Zdrada (Strona 64 z 77)

To nie o to chodzi... Do trzydziestki facet jest skłonny do szaleństw czy ryzyka i nie patrzy na kurs franka, po trzydziestce więcej myśli, rozważa i patrzy, a po czterdziestce tylko patrzy.. To szybko przegapi ostatni dzwonek kiedy jeszcze może się związać z kobietą:)

Patrzcie... serwis dla poliamorystów - Openminded.com
Coraz powszechniejsze się to robi, bo coraz więcej osób tego chce. Zdrada to niedługo będzie termin, który wyszedł z użycia, bo każdy będzie chciał mieć kogoś poza mężem czy żoną.

"Twórcy serwisu obiecują “wyeliminowanie z życia monotonii monogamii” poprzez zbudowanie intymnych relacji z wieloma osobami jednocześnie. "

Źródło:
[url]http://tvn24bis.pl/tech-moto,80/serwis-randkowy-poliamorystow-openminded-com,541347.html[/url]

Nie no teraz co się na świecie dzieję to jest nie do pomyślenia..Czyżby to właśnie było w takim stylu, że to jest coś takiego jak status związku na fb - 'skomplikowany' ? W jaki sposób wy to odbieracie tą właśnie stronę i to właśnie takie zachowanie twórców tej strony.

Po kilku latach niestety u większości facetów pojawia się chęć przypomnienia sobie jak to jest z innymi, dla nich to jest jakby wyznacznik korzystania z życia... Nie chcą przegapić okazji, żeby na starość nie żałować jak jeden piosenkarz, że miał za mało kobiet...

Ale jest coś takiego jak wybaczanie, w imię miłości i np. dobra dzieci, nie warto od razu odchodzić bez słów wyjaśnienia...

To chyba masz za dobrze nie uważasz właśnie tak ? Przecież teraz masz tyle czasu wolnego dla siebie, że chyba nie wiesz co z nim zrobić..Możesz chodzić na kursy tańca, uczyć się języka..Jeść możesz do woli i co tylko chcesz. Dajesz przykład, że żyć nie umierać

Oj tak W zależności od podejścia, mężczyzna może być bardzo czasochłonnym elementem życia i choć na brak czasu dla siebie w tej chwili nie narzekam, to jednak gdybym miała więcej obowiązków/zobowiązań, mogłabym ten czas lepiej zorganizować. Wiecie, chodzi mi o ten paradoks, że im więcej czasu tym go "mniej"

I jem do woli... trzy osoby zwróciły mi już uwagę

Kurs tańca? Salami salsa, walc sernik wiedeński, Mozilla foxtrot 16h/dobę, taniec brzucha przy każdym kroku, break'n'lie down dance, hip hop do sklepu po czekoladę Zamiast paso-doble pesto-double, quickstep do lodówki, samba mamba/frit/fruitella truskawkowa.
Ach... i jeszcze cha cha, czytane tak jak napisane

Mnie też czasem czas przecieka przez palce, bo brakuje zorganizowania... A facet potrafi zorganizować kobiecie czas, zaraz  powie, kiedy pozmywać, posprzątać, ugotować:)

Ostatnio edytowany przez Gabika (2015-05-24 14:52:58)

Gabika, rozbawiłaś mnie

Powiem tak... jakiekolwiek ferie, wakacje, chorobowe, wolne od pracy rozpoczynałam z wielkim planem, druga połowa przebiegała pod znakiem wyrzutów, a ostatnie dni przynosiły ulgę, bo wiedziałam, że od poniedziałku będę znowu żyła, a nie wegetowała

Muszę wyrobić w sobie umiejętności samoorganizacyjne i zdyscyplinowanie. Póki co ja po prostu potrzebuję mieć przełożonego, terminy i obowiązki. Uważam, że szkoła i praca świetnie nadają się do organizacji mojego życia. Nie żebym nie ceniła swobody, bo lepiej mi się myśli i pracuje, kiedy dostosuję sobie pewne elementy, kiedy nie blokuje się kreatywności, ale chyba największy problem mam z regularnością, a pewne sprawy jej wymagają.
W pracy (wiadomo, zależy jeszcze jakiej) i szkole jest ona narzucona i nawet kiedy się czasem od niej uchylałam, to nie niszczyłam tej konstrukcji organizacyjnej, tylko wychodziłam z niej i wchodziłam w nią z powrotem, a w życiu osobistym, jak już wyjdę, jak ją porzucę, to ona zostaje zniszczona, wszystko się rozpada i nie chce się tego budować od nowa.

Przykładowo: postanawiam ćwiczyć, przygotowuję plan treningowy, ale po kilku razach kończy się paczką ciastek przy komputerze w godzinach przeznaczonych na trening, a taki na przykład w-f w szkole - mogę opuścić jedną lekcję, drugą, ja zawalę, ale plan się nie zawali, jest do czego wrócić i trzeba to zrobić. W domu nie muszę.
Albo jakieś obowiązki - jeśli sama je sobie narzucę, sama będę sobie szefem w danym przedsięwzięciu, to sama siebie zwolnię i odsunę termin wykonania zadania na bliżej nieokreślone "kiedyś", bo czy komuś się spieszy, skoro nie spieszy się mi? Natomiast jeśli odpowiadam przed kimś, to to zobowiązuje mnie bardziej. Tu już nie tylko ja czekam na wyniki, ale także ktoś i to ktoś, kogo spławić nie można.

Wytłumaczyłabym to sobie lenistwem, ale to nie tylko to, zwłaszcza, że do wielu rzeczy mam zapał pod warunkiem, że ktoś inny mi je zleci.

A facet? Facet też jakoś wypełnia czas i spotykając się z facetem zawsze starałam się wykombinować tak, żeby mieć też czas na COŚ. Sama nie szukam tego czasu. Kiedy wiem, że nic i nikt mi go nie zabierze, mam tendencję do marnowania go.

[quote=niechcemisie]Wynika z tego, nie po raz pierwszy, że kobiety [b]na ogół[/b] mają inne myślenie o seksie niż mężczyźni i kiedy idzie o jednorazowy numerek to jedno czuje się tym upokorzone, a drugiemu to schlebia.

Są kobiety, które uprawiają takie jednorazówki i ok, nie krytykuję tego absolutnie (dopóki są wolne), poza tym im więcej mężczyzn chce się z nimi przespać w ramach przygodnego seksu z prawie nieznajomą, tym atrakcyjniejsze się pod tym względem czują jako te, które budzą żądzę. To takie samo myślenie jak to męskie.
A teraz idźmy w drugą stronę - czy mężczyzna pomyślałby jak kobieta? Czy po przygodnym seksie płakałby, że chciała go tylko przelecieć? Że chodziło jej tylko o to? No nie sądzę.[/quote]

Jako facet potwierdzam. Wielce wątpię, żeby któryś z nas miał po fakcie kompleksy i obniżoną samoocenę. Wręcz przeciwnie.

Odnośnie poligamii i poliamorii... ja myślę, że to zawsze było uwarunkowanie kulturowe, od samego początku. Tyle tylko, że kiedyś ludzie musieli łączyć się w pary, rodziny, klany, bo samemu trudno było zwyczajnie przeżyć z dnia na dzień, nawet samemu, a co dopiero z dziećmi.

A teraz mamy takie czasy że jak ktoś ma pieniądze (z posadą lub bez) to może żyć komfortowo, partner/ka do niczego nie jest potrzebny/na. Tym bardziej odkąd ludzie zaczynają kwestionować wychowanie dzieci jako jedną z nadrzędnych funkcji rodziny i poszczególnych obywateli.

Jak tak dalej pójdzie to możliwe, że doczekamy czasów kiedy małżeństwo i związki w ogóle będą zapomniane, ludzie będą wiecznie w 'stanie' wolnym, chętni albo nie w określonym czasie, a dzieci oddadzą na wychowanie do żłobków państwowych po to aby sami się nimi nie zajmowali. Taki 'Nowy Wspaniały Świat' jeśli ktoś kojarzy ową książkę, może jeszcze doczekamy indoktrynacji jak tamci.

Odnośnie dyscypliny zaś, mnie też jakoś łatwiej kiedy przed kimś odpowiadam za pracę wykonaną, inaczej to nawet nie liczę czasu, jakoś on za szybko mija.

Też mam taką nadzieję, że nie zastąpią. Albo raczej, że ludzkość na to nie pozwoli.

Nie wątpię, że tym wszystkim, którzy już są wychowani w kulturze monogamii, coś takiego jest nie do przyjęcia, więc na pewno nie wejdzie to łatwo. Potrzeba przynajmniej jednego całego pokolenia, aby to zmienić.

Natomiast martwię się, że już teraz są ludzie, którzy nie mają albo nie dbają o uczucia wyższe, konsumenci totalni co w wyścigu szczurów marzą tylko o karierze i górze pieniędzy do wydawania na zachcianki bądź życie ponad stan. Ludzie, którzy nawet nie myślą o miłości, bo mają inne priorytety i nie poświęcają jej uwagi. I jakoś tak się dzieje, że wśród nich niektórzy radzą sobie zupełnie nieźle, pokazując innym, że miłość nie jest do życia niezbędna, nawet trochę przereklamowana.

Nie podpisałbym się pod takim sposobem myślenia, ale nie mogę zaprzeczyć, że tak też można. Ich życie, ich wybór. >>

[quote=Oczytany]Natomiast martwię się, że już teraz są ludzie, którzy nie mają albo nie dbają o uczucia wyższe, konsumenci totalni co w wyścigu szczurów marzą tylko o karierze i górze pieniędzy do wydawania na zachcianki bądź życie ponad stan. Ludzie, którzy nawet nie myślą o miłości, bo mają inne priorytety i nie poświęcają jej uwagi. I jakoś tak się dzieje, że wśród nich niektórzy radzą sobie zupełnie nieźle, pokazując innym, że miłość nie jest do życia niezbędna, nawet trochę przereklamowana.

Nie podpisałbym się pod takim sposobem myślenia, ale nie mogę zaprzeczyć, że tak też można. Ich życie, ich wybór. >>[/quote]

Większość z nich jednak kiedyś się ocknie, bo życie to nie jest jedna wielka impreza, a znajomi też w końcu będą mieli swoje rodziny i jak ten ktoś zobaczy, że jest sam z tą górą pieniędzy to może coś wreszcie do niego dotrze...?