Grypa żołądkowa: objawy i pierwsza pomoc

Grypa żołądkowa tzw „jelitówka”objawy i pierwsza pomoc

Czujesz się zmęczona, bez życia? Jest Ci niedobrze? Męczy Cię biegunka? Nie masz ochoty na jedzenie i odechciewa Ci się „żyć”? To może być tzw. „grypa żołądkowa”.

Ostatnio wiele osób skarży się na zapalenie bakteryjne przewodu pokarmowego któremu towarzyszyły ostre wymioty lub biegunka, trwająca nawet kilka dni. Najczęściej grypa żołądkowa czyli tzw jelitówka bo o niej mowa  trwa 2 do 5 dni i nie należy do przyjemnych jak zresztą każda choroba.  Warto jednak wiedzieć więcej na temat tej nieprzyjemnej i niebezpiecznej choroby.

Choroba, potocznie nazywana grypą żołądkową, to tak naprawdę wirusowe zakażenie przewodu pokarmowego. Najczęściej wywoływane jest przez rotawirusy, oraz rzadziej przez noro wirusy i adenowirusy. Choć choroba nosi nazwę grypy, biochemicznie nie jest z grypą związana.

Nazwa powstała, ze względu na charakterystyczne spektrum czynników pozawirusowych. Zalicza się do nich cykliczny okres zakażeń, który apogeum osiąga w okresie od listopada do kwietnia. Zachorowania, najczęściej mają charakter ognisk epidemii, ale dziś są to przeważnie lokalne (np. dom, lub bloki), lub występujące na oddziałach szpitalnych(wysokie ryzyko na oddziałach dziecięcych, geriatrycznych).

Należy pamiętać, że wirus grypy żołądkowej może być śmiertelny dla dzieci, oraz bardzo zaraźliwy dla każdego bez względu na grupę wiekową.

Charakterystyka wirusa

Grypę żołądkową, najczęściej powodują rotawirusy. Ich nazwa to zlepek słów rota (z łac. Koło – od ich kształtu), oraz wirus. Pierwsza zidentyfikowała go Ruth Bishop.

Do dziś odkryto 7 głównych grup, z których tylko trzy(oznaczone A, B, C) są zaraźliwe dla człowieka. Podstawą wirusa jest genom, składający się z 11 segmentów RNA, zamknięty w trzywarstwowej otoczce kapsydowej (I-białka VP2, oraz kopie białek VP1 i VP3; II-VP6; skrajna glikoproteiny(białko ułatwiające mieszanie się wirusa z krwią VP7 i białka VP4 ).

Rodzaj otoczki kapsydowej czyni wirusa grypy żołądkowej, wirusem brylowym. Wirus jest odporny na zamrażanie. Dzięki takiej budowie, wśród ludzi krąży aż pięć szczepów wirusa, co utrudnia wynalezienie skutecznego leku. Dziś grypę żołądkowa leczy się objawowo.

Przyczyny zarażanie grypy żołądkowej:

• Choroba rozprzestrzenia się droga kropelkową, a więc szczególnie niebezpieczny jest kontakt z chorym, oraz przedmiotami z którymi miał styczność.
• Nieodpowiednia higiena (brudne ręce wkładane do ust, oczu, nosa).
• Brudne środowisko np. niewietrzony i nieposprzątany dom jest idealnym środowiskiem dla wirusów,
• Brak regularnej dezynfekcji toalety w okresie jesienno-zimowym, oraz przebywanie w nieprzewietrzonych pomieszczeń.
• Picie nieprzegotowanej wody.

Objawy grypy żołądkowej:

• silne bóle brzucha – pierwsze objawy grypy żołądkowej
• nudności,
• wymioty,
• obfita, wodnista biegunka,
• ogólne osłabienie i złe samopoczucie,
• czasem także jadłowstręt.

W Europie każdego roku rotawirusy atakują około 3,6 miliona niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym, z czego 700 tysięcy trafia do lekarzy, a 87 tysięcy wymaga pilnej hospitalizacji.

Leczenie grypy żołądkowej

Brak całkowicie skutecznego leczenia przeciw wirusowi grypy żołądkowej. Dla ludzi dorosłych, najlepszym sposobem jest uzupełnianie płynów, oraz spożywanie dużych ilości nabiałów, lub picie mleczka zobojętniającego, które pomaga na wymioty. Zaleca się również przyjmowanie rozpuszczonych w ciepłej, przegotowanej wodzie tabletek zawierających ibuprofen. Dzieci, niemowlęta i osoby z upośledzoną odpornością powinny być hospitalizowane. Długości choroby nie można skrócić, dlatego najlepiej ją przeczekać. Zwykle trwa od 2 do 5 dni. Zaleca się pozostanie w łóżku oraz odizolowanie od innych zdrowych osób z uwagi na ogromną łatwość w rozprzestrzenianiu się wirusa grypy żołądkowej wśród osób mających kontakt z chorym.

Do grup wysokiego ryzyka należą

• dzieci – w szczególności te do 6. miesiąca życia,
• osoby powyżej 65. roku życia,
• zarówno dorośli, jak i dzieci z przewlekłymi chorobami układu oddechowego w tym z  astmą oskrzelową,
• osoby z problemami układu sercowo-naczyniowego,
• osoby z chorobami nerek,
• jednostki stosujące leki immunosupresyjne,
• osoby po przeszczepach,
• cukrzycy,
• nosiciele wirusa HIV,
• osoby chore na nowotwory.

Wszystkie osoby z grup ryzyka powinny szczególnie uważać na siebie w okresie zachorowań. A to ze względu na fakt, że choroba może mieć u nich bardzo ostry przebieg i trwać o wiele dłużej niż u innych, jak i następnie obfitować w liczne powikłania.

Powikłania grypy

Choć grypa żołądkowa atakuje przewód pokarmowy, to wydawałoby się, że powikłania, jakie może wywołać powinny być tylko miejscowe. Nic bardziej mylnego! Spektrum powikłań jest naprawdę bardzo szerokie. Znajduje się wśród nich odwodnienie. Jest to stan, który zagraża życiu pacjenta, a szczególnie niebezpieczny jest dla niemowląt, małych dzieci oraz ludzi starszych. Może prowadzić do utraty siły, osłabienia odporności organizmu, utraty świadomości, uszkodzenia organów wewnętrznych, a nawet śmierci. Ponieważ odwodnieniu mogą towarzyszyć zaburzenia gospodarki elektrolitowej, zawsze konieczna jest konsultacja z lekarzem. Początkowa faza odwodnienia przebiega w większości bezobjawowo. W miarę zaś zwiększania się powikłań dochodzi do utraty wody pojawiają się kolejne objawy, tj.:

• ubytek wody do 2 % masy ciała – powoduje jedynie uczucie silnego pragnienia i  utratę masy ciała,
• ubytek wody od 2 % do 4 % masy ciała – powoduje suchość w ustach, zmniejszoną ilość oddawanego moczu, zaburzenia widzenia, tachykardię, wzrost temperatury ciała, bóle i zawroty głowy a także utratę elastyczności skóry,
• ubytek wody od 5 % do 6% masy ciała – powoduje senność i wywołuje parestezje,
• ubytek wody 10-15% masy ciała pacjenta – powoduje drgawki, zaburzenia świadomości i utratę przytomności,
• ubytek wody powyżej 15 % masy ciała pacjenta powoduje śmierć.

Stan odwodnienia u niemowląt i małych dzieci rozpoznaje się po następujących objawach grypy u dzieci:

• suchy język lub usta,
• niewiele lub brak łez podczas płaczu,
• rozdrażnienie lub apatia,
• zmniejszenie napięcia skóry (ujęta w dwa palce skóra brzucha i puszczona nie powraca natychmiast na swoje miejsce),
• zapadnięte oczy, policzki, lub ciemiączko.

Inne możliwe powikłania

• Podwyższenie poziomu transaminaz – zawsze wymaga konsultacji specjalisty
• Zapalenie płuc lub oskrzeli
• Zapalenie ucha
• Zaostrzenie już istniejących chorób przewlekłych
• Hospitalizacja – jest to także ważne i wcale nierzadkie powikłanie grypy żołądkowej. Taka szczególna sytuacja jest dla małego dziecka źródłem poważnego stresu.

Jak zapobiegać grypie?

Dla dzieci między 6. a 24. tygodniem życia są szczepienia. Na rynku dostępne są dwa preparaty. Różnią się zawartą w nich liczbą szczepów wirusa, co jednak według badań nie wpływa na ich skuteczność. Obydwie są podawane dzieciom w formie doustnej. Wprawdzie nie są tanie, ale czyż zdrowie nie jest wartością niepoliczalną?

Żródła: www.abcgrypa.pl , www.grypa.ch.pl , www.futuramed.pl

Zebrała: Emilia

Zobacz również:

1. Dietetyczne przepisy
2. Szczepienia przeciwko grypie
3. Domowe sposoby na przeziębienie
4. Zadaj pytanie dietetykowi