezpośrednio odsłonięte zostają mięśnie proste jamy brzusznej, które następnie zostają wzmocnione poprzez zebranie ich i zszycie w nowym położeniu. Zapewnia to wzmocnienie ściany brzusznej i daje efekt wyszczuplenia talii. Nadmierna ilość skóry zostaje usunięta i wycina się otwór, do którego zostaje doszyty pępek. Operacja trwa około 2 godzin. Rana pooperacyjna zszywana jest zazwyczaj w kilku warstwach, w większości przypadków stosuje się szwy rozpuszczalne. Pod skórą umieszczone zostają dreny ssące, a ścianę brzuszną odciąża się specjalnym elastycznym bandażem kompresyjnym, którego noszenie zaleca się nosić na okres jednego miesiąca. Częścią abdominoplastyki jest w większości przypadków także lipektomia, czyli chirurgiczne usunięcie nadmiaru podskórnej tkanki tłuszczowej.

Minimalny okres hospitalizacji po operacji brzucha wynosi 2 dni. Wówczas pacjent otrzymuje środki przeciwbólowe i jest unieruchomiony ze względu na umieszczone dreny, które usuwane są po 2-3 dniach od operacji. Po upływie tygodnia dokonuje się pierwszej zmiany opatrunku. Kolejne wizyty u doktora ustalane są indywidualnie, w zależności od przebiegu procesu gojenia.
Abdominoplastyka modyfikowana to zabieg, który ze względu na swój poziom trudności jest klasyfikowany pomiędzy całkowitą abdominoplastyką, a abdominoplastyką częściową. W przypadku tego zabiegu cięcie jest krótsze, nie sięga do kości biodrowej ale tylko do trzonu kości, tzn. 10-15 cm mniej niż przy operacji całkowitej abdominoplastyki. Chirurg jest w stanie za pomocą szycia wzmocnić luźną ścianę jamy brzusznej aż do okolicy pępka. Pierwszą noc po operacji spędza się w pozycji półsiedzącej. Abdominoplastykę częściową przeprowadza się u pacjentów, u których zasoby tkanki tłuszczowej zmagazynoane są pod skórą  w dolnej części brzucha.
Miniabdominoplastyka trwa około 1 godziny, ale nie jest wskazana u pacjentów z wyraźnym nadmiarem skóry. Cięcie w kształcie elipsy ma około 5-10 cm długości. Jest umieszczone na linii owłosienia łonowego. Chirurg podczas tej operacji potrafi rozwiązać problem dotyczący luźnej skóry podbrzusza, ale nie rozstępu mięśnia prostego jamy brzusznej. Noc po operacji pacjent spędza w pozycji półsiedzącej. Istnieje również możliwość wykonania miniabdominoplastyki endoskopowej. Powstałe blizny znajdują się tylko w trzech punktach i mają średnicę jednego centymetra. Są to blizny po wprowadzonych endoskopach (urządzeniach, które obsługują kamerę, urządzeniu pracującym i oświetleniu), dzięki którym chirurg przeprowadza operację nawet wtedy, kiedy nie posiada bezpośredniego dostępu do operowanego miejsca. Podczas tego rodzaju operacji pacjent nie może liczyć na redukcję nadmiernej ilości skóry. Dlatego też ten rodzaj operacji zaleca się w przypadku młodych i szczuplejszych pacjentów, u których głównym problemem jest rozstęp mięśni brzucha.
Istnieje również metoda zwana abdominoplastyką odwróconą. Stosowana jest najczęściej u pacjentów z nagromadzoną tkanką tłuszczową w górnej części brzucha. Niektórym pacjentom zaleca się jedynie zabieg umbilikoplastyki (poprawienie wyglądu pępka). Zabieg nie jest skomplikowany, przeprowadza się go w miejscowym znieczuleniu a blizna pozostaje wyłącznie wewnątrz pępka. Podczas zabiegu nie dochodzi do przesunięcia pępka, ale zmiany jego kształtu. Jeśli chodzi o ten zabieg, to większość pacjentów stanowią osoby pragnące pozbyć się wypukłego pępka.
Operacja plastyczna brzucha sprawia ból. Brzuch boli podczas oddychania lub w czasie kaszlu, wymagane jest zastosowanie diety. Przez kilka pierwszych dni brzuch musi być zabandażowany, a ból łagodzony analgetykami. Największe kłopoty powoduje zmiana położenia ciała, z pozycji siedzącej do leżącej. Ważne po abdominoplastyce jest stosowanie diety ze względu na zmiany w położeniu jelit. Bandażowanie brzucha specjalnym pasem ułatwia poruszanie się i przyspiesza proces gojenia. Ważna jest też pielęgnacja blizn. Masaże uciskowe powodują ich miękczenie i pomagają w gojeniu się blizn. Dodatkowo można używać silikonowych pasków, które łagodzą blizny. Niektóre kliniki dodatkowo zalecają terapię enzymatyczną (wobenzym) lub terapię laserem biostymulacyjnym. Stosowanie maści pomaga na opuchnięcia i sińce. Po usunięciu większej części skóry pacjent cierpi z powodu odczuwanego napięcia w bliźnie, ale może sobie pomóc pochylając się delikatnie do przodu. Stan ten jest przejściowy i po około 3 tygodniach powinien ustąpić. Do pracy można powrócić mniej więcej po 2–4 tygodniach. Niektórzy wracają do pracy już po 2 tygodniach, ale jest to możliwe tylko w przypadku wykonywania pracy, która nie wymaga wysiłku fizycznego. Nadal należy dbać o zagojenie się blizny, przez 4 miesiące starannie chronić ją przed słońcem i potem również stosować na bliznę krem z wysokim filtrem UV.
Blizny znajdujące się w dolnej części brzucha są przeważnie usuwane podczas redukcji skóry. Komplikacje mogą natomiast wystąpić w przypadku blizn znajdujących się w górnej części brzucha, jeśli dojdzie do nadgnicia i obumierania tkanki. Zdarzają się też komplikacje podczas przesunięcia pępka i wówczas chirurg musi jeszcze raz naciąć tworząc jeszcze jedną poprzeczną bliznę. Ze względu na to, że abdominoplastyka to rozległy zabieg, towarzyszą mu bardziej i mniej poważne komplikacje, jak: krwawienie, krwiaki i infekcje. Przed operacją pacjent zostaje poinformowany o tym, że może stracić czucie w operowanym miejscu, ale często jest to tylko przejściowa niedyspozycja, która jest spowodowana lekkim uszkodzeniem nerwów powierzchniowych. Inną możliwą komplikacją jest otwarcie się rany. Przy zabiegu abdominoplastyki o dużym zasięgu może wystąpić niebezpieczeństwo asymetrii brzucha lub może dojść do asymetrycznego umieszczenia pępka. Lekarze obawiają się również wystąpienia blizn keloidalnych, (u których dochodzi do przerostu więzadeł) albo do powstania pseudocyst (zdarzają się często ale nie stanowią zagrożenia dla operowanego miejsca). W wyniku operacji dochodzi do przesunięcia się tkanki tłuszczowej co powoduje powstawanie drobnych przestrzeni, które wypełniają się cieczą.
Operacja plastyczna brzucha jest odpowiednia zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet cieszących się dobrym ogólnym stanem zdrowia. Rozmieszczenie tkanki tłuszczowej u tych pacjentów jest uwarunkowane przede wszystkim genetycznie i hormonalnie. Nawet u szczupłych osób może występować nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Z operacją warto poczekać jeżeli chcemy bardzo wyraźnie schudnąć. Operacja plastyczna brzucha wyraźnie pomaga kobietom, które po kilkukrotnych porodach mają rozciągnięte mięśnie brzucha, a skóra w tym miejscu nie powróciła już do normalnego stanu. Kobietom, które planują kolejne narodziny dziecka zaleca się odłożenie operacji brzucha, pomimo tego, że operacja nie stanowi żadnej przeszkody w zajściu w ciążę i porodu. Jeżeli nie minął jeszcze rok od porodu, to operację warto odłożyć i pozwolić ciału na powrót do stanu przed porodem. Karmienie piersią to też powód do wstrzymania się od decyzji o poddaniu się operacji brzucha. Również u starszych pacjentów, pomimo, że ich skóra nie jest już tak elastyczna, dzięki abdominoplastyce można osiągnąć bardzo dobre rezultaty mające na celu poprawienie wyglądu brzucha. Jeszcze lepsze rezultaty można osiągnąć przez zastosowanie zabiegu abdominoplastyki i liposukcji, która umożliwia pozbyć się podskórnej tkanki tłuszczowej w okolicach ud. Tych dwóch metod jednak nie stosuje się łącznie, ponieważ oba zabiegi są na tyle skomplikowane, że większość lekarzy woli przeprowadzać je osobno. Chodzi bowiem o bolesne i znaczące operacje o dużym zasięgu i dlatego lepiej ustrzec się przed ryzykiem wystąpienia poważnych komplikacji. Operacja plastyczna brzucha pomaga też w pozbyciu się blizn po poprzednich operacjach wykonywanych w dolnej części brzucha (np. po cesarskim cięciu, itp.). Po abdominoplastyce pozostaje długa blizna, która jest ceną za uzyskanie efektu płaskiego brzucha. Łatwo jednak można ją ukryć pod bielizną.
Efekty całkowitej lub częściowej plastyki brzucha są zazwyczaj bardzo widoczne. W większości przypadków wynik operacji jest trwały, zwłaszcza wtedy jeżeli pacjent stosuje zrównoważoną dietę i wykonuje zalecone ćwiczenia. Nie oznacza to jednak, że po abdominoplastyce w poddanych zabiegowi obszarach ciała nie dojdzie do ponownego nagromadzenia się tkanki tłuszczowej.
Kasa chorych pokrywa jedynie koszty operacji ściany jamy brzusznej, która jest rozwiązaniem problemu rozstępu mięśni jamy brzusznej lub przepukliny. Te operacje oczywiście nie są porównywalne z abdominoplastyką. Korekcję diastazy przeprowadza się przy pomocy cięcia wertykalnego w linii środkowej lub w okolicach pępka.
Plastyka powłok brzucha: 10.000 – 12.000 PLN – w tym cena zabiegu, znieczulenia ogólnego, pobytu w klinice (2 dni), opatrunków i wizyt kontrolnych.
Dodała: Marta