tusz do rzęs (Strona 3 z 7)

Ja miałam taką bluzkę czarną, która po deszczu zafarbowała i cała byłam fioletowa

Ja akurat używam Avon Super Shock i jestem zadowolona. Gdzieś na jakimś forum natknęłam się na jedną zaledwie niepochlebną uwagę pośród licznych pochwał. Na Fb też skarżył się ktoś, że dostał wyschnięty tusz. Mi się trafił taki jak trzeba i podoba mi się efekt. Nie jest teatralny, jak można by sądzić czytając opis producenta. Śmiało można malować się nim na codzień od rana
[img]//forum.szafa.pl/upload/foto_cache/35e/92d/9d3/142/2fe/1f3/a1f/253/75c/3f6/29_500x640.jpg[/img]

A ja aktualnie ten: [img]//t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQOE6L7-oS0bmOEzWWcFNo_2_7lKr7Sn74rvf3cCaYDhbVnfQop[/img]

Chciałabym kiedyś spróbować takiej naprawdę drogiej, jakiej używają makijażystki do charakteryzacji aktorek na planie filmowym w Hollywood, takiej wiecie, z najwyższej półki.

Jako statystki, a potem pani będzie się zastanawiać gdzie położyła ten tusz, przecież przed chwilą malowała rzęsy Sandrze Bullock.

weźcie mnie ze sobą

woooooooooow
no to się rozmarzyłam z rańca
na wszelki wypadek wezmę pustą walizkę

Ninek - no problem
będzie więcej tuszy dla nas

tak między nami, to mnie też nie ciągnie do USA - ale skoro dają za darmo tusze, no to się przejadę

Mój Narzeczony chciałby tam mieszkać...

Mój D. kiedyś zaczął o tym mówić, że chciałby etc i co ja na to. No ja nie chciałabym... A przynajmniej nie czuję takiej potrzeby... Ale w końcu powiedziałam, że jeśli on bardzo będzie chciał jechać, to z nim wyjadę... No w końcu już będziemy małżeństwem, a ja nie wyobrażam sobie związku na odległość po ślubie... I ostatnio powiedział mi, że złożył wniosek o zieloną kartę.... Ehh...Dopiero wtedy uświadomiłam sobie, że on poważnie o tym myśli, bo takich różnych pomysłów to on miał multum... Ale szybko mu przechodziło... Ale chyba nie tym razem...

Wiem o tym, że niekoniecznie... I wiem też, że jest internet... Ale to jest tak strasznie daleko... I tego sobie nie wyobrażam...Zostawić rodzinę, znajomych i wyjechać na drugi koniec świata... Gdyby to było w Europie to nic bym nie mówiła, bo 2-3 h samolotem i byłabym w domu... A do USA to jednak strasznie daleko...

Mój były zrezygnował z wyjazdu do Szwecji, żeby być tu ze mną. Nie myślcie, że potraktuję to z sentymentem i że pomyślę jaki był wspaniały, o nie, to przecież też egoistyczna pobudka - [b]on chciał[/b] być ze mną i dlatego nie pojechał. Ale nie do tego piję. Dla jednych to daleko, dla innych nie: Jakieś dwa tygodnie temu  koleżanka, która mieszka w tym samym mieście, do którego on się wybierał, w Malmo, powiedziała mi wprost:"No przyjedź kiedyś do mnie mnie, to tylko dwie godziny!" Co jej miałam powiedzieć?: "Taaaak, wypiję kawę i zdążę jeszcze na lekcje." ? Roześmiałam się, bo byłam szczerze ubawiona propozycją.  W góry jest dla mnie za daleko.
Ja rodziców nie chciałabym zostawiać wyjeżdżając na inny kontynent lub na drugi koniec tego samego. Bo ze znajomymi jest tak, że będą nowi a ci starzy... myślicie że ktoś by zrezygnował z lepszego życia za granicą żeby zostać tu po to, aby raz na tydzień wypić ze mną piwo/kawę itd.? Znajomi to znajomi - każde z nas żyje swoim życiem i w większości przypadków drogi się i tak rozejdą i tak, a przyjacół się nie traci, choćby się na biegun wyemigrowało.
Temat Polaków za granicą jest wogóle ze wszech miar ciekawy. Szczerze? Nie mam o nich najlepszego zdania i m.in. z tego powodu nie chciałabym wyjeżdżać. Tzn. to tak ogólnie, rozumiecie. Głównie to nie chciałabym zostawiać rodziców, mam taki jakiś strach w sobie, że są już starsi itd. Nawet jak mieszkałam z chłopakiem 25 min. drogi od domu to tęskniłam za nimi i ciągle myślałam o tym, czy w domu wszystko w porządku, czy nic się nie stało.