Mój sposób na zbudowanie właściwych relacji z dzieckiem (Strona 2 z 2)

Nauczyciele to jedno, a rodzice to często robią jeszcze gorzej. Nie mogę patrzeć jak w obecnych czasach wychowuje się dzieci. 4 latek chodzi w pieluchach. Na moją sugestię że można by go już sadzać dawno na nocnik matka odpowiada: ja też długo chodziłam w pampersach,pewnie odziedziczył to po mnie. Albo: ale pieluchy są wygodniejsze,nie mam za bardzo czasu żeby gonić za nim z nocnikiem. A nie chcę żeby mi posikał panele. Jak pójdzie do szkoły to się oduczy pieluch. I śmiech. 5 latek,który je sloiczki gerberki. Bo nie umie gryźć. Ma rządek zębów,ale dławi się kawałkiem banana. Matka: no jakoś tak wyszło,że zawsze podawałam mu wszystko w papkach bo nie chciało mi się czekać aż pogryzie mięso czy ziemniaka.a papki szybko wcinał. 3 latek niszczy piękną,kolorową ksiązkę z baśniami ,wyrywa strony. Matka: nic się nie stało,kupimy nową. I głaszcze dziecko po głowie. To są autentyczne historie,których doświadczyłam pracując jako niania. W ostatnich latach spotykane prawie w każdej rodzinie. Wszędzie króluje bezstresowe wychowanie,żadnych kar,obowiązków,tylko nagrody.

Najgorsze jest krytykowanie dziecka, przez to ono się zamyka i traci zaufanie do rodziców...