Która ze świątecznych potraw budzi w Was najpiękniejsze wspomnienia? (Strona 2 z 3)

Dla mnie nie są to potrawy, a owoce egzotyczne!
Jako dzieci widzieliśmy je tylko w święta, nie było ich na co dzień w sklepach.. Pomarańcze i mandarynki to były najbardziej wytęsknione przeze mnie symbole świat!

Bigos to najbardziej świąteczna potrawa dla mnie, przez jej kaloryczność unikam jedzenia jej poza okazjami świątecznymi, ale w święta to już nie liczę kalorii tylko się upajam jego wspaniałym smakiem!

Pamiętam jak w drugi dzień Świąt zajadałam sobie schab z morelami,
a tu mój luby zaskoczył mnie zaręczynami.
Przede mną klęka i o ręka mnie prosi,
a tutaj zapach moreli się unosi.
Oczywiście się zgodziłam
i z wrażenia o dokładkę babcię poprosiłam!

Pierogi z kapustą i grzybami, poezja smaku mojego dzieciństwa... Wtedy nie byłam więźniem liczenia kalorii, jak teraz i bezkarnie opychałam się nimi bez umiaru;) I choć teraz nie ma postu w wigilię, to i tak nie wyobrażam sobie, żeby dodać do nich mięsa, straciłyby na smaku...

Ostatnio edytowany przez Mandy (2016-12-11 20:23:10)

Mmm, wspomnienia powodują ślinotok.. Zwłaszcza te pyszne pierogi od babci, najlepsze na drugi dzień, kiedy odgrzewaliśmy je na patelni, na skwierczącym masełku.. Ten zapach unoszący się wokół, kiedy najważniejsze było to, że jesteśmy wszyscy razem, w atmosferze serdeczności i beztroski..

Święta kojarzą mi się z pysznym domowym jedzeniem, zawsze wszystko robiła mama i babcia, teraz my z mamą, nie wyobrażam sobie kupić gotowego ciasta czy bigosu.. Na świątecznym stole musi być wszystko co najlepsze, na co nie ma czasu żeby przygotować w ciągu całego roku...

Sałatka wielowarzywna króluje podczas świąt na większości stołów w Polsce. Osobiście nie wyobrażam sobie Bożego Narodzenia bez tej potrawy. W smaku taka jaką pamiętam jeszcze z dzieciństwa, robiła ją mama, obie babcie i wszystkie ciotki. Była zawsze. Często wszyscy coś kroili, obierali- w zależności od wieku i zdolności manualnych:D My, dzieciaki obieraliśmy jajka, ojciec otwierał puszki z kukurydzą i groszkiem, mama kroiła warzywa. Pamiętam, jak myślałam że jeśli mama pozwoli mi kroić ogórki kiszone w drobniutką kostkę (najtrudniejszy level;)) będzie to znaczyło że jestem już dorosła:) Sałatka wielowarzywna do tej pory jest pewniakiem na stole a jej tradycyjnie rodzinne przygotowywanie świadczy o tym że „jutro już święta”

Ja najbardziej wspominam pieczoną kaczkę, która zawsze czekała na nas w drugi dzień świąt u Dziadków:) Jechaliśmy więc z rodzicami na wieś, dziadek rozpalał w piecu w dużym pokoju i przy trzaskającym drewnie i blasku choinki prosto z lasu, siedzieliśmy tak całe popołudnie, śpiewając kolędy i racząc się smakowitymi kąskami kaczego mięska, które jeszcze dwa dni wcześniej biegało sobie po dziadkowej zagrodzie..

Najcieplej wspominam bakalie i słodkie dekoracje do ciast, które w dużej części były zjadane przeze mnie ukradkiem, zanim trafiły do wypieków... Na szczęście mama zawsze miała zapas, bo znała te moje łasuchowe upodobania..:)

Świąteczne  ciasta, ciasteczka, cukierki... Nie było wtedy wielkiego wyboru, ale w święta rodzice stawali na głowie żebyśmy poczuły tę namiastkę luksusu.. Wujek z Niemiec zachodnich też przysyłał paczki z kawą i słodyczami, które stanowiły obiekt zazdrości sąsiadów i nasz obiekt największego zainteresowania przez całe święta:)

Zupa grzybowa ... Zawsze sprawdzałam czy dużo mi się w niej trafiło pysznych grzybków, bo wg dziadka to gwarantowało udany i zdrowy następny rok:) Wzruszające to wspomnienia, bo dziś trudno mi już uwierzyć w takie przepowiednie, a i dziadka dawno już wśród nas nie ma - tylko grzybowa ciągle tak samo pyszna w każde święta...