Sekretarzyk jako mebel do pisania i przechowywania korespondencji ma swoje korzenie we Francji. Pojawił się w XVIII wieku w eleganckich dworach i szybko upowszechnił się w całej Europie. W tym stylowym, finezyjnym meblu rozkochały się nie tylko wytworne damy. Mogły skrywać tam sekretne liściki, biżuterię i bibeloty, gdyż zamontowana klapa umożliwiała zamknięcie szuflady na kluczyk. Korzystała z tego m.in. Maria Walewska, pisząc miłosne liściki do Napoleona. Dlatego pierwsze sekretarzyki, które wyparły ciężkie i ogromne biurka, tak cieszyły się popularnością.
Najbardziej znane to te w stylu Ludwika Filipa z giętymi nóżkami, pokryte ciemną politurą. W późniejszym okresie również ubrano je w modną secesyjną szatę z linearnymi formami, witrażami i aplikacjami z drewna. Sekretarzyki eklektyczne posiadały z kolei liczne tralki, szufladki, często występowały w orzechu lub w litym dębie. Styl art deco również nie pominął tego urokliwego mebla i stworzył linię nowatorskich sekretarzyków w modernistycznych wzorach – bo przecież sekretarzyk to ulubiony mebel naszych prababek… Dzisiaj, gdy modne jest łączenie różnych stylów, projektanci aranżując wnętrza proponują ustawienie tego mebla w sypialni, kąciku komputerowym lub jako element dekoracyjny. Jest bardzo duży wybór sekretarzyków: poprzez kolonialne słodkie, ale proste w formie sekretarzyki lub prowansalskie w tzw. przecierce, z elementami rokoko, czy te kupione na targu staroci i poddane renowacji. Dzisiaj kupienie zabytkowego sekretarzyka, pochodzącego z epoki jest jednak bardzo trudne, ponieważ większość pozostała w rodzinie (któż chciałby oddać taki mebel?) lub też została sprzedana za ogromne kwoty na aukcjach sztuki czy internetowych. Miłośników tego wdzięcznego mebla jednak nadal nie brakuje, dlatego alternatywą dla niego stały się liczne stylizowane meble, które przypominają te autentyczne, starodawne. A ty wolisz biurko czy sekretarzyk?
nadesłała: Kasjopeja