Konkurs z marką Knorr na 175-lecie jej istnienia! (Strona 3 z 3)

Miejsce pierwsze z produktów Knorr przyznał bym nudlom doner kebab, bo są wyjątkowo dobre w smaku i proste w przygotowaniu, gotowe po paru minutach. Próbowałem potem innych rodzajów nudli i te są niepokonane, jak dla mnie numer 1

Hmmmm... Trudny wybór, bo uwielbiam i gotowe gorące kubki: rosół i serową i sos myśliwski i aromatyczne przyprawy do mięs... JednaK THE WINNER IS..... SOS ŚMIETANOWO - GRZYBOWY!!! Stworzony na bazie delikatnej śmietanki i aromatycznych grzybków, których nigdy za wiele w mojej kuchni, pasuje do wielu potraw, zarówno mięsnych jak i wegetariańskich.  Ostatnio np. dodałam go sobie do polędwiczki z grilla, obłożonej dzikim ryżem - pychotka!

Najbardziej wyluzowanym ,a dla mnie najlepszym smakowo daniem jest Carbonara Nara.
To z pozoru proste danie - ot makaron w śmietanowym sosie. Jednak gdy chcę sama go doprawić, to nigdy nie wychodzi mi jak ten a'la Knorr. To idealnie dobrane składniki czynią to danie tak pysznym i niepodrabialnym w smaku... Poznałaby je już po say zapachu na drugim końcu świata..

Odkąd pamiętam mam w sobie coś z myśliwego, jeśli chodzi o wyszukiwanie smakowitych kąsków. Spośród dań Knorr wyróżniam bez wachania sos myśliwski z makaronem zamknięty w gorący kubku - za niebanalny smak, wspaniały dobór przypraw, który powoduje, ze budzi się we mnie pierwotny zew lasu i natury... Gdy jestem w sklepie to często automatycznie podchodzę do półki, gdzie widnieją produkty ze znanym mi dobrze logo Knorr, żeby złowić kilka "kubków myśliwego" i mieć w zapasie...

Witam ! Z wspaniałymi wspomnieniami kojarzą mi się zupy Knorr, które zalewa się w kubku. Wakacje poranek po udanej imprezie w ośrodku wypoczynkowym. Wspólne śniadanie z moją dziewczyna. Wokół cisza i spokój tylko śpiew ptaków a my jemy kanapki na tarasie popijając ciepłą zupką. Te wakacie i poranki wspominamy często z uśmiechem

Knorr-ma wiele produktów,które pieszczą moje podniebienie,sprawiają,że każdy posiłek smakuje inaczej,lepiej.Pamiętam gdy byłam nastolatką,często przeziębienie miałam,zresztą wiecie jak to jest w tych czasach,imprezy,kuse ciuszki,wracanie w nocy z imprez,to często kończyło się przeziębieniem,na które najlepszym lekarstwem był ciepły rosołek,domowy rosół mamusi.Postawił mnie na nogi zawsze bardzo szybko,dzięki niemu przeziębienie nie trwało długo.Gdy dorosłam i wyprowadziłam się z rodzinnego domu,pamiętam jak bardzo często tęskniłam do rosołu mamusiu.Nigdy nie sądziłam,że inny rosół będzie równie smaczny jak rosół mojej mamy dopóki nie odkryłam kostek rosołowych Knorr,rosół z nimi przypomina mi dom rodzinny,smak rosołu mojej mamy,smak tych lat:)Kostka rosołowa Knorr jest w mojej kuchni zawsze,dzięki niej tworzę smaczny rosół i wiecie co jak odwiedza mnie mama i gdy ją  częstuje moim rosołem-moja mama mówi,że to prawdziwy,smaczny rosół taki jak robi ona-Jestem wtedy z siebie bardzo Dumna:)Kostka rosołowa Knorr służy mi nie tylko do przygotowaniu rosołu,ale także innych pysznych zup oraz sosów:) Z nią również każde mięso smakuje lepiej:)Kostki rosołowe Knorr to mój doskonały dodatek do wielu potraw,z nimi każde potrawy są wyjątkowe i smaczne,aż palce lizac:)

Ostatnio edytowany przez beatkaa84 (2013-05-26 14:18:09)

MROŻĄCA KREW W ŻYŁACH HISTORIA O TYM,
JAK TO NULEK PRÓBOWAŁ ZROBIĆ KONKURENCJĘ
"GORĄCEMU KUBKOWI" KNORRA

Krew w żyłach mrożąca historia o tym, jak to Anula uczyła się gotować…

Chociaż obecnie znajomi nie mogą się mnie nachwalić
I nie zdarza mi się już dziś niczego strasznie przypalić,
Nie dopiec, nie dogotować, czy też choćby źle przyprawić,
Moja historia kuchenna pewnie może Was ubawić…

Otóż wszystko się stąd wzięło, że dawniej ma rodzicielka
Nie pozwalała mi dotknąć ni patelni, ni rondelka…
Ona sama gotowała i robiła to wspaniale,
Ale przez to ja, jej córka, nie radziłam sobie wcale.

Owszem, wodę na herbatę, umiałam już zagotować,
Lecz gdy mama szła do kuchni, biegłam się gdziekolwiek schować…
Ona piekła, gotowała, warzyła oraz smażyła,
Blanszowała, obierała, mieszała oraz dusiła…

Ja mogłam jej co najwyżej zmyć naczynia w wielkim zlewie…
Tylko piec mnie nauczyła – choć do dzisiaj, czemu, nie wiem.
Umiałam więc zrobić babkę, mazurka oraz drożdżowe,
Lecz przepis na schabowego już nie znalazł się w mej głowie.

I tak trwał ten stan haniebny, aż na studia się wyrwałam
Do dalekiego Krakowa. Tam pierwszy miesiąc przetrwałam,
Jedząc kanapki i dania z mikrofali – samą chemię!
Dziś, kiedy o tym pomyślę, to chcę zapaść się pod ziemię!

Po miesiącu takiej diety byłam – no cóż – wykończona,
Więc stwierdziłam, że nauczę się pichcić, albo tam skonam!
Zabrałam się więc do dzieła, czyli do najprostszych rzeczy,
Myśląc: przed pomarciem z głodu jakoś to mnie zabezpieczy…

Nauczyłam się odgrzewać pierogi i inne takie,
Choć te kupione, z lodówki, po prostu straszyły smakiem,
Więc uznałam, że spaghetti będzie ambitniejsze nieco,
Nie myśląc nawet, że próby moje w kuchni pożar wzniecą.

Otóż zgodnie z zaleceniem, zagotowałam wpierw wodę
Posoloną, lecz gdy potem – ja, bezmyślne dziewczę młode –
Rzuciłam do niej makaron, tak, ten do spaghetti, długi,
Nie poczekałam, aż zmięknie… Tak, bezmyślność ma mnie zgubi!

Zostawiłam go. Wystawał z garnka, bo był twardy jeszcze.
Pomyślałam, że poczekam, zmięknie i go w rondlu zmieszczę.
A tymczasem on zapalił się od ognia pod rondelkiem…

Wyobraźcie sobie moje przerażenie… Było wielkie!

Taki płonący makaron ugasiłam w miarę sprawnie,
Unikając większych zniszczeń. Wyglądało to zabawnie,
Ale mnie to załamało. Na szczęście gdy część zwęgloną
Odcięłam, to mogłam resztę wrzucić w wodę. Osoloną.

Jakoś zrobiłam ten obiad, choć z małymi przygodami.
Potem było już ciut lepiej, mogę przyznać się przed Wami.
Ale przyznam też, że do dziś zamiast pichcić pół dnia żarcie,
biorę Knorr "Gorący Kubek" i skazuję... na pożarcie!

Z Knorrem nic się nie przypali, nic nie dymi w mojej kuchni,
tylko po zalaniu zapach bukietem wprost w nos mi buchnie!