Czy powrót do byłego chłopaka/byłej dziewczyny to dobra decyzja? (Strona 1 z 4)

Powrót do byłej to najlepszy pomysł, przy czym jest to najgorszy pomysł.

Ostatnio edytowany przez incognito (2013-06-18 13:36:15)

Nigdy mi się to osobiście nie zdażyło więc może nie powinnam się wypowiadać, ale... zawsze mnie dziwiło że znając wady tej drugiej osoby ta pierwsza do niej wraca mimo wszystko. Przecież chyba trudno uwierzyć ze ktoś się nagle zmieni?

A ja raz dałam drugą szansę i chociaż to się już skończyło to nie żałuję, bo zyskałam dzięki temu kilka miesięcy życia w związku, o jakim zawsze marzyłam... Nigdy wcześniej ani później nikt tak się o mnie nie starał, nie robił tak miłych niespodzianek, nie był tak uważny i wręcz czytający w moich myślach...:) Choćby dlatego warto było wrócić do byłego chłopaka!

Również ja jestem w gronie tych dziewczyn, które dały drugą szanse swojemu -ex chłopakowi. Poznaliśmy się przypadkiem na weselu mojej siostry - on był kamerzystą . Spotykaliśmy się przez 4 miesiące, po czym ja zerwałam z nim kontakt i odcięłam się od tego. W trakcie trwania naszej przerwy poznałam kogoś, kto bardzo mnie zranił i dzięki temu uświadomiłam sobie, że z Przemkiem było mi przecież dobrze, a zerwałam z nim z własnej głupoty. Wszystko zaczęło się na nowo od życzeń bożonarodzeniowych Nasza druga szansa trwała blisko 2 lata, był to mój pierwszy tak poważny związek i nauczyłam się dzięki temu być z drugą osobą. Jedyny problem stanowił brak akceptacji naszego związku ze strony mojej Mamy - która jest moim autorytetem w życiu i bardzo liczę się z jej zdaniem.  Po blisko 2 latach postanowiłam zakończyć ten związek, miałam dość ciągłego wybierania pomiędzy Mamą, a chłopakiem. Chłopak był dla mnie bardzo ważny, ale zawsze na pierwszym miejscu stawiałam rodzinę i nie wyobrażam sobie, abym musiała przez resztę życia wybierać. Nie żałuje decyzji, bardzo dużo się w tym czasie nauczyłam. Teraz jestem w kilkuletnim związku z nowym chłopakiem, nie muszę wybierać i jestem naprawdę szczęśliwa.

Ostatnio edytowany przez ewelina.g (2013-06-18 15:26:05)

Nie wracałam, nie wracam i nie planuję wracać, bo nie wierzę w nagły przypływ uczuć, do kogoś, kto mi czymś dokuczył tak, że zasłużył na odrzucenie... Dlatego każdemu/każdej, kto mnie zapyta o radę w takiej sprawie, odradzę powrót... Nie warto dawać komuś drugiej okazji do zadawania cierpienia.

W życiu nic nie jest czarno-białe i tak też nie odpowiem konkretnie na pytanie czy związek zasługuje na drugą szansę. I tak i nie. Mówi się co prawda, że nie należy wchodzić dwa razy do tej samej rzeki, ale gdyby zawsze tak było to pewnie niejedna szczęśliwa para czy małżeństwo nie miałyby racji bytu. Niestety związki nie są zawsze różowe, miewają kryzysy, które kończą się różnie. Jednak bywają rozstania, po których uświadamiamy sobie, że nie możemy bez siebie żyć i dajemy związkowi drugą szansę chętnie i gotowi by nad nim popracować. Bywają jednak też takie, których rozpad spowodowany jest tak wielką winą, że druga osoba nie jest w stanie udźwignąć ciężaru i decyduje się na ostateczne i kategoryczne rozstanie i nie ma tu mowy o powrotach. Wszystko zależy od ludzi, okoliczności, charakterów czy potrzeb.

Mnie się nigdy to nie zdarzyło ale moja siostra ma bardzo burzliwy związek, i co wrócą do siebie to jest jeszcze gorzej, więc w tym przypadku - jestem na NIE...

Nie zaryzykowałabym takiego powrotu, a już na pewno bym o niego nie zabiegała. To nie może być dobra decyzja, bo stawia tego powracającego w swietle niezbyt korzystnym, np. że nie jest konsekwentny i zmienia raz podjętą decyzję.

Sam powrót zawsze jest dobrą decyzją bo uznajemy w niej cudze prawo do popełniania błędów... Nikt nie jest przecież idealny. Ale czy bycie z kimś takim dlużej lub nawet przez całe życie to dobra decyzja?... Wątpię.

Nie musiałam jeszcze podejmować tej decyzji, ale chyba ciekawość by przeważyła i... bym spróbowała... Choćby dlatego żeby się przekonać jak będzie, czy to się uda . No i żeby potem móc innym udzielać mądrych rad

Według mnie lepiej wrócić i tego nawet potem żałować niż zawziąć się i trwać przy tzw. swoich zasadach. Życie uczy że czasem warto je złamać nawet na przekór zdrowemu rozsądkowi, bo to nas może mile zaskoczyć... Ja bym się nie wzbraniała i wróciła "na próbę"

Ooo, to ja dużo mnie razy... Ale nigdy po raz drugi i tego się trzymam, bo stanowczość i konsekwencja to moje drugie imię