We wtorek 24 października obchodzimy Światowy Dzień Walki z Otyłością. Ta choroba dotyka coraz więcej Polaków, a nasze dzieci tyją najszybciej w Europie. Co zrobić, aby odnaleźć silną motywację do trwałego zgubienia wagi? Jak wspierać najbliższych, by wytrwali w procesie odchudzania i cieszyli się nie tylko pozytywną zmianą, ale zdrowiem? Odpowiedzi na te pytania przyniosła rozmowa z Laurą Osęką, psychodietetykiem, psychologiem i specjalistą dietetyki z łódzkiej poradni Medsolver.
Odchudzanie to nie tylko proces fizyczny, ale przede wszystkim psychiczny. Jak przygotować się emocjonalnie do podjęcia tego trudnego zadania?
Kluczowe jest nastawienie, zmiana nawyków żywieniowych i uzyskanie efektów trwałej zmiany: w postrzeganiu jedzenia, samego siebie, swoich problemów emocjonalnych. Podejmując wyzwanie musimy być przekonani, że naprawdę chcemy się odchudzić i pragniemy trwałych zmian: zakładamy przecież, że proces utraty wagi musi nas odmienić. W wielu przypadkach osoby otyłe są po prostu przywiązane do wizji własnego ciała, do bycia… grubymi, i chętnie zrzucają odpowiedzialność za życiowe niepowodzenia na własny wygląd. To tzw. samoutrudnienie lub wyuczona bezradność, które skutecznie oddalają efekt zmian oczekiwanych w związku z utratą wagi.
Jak pomóc bliskiej osobie, która zdecydowała się zmienić nawyki żywieniowe?
Najważniejsze to powiedzieć otoczeniu o swoich zamierzeniach. Nie ukrywajmy faktu, że jesteśmy na diecie. Nasi bliscy niech nie szczędzą nam komplementów, niech chwalą za małe i duże osiągnięcia. Miłe słowa będą nas bardzo mobilizować. Ważne jest, by wspierać bliską osobę także w innym aspekcie: jeśli ktoś z domowników jest na diecie opartej o zdrowe produkty, to unikajmy przynoszenia do domu fast foodów. Taka zmiana żywieniowa wszystkim wyjdzie na zdrowie!
Dlaczego warto zwrócić się z problemem otyłości do psychodietetyka?
Dietetyk to osoba, która bada stan odżywienia bez motywów. Zważy, określi stan choroby, rozpisze dietę. Psychodietetyk zrobi nie tylko wszystkie te czynności, ale określi podłoże psychologiczne otyłości, wyznaczy realne, terminowe i mierzalne cele. Będzie jak coach i zastosuje różne ćwiczenia behawioralne pomagające utrzymać dobry nastrój, który w trakcie odchudzania się często nas opuszcza.
Jak wygląda terapia?
Osoby otyłe mają najczęściej zaburzony obraz swojego ciała. Pomagam odzyskać kontakt ze sferą cielesności. Pracujemy wspólnie, aby zniwelować stres, stosuję techniki relaksacyjne. Pomagam przywrócić poczucie własnej wartości oraz zwracam uwagę na inne problemy emocjonalne, które utrudniają dojście do wyznaczonego celu. Jednym z elementów, które wprowadzamy wspólnie do życia, jest tzw. „uważność”. Uczę jej w kontekście uważnego spożywania posiłków, smakowania, zabawy jedzeniem i towarzyszących jej emocji. To niezwykle ważny i trudny do wprowadzenia w życie codzienne nawyk. Nie tylko z powodu towarzyszącego nam pośpiechu, ale i skłonności, która często występuje u osób z nadwagą i otyłością: nieświadomej konsumpcji, braku skupienia na spożywaniu posiłków. Zapytane, często nie wiedzą, co jadły, ile, a nawet: czy w ogóle.
