Jak poznałyście i zakochałyscie się w swoich facetach? (Strona 4 z 5)

No cóż, sama może jestem temu winna, bo byłam zbyt dumna, żeby go "zauważyć"... Ale to takie są błędy młodości... nie dałam mu szansy, bo uznałam, że tchórze mnie nie interesują..

Nie no, starał się, tylko nie tak, jak ja chciałam... Uważałam, że jak kocha naprawdę, to się w końcu odważy... I jak go widziałam ostatni raz, to trochę przykro mi było, że jakoś nie było tu mądrzejszego, co pierwszy by się ośmielił coś zrobić...

Dokładnie tak było. A ja mu nie ułatwiałam niczego:(

Chyba raczej tak... Nie lubię facetów bez tzw. charakteru...

Ale nie zawsze... To tak jak ja...

Jak trochę starszy to i mądrzejszy...:) Przynajmniej życiowo...

I fajnie, że jest taki ktoś. Też bym tak chciała:)

Ale jakoś daje radę, więc jest ok...

Miło coś takiego usłyszeć... Widzisz, on lubi się z Tobą męczyć! ))

A niewielu facetów umie niebanalnie powiedzieć coś miłego. Plus dla niego:)

Na całe szczęście on bajerant nie jest, nie bardo się na tym zna i jest zbyt bezpośredni. Dziewczyny nawet mu mówiły, że wygląd ma super i gdyby popracował nad gadką to każda byłaby jego jak to się mówi. Nie lubię tej małpy, która mu to powiedziała, wrrrr, na szczęście wyjechała daleeeeko stąd.

Nie życzyłby sobie tego. 1,90 wzrostu, szeroki w barach, fajny tyłek, boskie usta i ubiera się tak jak lubię