Niezwykłą podróż w czasie odbywa główna bohaterka filmu, która radykalnie odmienia swoje dotychczasowe życie. Hannah Ster jest młodą Żydówką. Mieszka w USA i nie czuje się związana ze swoją rodziną. Nie wie dokładnie,czym był holocaust i nie bardzo ją to obchodzi. Wkrótce dostaje prawdziwą lekcję historii i na własnej skórze przekonuje się, czym był holocaust i obóz koncentracyjny. W dzień święta Hannukah, podczas uroczystości rodzinnej,odbywającej się w domu cioci Evy, Hannah mdleje i przenosi się w 1940-w lata wojny. Na początku nie może uwierzyć, że to w ogóle ma miejsce i myśli, że to tylko zły sen, ale wkrótce powoli przyzwyczaja się do nowej rzeczywistości. Po pewnym czasie zostaje aresztowana i osadzona w obozie w Oświęcimiu. Na własnej skórze doświadcza tego, o czym mówiła jej ciotka Eva. Momentami żałuje, że nie uczestniczyła we wszystkich rozmowach, gdyż teraz wiedziałaby, jak ma się zachowywać i ocaliłaby kilku ludzi. W obozie towarzyszy jej Rivkah, która twierdzi, że jest jej daleką kuzynką. Hannah próbuje jakoś przetrwać obozowe piekło, opowiadając szczegóły ze swojego życia w USA. Mówi m.in. że będzie się jeść pizzę, jeździć metrem, nosić miniówki. Jej współtowarzysze niedoli na początku biorą ją za wariatkę, ale później uznają, że Hannah ma bujną wyobraźnię. Żywot jej kończy się tragicznie. Zamienia się ze swoją kuzynką Rivką, która zostaje wytypowana na śmierć i ginie zamiast niej w komorze gazowej. Niemcy nic nie zauważają, bo Hannah zakłada na głowę chustę Rivkah. Wzruszające sceny i próba pokazania, że nawet w tak dramatycznych warunkach,człowiek może jeszcze się zdobyć na trochę człowieczeństwa. Niezwykły gest Hannah, która poświęciła własne życie, żeby ratować ciężko chorą Rivkę. Wkrótce Hannah budzi się i z powrotem jest w czasach teraźniejszych. Opowiada wszystko swojej cioci i nazywa ją Rivką – tak,jak kiedyś nazywała ją osoba, która zginęła za nią w obozie. Film jest niejako przesłaniem, aby wszyscy pamiętali i żeby to piekło na ziemi nigdy się nie powtórzyło.
