Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Co sądziecie o pójściu na studia po 30 roku życia kiedy sytuacja z pracą jest już właściwie ustablilizowana i podobnie w rodzinie. Większość takich decyzji rodzi się gdy jest taka potrzeba np. w pracy a ja akurat chciałabym sama z siebie. Pomyślałam o czymś z bankowością związanym. Co sądziecie, czy jest to przyszłościowy kierunek??Jaki inny byście proponowali??
Jeśli masz pracę, w jakiej dobrze się czujesz i nie jest wymagane wyższe, to odradzam studia w tym wieku, lepiej ten czas poświęcić rodzinie...
W pełni zgadzam się z przedmówczynią po co Ci wtedy studia? Skoro już akurat masz dobrą pracę i tam Ci okej leci : ) zdecydowanie jakbyś już miała iść na studia zaoczne to dużo byś kasy na to wszystko straciła a w dodatku to jeszcze ten czas, który po prostu się traci na zajęcia i na te wszystkie dojazdy i te inne rzeczy..
Jeżeli tylko Cię to ciekawi, to dlaczego nie?
Nie iść na studia tylko rozwijać się w kierunku, który cię faktycznie interesuje - moim zdaniem to jedyna słuszna decyzja.
To już nie są czasy w których warto studiować.
No nie wiem - studiować zawsze warto. Pewnych rzeczy nie przeskoczysz, bez studiów...
Ostatnio edytowany przez KKasia (2015-06-08 13:35:01)
Jeśli Ci na tym zależy i tego chcesz to czemu nie 
. Dla mnie kolejne studia to byłaby teraz strata czasu ale każdy ma inne priorytety. Ja myślę jeszcze o ewentualnie o podyplomówce, a ja akurat mam z tym system do czynienia na co dzień. Boje się jednak trochę, że niektóre podyplomówki są obliczone tylko na wyciągnięcie kasy.
Mówią, że teraz bardziej liczą się konkretne umiejętności niż papierek z uczelni... Sama znam ludzi, którym studia niewiele dały, nie są dużo mądrzejsi niż po maturze...
A ja myślę, że warto. Stabilność zatrudnienia bywa złudna, a żeby być elastycznym na rynku pracy, warto posiadać dodatkowe kwalifikacje, wykształcenie itp. i NIEUSTANNIE się rozwijać. Dziś jest tak, jutro może być inaczej.
Sytuacja, kiedy dobrze się czujesz w pracy i wszystko się układa w rodzinie jest właśnie najlepsza do podjęcia jakiegoś dodatkowego działania w życiu. Gdyby było przeciwnie, to wtedy właśnie należałoby się skupić na pracy czy rodzinie, kosztem rozwoju w innych dziedzinach, bo rodzina i praca mają zdecydowanie większy priorytet (co nie znaczy, że mamy się w życiu ograniczać tylko do nich).
Gdybym miała ponownie wybierać studia, to byłoby to coś związanego z ekonomią, bo to jest profesja zawsze na czasie...
W tych czasach studia to nie wszystko. Pracodawcy wymagają doświadczenia i nie biorą pod uwagę tego, że nie każdy ma możliwość odbywania wolontariatu. Moja córka poszła na grafikę komputerową, bo myślała, że będzie mogła przebierać w ofertach. Wygrała kilka ogólnopolskich konkursów i podobno jest dobra w tym co robi, ale brakuje jej doświadczenia w pracy, a także kwalifikacji, bo nie nauczyła się wszystkiego na studiach. Zastanawiam się nad kupieniem jej szkolenia, ale nie mogę się zdecydować jakie szkolenie... Nie znam się na grafice i nie moge jej zapytać, bo chcę jej zrobić niespodziankę. Ktoś z Was zna się na grafice i mógłby mi doradzić, które ze szkoleń mam wybrać?
Ostatnio edytowany przez mezzanine (2015-11-30 09:29:43)
Córka powinna być najlepiej zorientowana w temacie. Myślę, że sama powinna znaleźć sposób na zdobycie doświadczenia, a Ty powinnaś ją w tym jedynie wesprzeć w miarę możliwości, np. dopingować, sponsorować. Ona jest w temacie, bo ją to interesuje, a studiując na pewno rozeznała się jeszcze lepiej, ma jakieś kontakty i wie, w jaki sposób radzą sobie inni.
Grafików jest już dużo, a poza tym dzięki dostępnym programom tworzenie grafiki nie jest już problemem też dla laików, brakuje za to programistów, twórców aplikacji itd.
Ale graficy są też potrzebni, więc myślę, że to wcale nie jest taki zły pomysł.
Wśród moich znajomych tak mało osób pracuje w zawodzie wyuczonym, że naprawdę studia zaczynają być tylko formalnością, która nie gwarantuje nawet zatrudnienia...
Niby tak, ale jakiś rozwój w jakimś kierunku jest. Jeśli ktoś ma dobrą pracę, to może się jej trzymać, nabierać doświadczenia, stawać fachowcem bez studiów i pewnie lepiej na tym wyjdzie, jeśli jest wystarczająco obrotny i zaangażowany.
Natomiast w sytuacji, w której ktoś ma do wyboru mało ambitne zajęcie i w dodatku za małe pieniądze, lub wegetację, lepiej spożytkować ten czas na studia.
Ciągle są w cenie studia na kierunkach technicznych, więc warto coś umieć, nawet jeśli w pracy nam się to nie przyda, to może chociaż w życiu...
Każdy wybiera to co lubi. Ja raczej nie kierowałabym się opinią innych a podejmowała decyzję idąc za własnym rozumem i własnymi zainteresowaniami. Zastanawiałam się kiedyś nad ochroną środowiska. Do tej pory uważam, że to fajny kierunek ale wiadomo, nie każdy musi tak uważać.
Jest fajny Moja siostra ukończyła Technikum Ochrony Środowiska, przyjaźnię się z kimś, kto zdobył tytuł inżyniera na tym kierunku, w rodzinie mam leśników i jeśli ktoś ma zamiłowanie do przyrody, będzie czuł się bardzo spełniony wybierając tę drogę.
Studiuję zarządzanie i inżynierię produkcji, gdzie miałam zajęcia z ekologii, ponieważ współczesny przemysł MUSI iść w kierunku zgodnym z zaleceniami ochrony środowiska. Specjaliści w tych dziedzinach (ochrona środowiska) będą bardzo potrzebni, aby tworzyć i udoskonalać rozwiązania techniczne umożliwiające tzw. "czystą produkcję" i szukać sposobów na ograniczenie emisji szkodliwych substancji, będących produktem ubocznym podczas procesów wytwarzania, przetwarzania, transportu.
W chwili obecnej jest to konieczność, tak więc nie tylko kierunek jest ciekawy i pożyteczny, ale też bardzo rozwojowy.
Wg mnie- laika przemysł niestety odwraca się do przyrody plecami, generując tony ścieków, pyłów i odpadów, które zatruwają środowisko... Jak słyszę o kolejnym chorym na raka to zastanawiam się, kto jak nie przemysł jest temu winien w dużej części...?
Generuje, a jakże... a ile tego syfu pozostawiły po sobie zakłady, których już nie ma? Ile tego powstało, zanim weszły przepisy mające ograniczyć emisję lub zobowiązujące podmioty gospodarcze do podejmowania odpowiednich działań w zakresie m.in. utylizacji odpadów? 
z moich własnych obserwacji i rozmów ze znajomymi, studiującymi albo już po studiach, wynika, że w dzisiejszych czasach mamy swego rodzaju paradoks - z jednej mówi się, żeby młodzi studiowali, uczelnie się prześcigają w ofertach kierunków, a z drugiej studia nie są gwarantem zatrudnienia, co jest paradne, bo teraz bez wykształcenia wyższego szanse na zdobycie dobrze płatnej pracy w tym kraju są niewielkie.
studia powinno się wybierać wedle swoich zainteresowań, żeby się rozwijać albo zgłębiać wiedzę, a nie po to, by napędzać machinę kapitalizmu, co niestety jest szczególnie widoczne teraz. bardzo mało osób studiuje to, co naprawdę lubi, bo wiedzą, że to im potem nie przyniesie żadnych korzyści i męczą się na niedopasowanym kierunku. dlatego tym bardziej nie należy zniechęcać, jeżeli ktoś chce się ich podjąć dla siebie, choć teraz jest tyle różnych kursów itd., że perspektywa iluś tam lat na uczelni może mijać się z celem.
jeszcze jak mówimy o zaocznych, chyba lepiej byłoby wybrać tańsze kursy.
i prawda, najlepiej podejmować takie kroki, gdy nasza osobista sytuacja jest względnie stabilna, a my jesteśmy spokojniejsi, że możemy np. pokryć opłaty, niż w trudnych chwilach w domu czy pracy. po prostu mamy wtedy więcej motywacji i się skupiamy na jednej rzeczy zamiast myśleć o problemach.
co do wyboru studiów - grafika nie jest głupim pomysłem, jednak obecne analizy rynku pracy podpowiadają, żeby wybrać taką jak najbardziej zbliżoną do cyfrowej, bo na specjalistów od tego zawsze będzie zapotrzebowanie. poza tym to bardzo fajna i całkiem wszechstronna dziedzina grafiki, nad którą sama się zastanawiam 
Kształcenie z myślą o wykonywanym w przyszłości zawodzie to szansa na to, by stać się prawdziwym fachowcem w danej dziedzinie i jednocześnie otworzyć sobie możliwości na szybszy awans niż wtedy, gdy swoją wiedzę pracownik musi udowadniać bez dyplomu czy tytułu.
Ktoś, kto nie studiował, ale przez lata nabywał i doskonalił swoje umiejętności podczas praktykowania fachu, niewątpliwie może stać się prawdziwym mistrzem, zwłaszcza gdy uzupełniał je wiedzą na własną rękę. Jednak dyplom jest jakby gwarantem tego, że z tą wymaganą wiedzą się zetknął, a czas pokaże, czy było to spotkanie owocujące rzeczywistym jej pogłębieniem.
Kolega mojego taty posiada świetne wykształcenie... na papierze. Studentem zdolnym nie był, ale gdzie brakowało wiedzy, tam lukę wypełniały pieniądze. Otrzymał propozycję bardzo dobrej posady i odrzucił ją, ponieważ nie poradziłby sobie. Dziś ma do siebie trochę żalu, bo nie dość, że przed laty musiał wydać na studia duże pieniądze, to dziś dużych pieniędzy zarabiać nie może, bo jego wykształcenie nie idzie w parze z umiejętnościami i wiedzą.
Po trzydziestym roku życia w sytuacji kiedy zawodowo i rodzinnie ma się sytuacje ustabilizowaną trudno podjąć decyzję o studiowaniu, raczej jestem na nie. Co innego jeśli nie ma się zobowiązań rodzinnych i perspektyw na dobra w pracę w tej sytuacji wybrałabym [url=http://www.studia.elab.edu.pl/studia-w-anglii,6206YHFEyFu8]tego rodzaju studia[/url] po których ukończeniu miałabym perspektywy na dobre zatrudnienie.
Studiowanie jest oczywiście dla tych, którzy mają chęć i czas na nie. Są tacy, którzy potrafią połączyć wiele, np. pracę ze studiami i związkiem. Pewna osoba, chcąc mi uświadomić, że dziecko nie oznacza rezygnacji z ambicji, powiedziała, że robiła doktorat mając małe dzieci. Wtedy myślałam, że dziecko to koniec świata, poprawiłam się i dziś myślę, że to byłby koniec [b]mojego[/b] świata 
Kolega ma wymagająca pracę w policji i mimo że posiada wykształcenie wyższe, zdobyte na wymagającej uczelni, więc żaden dodatkowy "papier" nie jest mu więcej potrzebny, ma tyle zapału do nauki, że wraca na studia. Z racji obowiązków w systemie zaocznym. Ma 32 lata. To jest naprawdę indywidualna sprawa.
Podejmując jednak decyzję nie ma się co łudzić, że jakoś to będzie. Na to trzeba mieć czas, a jeśli ktoś jest osobą niezorganizowaną, będzie miał trudności nawet wtedy, kiedy nie pracuje i nie ma rodzinnych obowiązków. Wszyscy mamy 24 h dziennie, ale nie każdy potrafi je wykorzystać. No i priorytety. Dla jednych ważne jest to, dla drugich co innego.
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
