Czy w miłości trzeba mieć szczęście? (Strona 2 z 7)

Praktyczny jak każdy facet:) u kobiety musi być najpierw romantycznie, a potem dopiero włącza się umysł:)

Milagro - czasami wystarczy absynt albo Twoja stara dobra wódka, ale rozumiem Cię.
Szczęście to kolejne słowo klucz, wymyślone przez ludzkość by zwieść samą siebie.
Coś jak słowo "patriota".
Mówi o surrealnej rzeczy, która uznawana jest przez ogół za prawdziwą, przez co nigdy nie weryfikowana.
P.S. No a jak tam u Ciebie - wpadłaś w końcu w euforię? Świetnie nam tu dorzucasz na co dzień kolejne uwagi, ale rzadko opisujesz co u Ciebie w dniu powszechnym.

36 - czyżbyś nie była kobietą? Ja wiedziełem, że to co na dobre 2 cm odstaje Tobie spod spodni to nie klitorium, tylko coś więcej, ale żeby maskilinizować się?

Alternatywnie - zrobiłaś się romantyczna?
Nie daj bóg.

Niechcąca - zaiste! Wiesz jak to ja ostatnio, wszystko egoistycznie opisuję, jak to single, forever (till 33) alone. Ten mały chłopiec we mnie czeka na kolejną stałą partnerkę i dwa zgodne umysły, ale obecnie zamiast dwóch umysłów wystarczą mi dwie... piersi.

A najlepiej ich tuziny.

Ostatnio edytowany przez incognito_alt (2015-01-03 03:25:38)

Nie uważam żeby jakiś konkretny wiek był dobry na stały związek. A co jeśli wtedy nie trafisz na odpowiednią partnerkę, bo okaże się że "ten pociąg już odjechał" z kimś innym...?

To powinien zostać ginekologiem, miałybyśmy z tego jakiś pożytek przynajmniej

To zależy od tego, ile zdoła zgromadzić na koncie do tego czasu.
A może robi karierę i przekraczając próg podatkowy obniża próg wiekowy kandydatek?

Dla niego to nawet lepiej, przynajmniej będzie miał przewagę intelektualną

O, to by musiała być przynajmniej ekspertka z NASA, a u nas takich brak, bo nie ma NASY:)

Albo czeka aż go zdenerwujemy maksymalnie i wtedy wróci z ripostą

Jest przekorny, więc gdy tak twierdzisz to zaraz się pojawi

Haha, przypomniało mi się coś
Dzień, w którym po raz pierwszy przyjechał do mnie J., całkiem niespodziewanie. Siedziałyśmy z koleżanką na huśtawce, objadałyśmy się cukierkami i snułyśmy fantazje. Powiedziałam wtedy:"Mógłby tu teraz pojawić się książę z bajki". I w tym momencie pod dom podjechała taksówka...
Jeszcze zanim się zatrzymała, któraś z nas zażartowała, że to książę do mnie
Minęło 11 lat i nadal wspominamy ten moment ze śmiechem

Księciem też nie był. I jak miał zostać, jak za którymś razem go nie wpuściłam?