Menopauza może być dobra: o kobiecej sile, akceptacji i zmianie myślenia

14 listopada 2025,
dodał: Marta Dudzińska

Pokolenie naszych mam nauczyło się nie zauważać menopauzy. Wchodziły w ten etap życia po cichu, niemal ze wstydem. Nie mówiło się o uderzeniach gorąca, o bezsenności, o lękach i zmianach nastroju. Wszystko, co dotyczyło kobiecego ciała po pięćdziesiątce, spychano na margines. Nie było się czym chwalić. Nie było języka, którym można by o tym mówić – ani bez zażenowania, ani bez żartu. Dziś – wreszcie i naprawdę – to się zmienia.

Koniec tabu – nowe pokolenie kobiet mówi głośno

Nasze mamy znikały w tej mgle – między macierzyństwem a dorosłymi dziećmi, między pracą a ciszą po powrocie do domu. Hormonalna terapia zastępcza pojawiła się jak światełko w tunelu, ale szybko obrosła legendą niebezpiecznego eksperymentu. Kobiety z tamtego pokolenia miały więc wybór: cierpieć po cichu albo udawać, że nic się nie dzieje. I przez lata robiły to pierwsze, z godnością i milczeniem, które dziś wydaje się nie do pojęcia. Dziś – wreszcie – to się zmienia. My mówimy. Coraz częściej i coraz głośniej. Widzimy, jak kobiety odzyskują swoje ciała i głosy, jak uczą się z dumą nazywać swoje doświadczenia. Menopauza nie jest już końcem kobiecości – staje się jej nowym etapem. Coraz więcej z nas widzi w niej nie kres, lecz przemianę. Zmieniamy słowa, ton, a nawet emocje, bowiem dojrzałość może być radosna, lekka i pełna siły.

Na Instagramie i TikToku menopauza przestała być tematem dla starszych pań. Mówią o niej lekarki, terapeutki, ale też influencerki, które dopiero wchodzą w dorosłość. Mają już gotowe zestawy suplementów, kremów i zabiegów, a hasła o wspieraniu hormonalnej równowagi pojawiają się w reklamach tak samo często jak detoks skóry czy wellness dla duszy. Świat zaczyna dostrzegać, że kobiety po pięćdziesiątce nie znikają – one dopiero się pokazują.

To, co kiedyś było tematem szeptanym w kuchni przy herbacie, dziś staje się częścią globalnego ruchu -menopauza jako manifest wolności. Gwiazdy kina, dziennikarki i autorki książek otwarcie dzielą się swoimi doświadczeniami. Mówią o tym, że w końcu czują spokój, że przestają przepraszać za swoje ciało i że menopauza nie musi oznaczać utraty energii, lecz nowy rodzaj siły. W kulturze zachodniej zjawisko to zyskało nawet nazwę menopausal empowerment – wzmocnienie przez menopauzę.

Dlaczego warto mówić o menopauzie

Milczenie przez lata odbierało kobietom prawo do zrozumienia własnego ciała. Dopiero teraz uczymy się, że wiedza o sobie to nie fanaberia, ale forma troski i samoświadomości. Mówienie o menopauzie pozwala oswoić lęk, przełamać stereotypy i stworzyć wspólnotę doświadczeń – między nami, naszymi matkami i córkami. Dzięki rozmowie łatwiej też sięgnąć po pomoc: od ginekologa, dietetyka, psychoterapeuty, zanim frustracja zamieni się w cierpienie. Otwarta rozmowa o klimakterium to nie rewolucja, lecz ewolucja empatii wobec samej siebie. Jeśli bowiem potrafimy z uśmiechem mówić o miesiączce i macierzyństwie, to pora, aby tak samo naturalnie mówić o dojrzewaniu i menopauzie, która wcale nie kończy kobiecości, tylko ją pogłębia.

Nie chodzi o to, żeby udawać, że to łatwy czas. Chodzi o to, by nie znikać. By mieć przestrzeń na rozmowę, wsparcie, badania, terapię, nową dietę i emocje, które w końcu można nazwać. To, co nasze mamy ukrywały, my wydobywamy na światło dzienne – z czułością, ale i z humorem. Bo menopauza nie jest końcem kobiecości. To tylko nowy rozdział, który można napisać po swojemu, bez wstydu, z lampką wina, dobrą książką i świadomością, że naprawdę niczego już nie musimy.

Jesteśmy pierwszym pokoleniem kobiet, które ma odwagę mówić o niej głośno, z uśmiechem i bez lęku. Chcemy, żeby nasze córki widziały w dojrzewaniu coś więcej niż utratę, raczej proces stawania się sobą. Bowiem zdrowie hormonalne to nie wstydliwy temat, lecz część kobiecego życia, o którą warto dbać tak samo jak o skórę, psychikę czy serce. Menopauza nie odbiera kobiecości – zmienia jej definicję. A my, kobiety XXI wieku, piszemy tę definicję od nowa. Z dumą, świadomością i radością, że wreszcie możemy być sobą – w pełni, niezależnie od wieku.