Wasz wolny czas (Strona 2 z 10)

z tym outwork.pl to rzeczywiście fajna sprawa - ja zreszta tv nie mam  w domu to moge popracować a co kasa sie przyda

W wolnym czasie najbardziej lubię usiąść z dobrą książką i kawą. Planuję kupić ekspres ciśnieniowy.  Bo marzy mi się taka kawa z pianką jak w kawiarniach.To już będzie fajny relaks.

Każdy sposób na spędzanie wolnego czasu na pewno jest dobry i każdy sposób jest nieco inny ale na swój sposób ciekawy ja lubię się zaszyć w koc i bardzo lubię również czytać książki. Lubię sobie zrobić gorącą czekoladę i lubię w ten sposób jakoś się relaksować.

Nie rozumiem jak można się nudzić, tak jak to mają w zwyczaju niektórzy
Trateg, wiesz co dobre
Kalahern02, w jaki sposób zbieracie pieniądze?

To tak jak mi Choć właściwie to jednak zdarza mi się nudzić wtedy, kiedy tkwię na spotkaniu i nic się nie dzieje, bo nikt nie chce nic robić. Ktoś mnie prosi, żebym została, a chce tylko siedzieć i ok, fajnie jest czasem posiedzieć i pomilczeć i ponicnierobić, ale wtedy, kiedy wszyscy tego chcą. Lubię tak, jeśli mam odpowiedni nastrój.

Mam koleżankę, która potrafi tylko siedzieć i na każdą propozycję odpowiada "nie chce mi się" albo grymasi, ale nie mogę przytoczyć takiej wypowiedzi ze względu na brzydkie słowa. Wtedy ja się nudzę, a ona nie pozwala mi odejść, prosi, błaga, przekupuje, szantażuje. Zostaję dla niej. Podobnie jest, kiedy przyciągnie swoich znajomych. Lubię ludzi, ale nie obracam się w takim jak ona towarzystwie. Mam inne zainteresowania niż oni, inny styl bycia i siedząc przy nich marzę o pójściu do domu, bo zwyczajnie szkoda mi czasu. Nie śmieszą mnie ich żarty, nie interesują mnie ich melanże, irytuje nadmiar wulgaryzmów.

I tak sobie teraz myślę... koniec z tym. Poza takimi sytuacjami nie znam poczucia nudy i najwyższy czas uzmysłowić jej, że albo spędzamy czas tak, jak tego chcemy obie, albo, jeśli nie możemy znaleźć kompromisu, spędzamy go osobno. Znamy się od kilkunastu lat i kiedyś było inaczej. Robiłyśmy coś. A teraz ona by tylko siedziała i piła piwo. Jak ma dobry humor jest jak dawniej - żartujemy ze wszystkiego i dużo się śmiejemy, ale stała się jeszcze bardziej marudna niż była kiedykolwiek i mówię jej o tym, upominam, żeby nie narzekała, proponuję różne rzeczy, wysłuchuję, gdy chce się wygadać, ale ona lubuje się w monotonii... w jojczeniu...

Miejsca są ok, tylko bezczynność jest nudna. I właśnie uczę się asertywności, stąd ta decyzja.
Od początku roku było już trochę okazji, żeby potrenować z dobrym skutkiem Po prostu nigdy wcześniej nie pomyślałam, że nie chcę już tego robić dla niej. Dopiero teraz.
Kiedy się spotykamy, nigdy nie wiem jak będzie tym razem i bez sensu zwiewać po 15 minutach, ale nauczyłam się odmawiać spotkań z nią. Nie widujemy się często, a ja sama nie proponuję. Najgorsze, że ona po prostu ni stąd ni zowąd nagle się zmienia, jest fajnie, a za chwilę się przymula. Pojechałyśmy kiedyś do Rzeszowa, wysiadamy na miejscu i ona nagle traci humor, więc wracamy i nie można na nią w żaden sposób wpłynąć. Akceptuję to jaka jest, to że tak ma, ale... jeśli mi powie, że to jakiś stan, w którym potrzebuje, żeby ktoś przy niej był, to będę ze sobą zabierać książkę do torebki, inaczej spadam. W niej samej też lubię zwłaszcza to, że akceptuje ludzi takimi, jacy są, bez względu na upodobania, wygląd, wiek, status, stan zdrowia, pochodzenie i całą masę innych czynników. Nie przebiera, jest bardzo towarzyska i nie ma u niej czegoś takiego, że zapomina o ludziach, jak często się dzieje - jeśli spotka kogoś na ulicy po 10 latach będzie się zachowywała tak, jakby widzieli się wczoraj, a nie jakby każde miało swoje życie na innej planecie
Nie wiem jaka byłaby, gdyby założyła rodzinę, ale póki co jest otwarta na ludzi, zamiast zamykać się w jakimś miniświecie z samym mężem i dzieciakami.

Z tym toksycznym miejscem... cóż. Toksyczne miejsca, w których przebywamy przez kilkanaście lat, mają to do siebie, że wnikają w strukturę naszego umysłu, zatruwają duszę i zabieramy jakąś ich część, czasem bardzo dużą, w nowe miejsca. Co do relacji toksycznych - ta akurat taka nie jest, choć bywało różnie, zdarzało jej się zachować bardzo nie w porządku, ale myślę, że zaczęła w dużej mierze kontrolować zachowania, które mam na myśli, choć trzeba było czekać na te zmiany wiele lat i nadal czekam, ale fajnie jest zobaczyć, że jednak człowiek może pewne rzeczy zmienić.
Czasem gniewamy się na siebie przez kilka tygodni, a potem jak gdyby nigdy nic znów jest ok.
Toksyczny to był mój eks, który błagał mnie, żebym przy nim pobyła kosztem swoich zajęć, nie wolnego czasu.
Bardzo ją lubię i mamy mnóstwo świetnych wspomnień z przeszłości, kiedy coś się działo, a działo się, bo coś robiłyśmy. Po prostu chyba mamy różne upodobania jeśli chodzi o muzykę, mężczyzn, spędzanie wolnego czasu  

Ostatnio mijałyśmy dwie starowinki, które zatrzymały się na chodniku. Dwie zasuszone babcie, całkiem sympatycznie wyglądające i naprawdę w podeszłym wieku. Jedna zaproponowała coś drugiej, druga mruknęła, że nie będzie jadła, na co pierwsza warknęła głośno: "Ale ja będę jadła!" i zamaszyście odwróciła się kuśtykając do sklepu piekarniczego. Uznałyśmy, że to nasza dokładna wersja na starość

Ostatnio mój wolny czas pochłania remont kuchni. Już na szczęście końcówka.  Jeszcze dokupię okap i trochę dodatków. I pojadę w końcu na wakacje.

Moje marzenie-mieć odremontowane mieszkanie.

A co to jest wolny czas? Niestety nie mam go zbyt duzo- praca, rodzina i remont mieszkania powodują że doba czasami jest za krótka. Jak skoncze remont- to juz niedługo mam nadzieję- to wtedy usiądę z książką i zapomne o całym świecie.  Na razie jednak szukam sprzętów kuchennych bo chcę nową lodówkę i zmywarkę. Widziałam na electro.pl idealnie dopasowane do mojej kuchni i chyba własnie na te sie zdecyduję

AAAA wiesz jakbym miała ten wolny czas to bym wyjechała aby wreszcie odpocząć, bo cały czas pracuję i tyle, ale przydałoby się coś wolnego.

O masz rację. Jeśli w jakiejś pracy jest toksycznie, to ciężko pracować,
nawet jak jest łatwa praca

Ja mam dobrą pracę, więc nie narzekam