Requiem dla wilka – Maria Nurowska

27 października 2011, dodał: Redakcja
Artykuł zewnętrzny

file1319750237

Wydawnictwo W.A.B. w ramach akcji Jesienne Czytanie z Wydawnictwem poleca książkę:

Requiem dla wilka
Maria Nurowska

Młoda reżyserka Joanna przyjeżdża w Bieszczady, aby spotkać się ze swoim idolem, wybitnym filmowcem, który po czterdziestu latach wraca do Polski i buduje w Bieszczadach dom. Okazuje się, że w okolicy doszło niedawno do tragicznego wypadku – badaczka wilków Katarzyna, zbierająca materiały do pracy doktorskiej, zginęła od kuli kłusownika. Pamięć o Kasi jest we wsi ciągle żywa. Mieszkańcy odnajdują w Joannie podobieństwo do zmarłej doktorantki. Zaintrygowana tym Joanna zaczyna szukać informacji o dziewczynie, kontaktuje się z jej uczelnią, wynajmuje chatę, w której tamta mieszkała. Zaczyna żyć życiem Kasi, i choć nie zna zachowań wilków, postanawia odszukać je i sfotografować.
Tymczasem z początku niechętny Joannie reżyser zaczyna się nią interesować. Historia komplikuje się jeszcze bardziej, gdy we wsi pojawia się Olgierd, pilnie strzegący wilków i swojej pamięci o Katarzynie…
Znakomita powieść o zauroczeniu cudzym losem, rozdarciu i pasji. O zagadkowym świecie dzikich zwierząt, który staje się obsesją.

Kontynuacja głośnej powieści Nakarmić wilki z 2010 roku.

Fragment:
Było ich trzech; mieli twarze umazane sadzą, a na sobie wyszmelcowane kombinezony, czy coś w tym rodzaju, swoim wyglądem przypominali diabły, które jako dziecko widywała w grupie bożonarodzeniowych kolędników, brakowało im tylko doczepionych rogów.
– Ładna pogoda dzisiaj – rzekła, aby jakoś podtrzymać rozmowę.
Patrzyli na nią, w końcu odezwał się najmłodszy z nich, a może tylko najniższy:
– Mikola, chyba panienka ożyła?
I na to ten Mikola:
– Nie ożyła, głupku, nie ożyła, przestań kłapać po próżnicy.
– Jaka panienka? – zainteresowała się.
– A miastowa – wyrwał się ten mały – ze dwa roki nazad było pifpaf! i po niej. Ile tu milycyjantów najechało… jak jej szukali… Szukali, szukali i na koniec naleźli…
Tym razem Mikola zdenerwował się nie na żarty, brutalnie pchnął rozmówcę Joanny, aż się zatoczył, po czym wszyscy trzej jak na komendę odwrócili się i poszli w stronę kotłów. I to był koniec rozmowy, ale ją zaintrygowała ta dość nieskładna opowieść.
Przy obiedzie spytała leśniczego:
– Czy to prawda, że dwa lata temu zastrzelono tutaj młodą kobietę?
Ani leśniczy, ani jego tak przedtem rozmowna gospodyni nie podjęli tematu.

O książce:
Requiem dla wilka
Maria Nurowska
Literatura piękna
Gatunek: powieść
Seria: poza seriami
Premiera: wrzesień 2011
Wydanie: I
Liczba stron: 240
ISBN 978-83-7747-517-1

Za zgodą Wydawnictwa: http://www.wab.com.pl/?ECProduct=1192