NFZ, NZOZ, lekarze i cała reszta (Strona 1 z 2)

Wszystko zależy czy dany ośrodek ma podpisaną umowę na takie badania. W moim mieście są 3 ośrodki/przychodnie  Medycyny Pracy a zawsze tylko jeden ma podpisaną umowę z NFZ. Wszystkie  przychodnie to NZOZ.
35zł to i tak nie dużo, ja płaciłam 100 zł.

Nie wiem tylko jakie zaświadczenie Ty potrzebowałaś i do czego, jakiej szkoły. U mnie do wydania zaświadczenia konieczne było wykonanie kilku specjalistycznych badań i musiałam mieć zaświadczenie wyłącznie od lekarza Medycyny Pracy.

Ja za zaświadczenie do szkoły, ale bez badań nic nie płaciłam, bo  tego kierunek nie wymagał, była to administracja.

Revitum wykonuje  Test na Niedobory Komórkowe czy ktoś może wykonywał takie badanie? Jakie są efekty, koszty? Ponoć można zrobić na terenie całego kraju...

Nie tylko leki stamtąd wynoszą, znajomej sąsiadka to nawet w artykuły spożywcze się zaopatrywała u kogoś pracującego w szpitalu i jej proponowała też... Pacjentom od ust odejmują, żeby coś sprzedać za połowę ceny...:/

Przez lata leczyłam żeby u doktora M. Został nawet nagrodzony jako najlepszy lekarz na Podkarpaciu. Ze względu na to, że nie leczył wszystkiego, co leczyć powinien, odeszłam.
Jak się okazało w ubiegłym roku, był jednym z lekarzy, którzy brali pieniądze od NFZ za fikcyjne zabiegi. Zrobiła się z tego spora afera. On, jego syn i ich wspólniczka - troje dentystów, oszukiwali w prywatnych gabinetach oraz w gabinetach przyszkolnych.
NFZ rozesłał pisma do pacjentów, aby potwierdzili, które zabiegi mieli wykonane, a które nie. Na 1205 zgłoszeń wykryto 850 nieprawidłowości (stan na 26.05.2015) przy czym odpowiedzi napływały w dalszym ciągu i nie wiem ile tego koniec końców było.

Eastgirl, nieźle. Przypomniałaś mi o kobiecie, która tak podprowadza środki czystości.

Ale jak już się trafi na lekarza z powołania, który jest fachowcem, ma doświadczenie, leczy rozważnie i jeszcze jest życzliwym człowiekiem, to taka wizyta u niego potrafi być przyjemna pomimo wszystko. Zawsze wychodziłam z uśmiechem z gabinetu pewnej lekarki, mimo złych wyników badań, bo po pierwsze wiedziałam, że jestem w dobrych rękach, a po drugie nie sposób się nie cieszyć w kontakcie z fantastycznymi ludźmi

Taka sytuacja:

Trafiam na oddział ratunkowy w miejscowości X z szalonym bólem, bez możliwości utrzymania się na nogach i prawdopodobnie znów zerwanymi lub naderwanymi w wyniku skręcenia ścięgnami. Mieszkam w Y, ale jestem w podróży wakacyjnej i potrzebuję natychmiastowej pomocy medycznej. Pierwszej pomocy mi udzielają, usztywniają nogę, ostrzykują, podpinają pod kroplówkę, wypisują recepty na zastrzyki, środki przeciwzapalne, silne tabletki przeciwbólowe. Otrzymuję skierowanie do ortopedy z adnotacją "cito", zalecenie, żeby rozpocząć leczenie w przeciągu 4 dni i zakaz wstawania z łóżka, chyba że do wc. Pakują mnie do samochodu, bo nie jestem w stanie się wczołgać. Ogólnie z pomocy jestem zadowolona, przynajmniej lekarza i jednej z pielęgniarek, bo na tle innych osób, które tam były, wykazywali przykładną życzliwość i zaangażowanie.

Wracam do rodzinnego miasta Y i okazuje się, że nie mogę zostać zarejestrowana, bo nie mam zdjęć RTG. Od 9 lat leczę się u ortopedów i nigdy nie było wymagane przy rejestracji zdjęcie, które w zasadzie tylko potwierdza, że zgodnie z diagnozą widniejącą na skierowaniu, nie jest to złamanie.

Dzwonię więc do szpitala X z zapytaniem o te zdjęcia i okazuje się, że nic mi na to nie poradzą, jeśli nie wybrałam od razu (ja ich nawet na oczy nie widziałam i były robione tylko po to, żeby wykluczyć złamanie/pęknięcie kości), ale pani mówi, że przekieruje mnie do pracowni, żebym porozmawiała. Odbiera inna osoba, z tego samego oddziału, więc grzecznie mówię, że miało mnie przekierować na Rentgena, na co ona odpowiada bardzo bezczelnym tonem, że mnie nie przekieruje i rzuca słuchawkę w momencie, gdy zadaję pytanie. Bez do widzenia, bez pocałuj mnie w d... choć rzucenie słuchawką chyba to właśnie oznaczało.

Co robić?

Pozostaje lekarz pierwszego kontaktu... Ktoś z rodziny idzie poprosić o skierowanie, niestety lekarka mówi, że absolutnie żadnego skierowania na RTG nie wypisze i muszę jechać 328 km, żeby sobie wziąć skierowanie od tego lekarza, który mnie przyjmował.

Co dalej?

Mam chyba do wyboru zostać w łóżku przez kilka miesięcy i oglądać w tv jak panie rzucające słuchawkami żądają podwyżek... albo leczyć się prywatnie. No nie ma innego wyjścia, bo w ramach NFZ mnie nie przyjmą.

Znalazła się jakaś dobra dusza Wczoraj zadzwoniłam tam ponownie i odebrała jeszcze inna osoba, jakaś młodziutka, sądząc po głosie. Powiedziała, że zgra te zdjęcia na płytę i mi wyśle. No i jakoś ona może Autentycznie się wzruszyłam.

Do Uwagi za to powinnam kilka lat temu zgłosić to, co działo się w stalowowolskim szpitalu, jak połamani ludzie byli odsyłani do trzymiesięcznych kolejek!

Spadłam z okna. Zerwane więzadło piszczelowe poboczne i krzyżowe przednie, naderwane strzałkowe, pęknięta łąkotka. Trafiam na pogotowie, gdzie lekarz powiedział mi, że mam nie chodzić, usztywnić kolano, łykać silne tabletki przeciwbólowe, zgłosić się do ortopedy i że grozi mi zakrzepica.
W rejestracji mówią mi, że nie mam szans dostać się do lekarza przed upływem 3 m-cy. To samo słyszy chłopak ze złamanym palcem u stopy...
Wlekę się do ordynatora oddziału, a on mi mówi, że korzystając z porady na pogotowiu wyczerpałam limit w ramach NFZ i nie może mnie przyjąć.

Spójrzcie, jaka różnica między szpitalem w moim mieście, a innym szpitalem (albo raczej między lekarzem a lekarzem):
- podczas gdy w stw zalecono unieruchomienie, w X unieruchomiono
- w stw zalecono silniejsze leki przeciwbólowe, a w X je przepisano
- w stw postraszono zakrzepicą, w X lekarz od razu wypisał receptę na serię zastrzyków przeciwzakrzepowych
- w stw dostałam skierowanie, na podstawie którego mogłam się dostać do lekarza za trzy miesiące, a w X dostałam skierowanie z adnotacją "cito".

Ja nie wiem, czy ci ludzie nie mają świadomości, że to wszystko można usprawnić, czy im się zwyczajnie nie chce podjąć wysiłku rzetelnego wykonywania swoich obowiązków zawodowych.

Żalę się jak stara baba, taka typowa bywalczyni zatkanych kolejkami przychodni

Tak właśnie myślałam... ten lekarz też był młodziutki i bardzo zaangażowany. Teraz czeka mnie wizyta u starszego wiekiem i stażem specjalisty, o którym wyczytałam w internecie, że nawet nie słucha, co mówi pacjent, wychodzi w trakcie wizyty, nie raczy spojrzeć na zdjęcia, jest nieprzyjemny i obojętny Ale muszę przejść przez jego gabinet i to prywatnie, żeby mieć możliwość przyjęcia do kliniki, w której chciałabym leczyć się w ramach NFZ.

Byłam i internetowe opinie o lekarzu były nie do końca prawdziwe, bo o ile rzeczywiście chodził pomiędzy kilkoma gabinetami, to zbadał mnie dokładnie, a ze skierowaniem "cito" zostałam przyjęta natychmiast, bez kolejki. Bardzo dokładnie słuchał, co miałam do powiedzenia i okazał się życzliwym człowiekiem, uśmiechniętym, skorym do żartów i zaangażowanym.
Być może negatywne opinie pochodzą od osób, które trafiły na swój lub jego zły dzień.
Dużo ich przeczytałam, zanim się tam udałam, i żołądek podchodził mi przed wizytą do gardła. Mając złe doświadczenia z przeszłości byłam przekonana, że nikt mi tego dnia nie pomoże, że na pewno ktoś skrytykuje, że trzeba będzie dużo czekać i dużo zapłacić. Nic podobnego nie miało miejsca.

Jak dla mnie pełen profesjonalizm zarówno ze strony lekarzy, z którymi miałam tam styczność, jak i ze strony asystentek i pań w rejestracji. Udzielają szczegółowych informacji, doradzają, są życzliwi. Asystentka poszła za mnie założyć kartę, żebym nie musiała stać w kolejce z tą nogą... takie rzeczy się w moim szpitalu nie zdarzają. Tutaj samemu trzeba po kilka razy latać od drzwi do drzwi ze świstkami.

Leżeć w klinice nie muszę, chyba że będzie konieczny zabieg, ale to się okaże po badaniach, mogłam wrócić do domu, a za wizytę póki co nic mi nie policzono i wystawiono wszystkie potrzebne dokumenty (skierowanie na badania, wniosek o wydanie ortezy, receptę).

W ogóle to NFZ miło mnie zaskoczył - refundacja produktów ortopedycznych, takich jak ortezy, wynosi 90%. Nie byłoby mnie stać na ortezę, która kosztuje 700 zł, gdyby nie refundacja.

Niestety, leczenie na NFZ zwłaszcza poważnych chorób to nieporozumienie, kolejki są coraz dłuższe i wielu pacjentów nie dożyłoby następnej wizyty gdyby nie prywatna opcja

Ale już niedługo grudzień, tak ze te 4 miesiące jakoś wytrzymasz