Zdrada (Strona 74 z 77)

[quote=tobethema]Minęło już pół roku, a ja nadal nie mogę dojśc do siebie... nawet nie zdawałam sobie sprawy jak potężny jest to cios... totalnie zwalił mnie z nóg... coraz częściej myślę o rozwodzie.[/quote]

Niestety, ale tak to jest i nic na to nie poradzimy większość związków rozpada się po zdradzie prędzej czy później. Koleżanka miała podobnie z tym, że ona nie myślała tylko od razu udała się do prawnika, szybko i dość skutecznie się rozwiodła, teraz po 3 latach ma nowego faceta. Jakbyś szukała w Warszawie prawnika to wpisz sobie mecenas Budrewicz w google on jej pomógł.

Niestety, ale takie zranienie budzi chęć zemsty, w takiej walce często gra się dziećmi albo walczy o korzystny podział majątku...

a to naturalnie, jak ktoś zdradził raz to nie można mieć pewności że nie zrobi tego drugi raz.

a to już jest kwestia indywidualna. Ale trzeba mieć trochę godności osobistej...

Mężczyźni potrafią znakomicie oddzielać sex od miłości i takie romanse trwają latami, czasem za cichym przyzwoleniem żony, która wie, że mąż nie odejdzie z wygody i przyzwyczajenia, albo ze względu na dzieci, a w pewnym wieku sex przestaje mieć dla kobiety takie znaczenie jak dla faceta... Jak w małżeństwie mija uczucie, to i o zazdrość trudno.

Tak jest najprościej, ale dzieci potrzebują bawet takiego ojca, który nie jest ideałem...

Wiadomo, że o normalność w związku p[o czymś takim trudno, ale znam kobiety, które potrafią wybaczyć nawet zdradę i nawet zakochać się na nowo w swoim mężu, oczywiście jeśli on się o to stara...

to się wszystko zgadza ale o problemach w związku trzeba rozmawiać, a nie uciekać w cudze ramiona.

no to jak to wspomina to już świadczy o danej osobie.

Patrząc na świat, który pędzi... na ludzi i ich czyny... zaczynam się zastanawiać gdzie ludzkość zajdzie. Dlaczego? Ano dlatego, że małżeństwo, dzieci już nic nie znaczą. Liczy się 'chwila dobrej zabawy'. Czy dla takich chwil warto wszystko 'niszczyć'?

Wiecie dlaczego ludziom nie wychodzą związki ani przyjaźnie? Bo ludzie wiedzą czego od nich oczekują, ale nie wiedzą co do nich wnoszą. Proste. Pewien trener personalny porównał kiedyś zespoły do stada gęsi. Lecą sobie wysoko ponad ziemią, ale to jedna leci z przodu i to do niej należy to najcięższe zadanie przecinania powietrza by innym było lżej. I ona leci tak długo ciągnąc za sobą resztę, do póki starcza jej sił. Gdy się zmęczy idzie na koniec kolejki i zmienia ją następna. A gdy ta następna się zmęczy od przecinania powietrza, to zmienia ją kolejna i tak do skutku, do celu.
Na tym właśnie polegają relacje. Na partnerstwie. Na obopólnym gęganiu. Związki, gdzie lider się nie zmienia, nie mają prawa bytu. Od ciągłego utrzymywania na powierzchni w końcu się męczymy i potrzebujemy zmiany warty.