Kwas hialuronowy — kiedy zdecydować się na rozpuszczenie?

Medycyna estetyczna oferuje szereg różnych zabiegów mających na celu poprawę naszego wyglądu. Jednym z popularniejszych jest ten z użyciem kwasu hialuronowego. Stosuje się go do poprawy owalu twarzy, wypełniania zmarszczek mimicznych oraz ust. Choć przed zabiegiem lekarz konsultuje oczekiwane efekty z pacjentem, zdarza się, że nie są one zadowalające. Wówczas z pomocą przychodzi hialuronidaza. Kiedy się ją stosuje? Czy mogą wystąpić skutki uboczne po rozpuszczeniu kwasu hialuronowego?

Czym jest hialuronidaza i jak działa?

Wiele pacjentów decyduje się na powiększanie ust kwasem hialuronowym. Co, jeśli efekt nie jest satysfakcjonujący? Odpowiedzią na to jest enzym zwany hialuronidazą. Występuje naturalnie w organizmie. Hialuronidaza to enzym obecny w bakteriach oraz niektórych komórkach ludzkiego ciała. Znajduje się także w jadzie owadów, takich jak pszczoły i osy, oraz w białku pochodzącym od bydła i owiec.

Działanie hialuronidazy polega na tym, że wprowadzana jest w obszar, gdzie chcemy rozpuścić kwas hialuronowy. Hialuronidaza rozkłada wiązania glikozydowe w cząsteczkach kwasu hialuronowego. W wyniku tego procesu kwas zostaje rozłożony na mniejsze składniki, które są łatwiej wchłaniane przez organizm. Umożliwia to kontrolowane i stopniowe usunięcie kwasu hialuronowego. Dzięki temu mamy możliwość cofnięcia niepożądanych efektów wypełnienia.

Kiedy należy rozpuścić kwas hialuronowy?

Zabieg z użyciem kwasu hialuronowego powinien przynieść pacjentowi zadowolenie z nowego wyglądu. Zdarzają się jednak sytuacje, że mimo dobrze przeprowadzonego wypełniania nasz organizm źle przechodzi okres gojenia. Jednak nie tylko.

Rozpuszczenie kwasu hialuronowego może być rozważane w kilku sytuacjach:

• Nierównomierny efekt wypełnienia. Jeśli po zabiegu z użyciem kwasu hialuronowego występują obszary, gdzie jest go zbyt dużo. Ewentualnie z nierównomiernym efektem, rozpuszczenie może pomóc osiągnąć bardziej harmonijny wygląd.
• Niepożądane efekty uboczne. Obrzęk, zasinienie, guzki i zgrubienia, mogą stanowić podstawę do podjęcia decyzji o użyciu hialuronidazy.
• Zmiana preferencji. Może wystąpić sytuacja, kiedy pacjent po pewnym czasie uzna, że chciałby innego efektu wypełnienia. Rozpuszczenie kwasu hialuronowego daje możliwość dostosowania do nowych preferencji.
• Reakcja alergiczna. W tym przypadku należy niezwłocznie udać się do specjalisty. Szybkie podanie hialuronidazy ochroni pacjenta przed innymi skutkami ubocznymi.

W każdym z tych przypadków ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem medycyny estetycznej. Po ocenie miejsca poddanego zabiegowi zaproponuje on najlepsze rozwiązanie. Specjalista zadecyduje także, czy rozpuszczenie kwasu hialuronowego jest koniecznym krokiem. Zabieg z hialuronidazą powinien być przeprowadzony w kontrolowanych warunkach medycznych. Pacjenci nie powinni ingerować samodzielnie w miejsce pozabiegowe.

Jak przebiega procedura stosowania hialuronidazy?

Hialuronidaza jest precyzyjnie wprowadzana w obszar, który ma być poddany rozpuszczeniu. Działa tylko w miejscu, gdzie jest wstrzykiwana. Degradacja kwasu hialuronowego za pomocą hialuronidazy jest zazwyczaj szybka. Efekt może być widoczny już po kilku dniach. Organizm w tym czasie dokonuje absorpcji składników powstałych w wyniku rozkładu kwasu. Cała procedura iniekcji jest poddana znieczuleniu miejscowemu.

Warto zaznaczyć, że działanie hialuronidazy jest odwracalne. Oznacza to, że pacjent może skorzystać ponownie z zabiegów z użyciem kwasu hialuronowego. Oczywiście po pewnym czasie. Ważne jest, aby zabieg przeprowadził specjalista medycyny estetycznej. Dokładne umiejscowienie i ilość enzymu są kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Potencjalne ryzyko i skutki uboczne stosowania hialuronidazy

Zastosowanie jakiejkolwiek substancji do naszego organizmu wiąże się z ryzykiem powikłań. Chociaż kwas hialuronowy jest substancją biozgodną, reakcja pacjenta po zabiegu może być różna. Niekiedy może wywołać poważny uszczerbek na zdrowiu, jeśli jest podawany przez niedoświadczone osoby. Ewentualnie jeśli miejsce wykonywania zabiegu jest o wątpliwie zachowanej sterylności.

Oto ważne kwestie związane z ryzykiem podania hialuronidazy:

• Zakażenie — substancja wprowadzana jest poprzez nakłucie. Szczególnie ważne jest więc zachowanie zasad higieny i sterylności w gabinecie. Również istotne jest dbanie o miejsce pozabiegowe w domu, zgodnie ze wskazówkami od lekarza. Pacjenci nie powinni dotykać miejsca wkłucia niesterylnymi dłońmi oraz stosować wcześniej używanych kosmetyków do ust.
• Reakcja alergiczna — niekiedy pacjenci są uczuleni na jad owadów. Jeśli są tego świadomi, powinni poinformować lekarza o tym fakcie. Choć przed zabiegiem jest przeprowadzana próba uczuleniowa. Specjalista może wówczas rozważyć inne metody usuwania kwasu.
• Obrzęk i zasinienia — mogą być skutkiem uboczny podania substancji. Choć zazwyczaj są one krótkotrwałe, niekiedy mogą utrzymywać się dłużej, niż czas przewidywany.
• Poważne reakcje organizmu — u pacjenta może pojawić się niedociśnienie, zawroty głowy, drgawki lub nudności. Jednak takie objawy występują rzadko.

Przed podjęciem decyzji o zabiegu z użyciem hialuronidazy zawsze warto skonsultować się ze specjalistą. Dzięki temu uzyskamy odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Również mamy możliwość dokładnie omówić oczekiwania oraz kwestie związane z korzyściami, oraz ryzykiem.

Porównanie hialuronidazy z innymi metodami usuwania kwasu hialuronowego

Osoby, u których efekt zabiegu nie jest tym jakiego oczekiwali, zastanawiają się, czy hialuronidaza to jedyne wyjście. Jeśli pacjent jest uczulony na tę substancję, istnieją inne metody usuwania kwasu hialuronowego. Ważne jest, aby pod żadnym pozorem nie podejmować prób rozpuszczenia kwasu samodzielnie w warunkach domowych.

Fale radiowe mają swoje zastosowanie w medycynie estetycznej w przypadku usuwania kwasu hialuronowego. Energia z fal radiowych jest kierowana w obszar, gdzie znajduje się kwas. Powoduje to kontrolowany wzrost temperatury tkanek. Co z kolei prowadzi do rozkładania kwasu na składniki łatwiejsze do wchłonięcia przez organizm.

Falami radiowymi można dokładnie kontrolować obszar i głębokość działania. Ta metoda jest często uważana za bezpieczną, o ile jest przeprowadzana przez specjalistów w odpowiednich warunkach. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod usuwania kwasu za pomocą hialuronidazy ta technika nie wymaga nakłucia. Pacjenci mogą doświadczać tylko niewielkiego obrzęku lub zaczerwienienia, które zazwyczaj ustępują po krótkim czasie. W razie wątpliwości warto zasięgnąć porady specjalisty.