Heine Bakkeid: Zatęsknię za tobą jutro – recenzja

Heine Bakkeid:

Zatęsknię za tobą jutro – recenzja

Sztorm, mgła, zwłoki kobiety bez twarzy…

Życie, strata, niestrawność…

Niezwykła i elektryzująca mieszanka leków psychotycznych, depresji, alkoholu, zaburzony odbiór percepcji, tęsknota, topielica bez twarzy, sztorm i opuszczona latarnia morska. Obwinianie się, myśli samobójcze, duchy, jesienny sztorm. Pierwsza część serii z Thorkildem Aske w roli głównej.

Fantastyczny kryminał z gatunku leniwych, mglistych i wielowątkowych opowieści o przeszłości i teraźniejszości. Niesamowity norweski klimat, aura tajemniczości i nakładające się na siebie zbrodnie. Gotycko, mgliście, skandynawsko. Bajecznie mrocznie. Dobrze.

Autor wśród nordyckiego krajobrazu snuje wątek zbrodni w małej, zamkniętej społeczności, dodając detektywa z ogromnymi problemami, mnóstwo metafizyki i psychozy, a jednocześnie żalu, straty, zagubienia i niechęci do życia. Urzekający i hipnotyzujący specyficzny, mroczny nastrój, północne, smagane wiatrem pejzaże, rozstrój żołądka i brzydkie zbrodnie, które przytłaczają refleksją o ludzkiej chciwości, zakłamaniu i brutalności.

Książka, którą warto odkryć, dać się wciągnąć w wir sztormu psychicznego, metafizycznego i fabularnego. Północna intryga, norweski chłód, znakomite pióro. Kryminał idealny dla wielbicieli gatunku z domieszką oryginalności i wieloznaczności. Dla mnie mieszanka wyśmienita. Polecam ciepło.

Wydawnictwo Sonia Draga

Od Wydawcy:

Gdy osiągnie się dno, droga wiedzie już tylko w jedną stronę – na północ…

Thorkild Aske, były oficer śledczy, wychodzi właśnie z więzienia i daje się namówić na podróż do opuszczonej morskiej latarni na dalekiej północy, gdzie zaginął niedawno młody człowiek. Szaleją jesienne sztormy, nadchodzi kolejna polarna noc. Aske szybko uświadamia sobie, że na smaganej wiatrami wysepce nie jest sam…

„Zatęsknię za tobą jutro to pierwsza powieść kryminalna Bakkeida stanowiąca bardzo udany debiut. Doskonały styl autora uwidocznia się w opisach zarówno niebezpieczeństw czających się w morskich głębinach, jak i zagrożeń drzemiących w ludzkiej świadomości”. [Hamar Arbeiderblad]

„Za jedną z najlepszych cech Zatęsknię za tobą jutro trzeba uznać atmosferę niesamowitości i wplecione w fabułę elementy nadprzyrodzone”. [Stavanger Aftenblad]

„Niezwykły talent do budowania napięcia […] idzie w parze z wyraźną skłonnością do gotyckich, groteskowych motywów. Styl Bakkeida jest czuły i pełen goryczy zarazem, autor wykazuje się także imponującą wiedzą o ludzkim ciele”. [Aftenposten]