Samotność starszych ludzi (Strona 1 z 3)

To jest masakra starsi ludzie albo są samotni jak piszesz, albo odsyłani do domów spokojnej starości takich gorszych i takich lepszych, ale tak czy siak najczęściej jest to dla wygody rodziny, by nie musieli się daną osobą zajmować, przejmować, często ją odwiedzać, no bo dobrą ma opiekę. A przecież od tego właśnie powinna być rodzina, nie tylko w dobrych chwilach razem, ale też w tych złych. Niestety czasy są smutne, każdy myśli tylko o sobie

Nieraz spotykałam ludzi, którzy tak bardzo potrzebowali, żeby posiedzieć z nimi na ławce i porozmawiać. Źle jest, kiedy człowiek nie ma do kogo ust otworzyć, dziwaczeje. Starsi ludzie nie korzystają zwykle z Internetu, który młodym często zastępuje bezpośrednie kontakty z innymi ludźmi. To przykre. Powinny być w każdym mieście miejsca, w których starsi ludzie mogą się spotykać na herbatce, coś razem robić i żeby były dostępne także dla biedniejszych. Powinni być tam kierowani wolontariusze, bo być może niektórzy z tych starszych ludzi potrzebują pomocy w domu. Najgorsza na starość jest nieołężność i zwiazane z chorobami i słabą formą fizyczną ograniczenia.

Właśnie 
Kółko różańcowe nie wszystkim wystarcza, koło gospodyń wiejskich nie wszędzie jest. W miastach ludzie mogą mieć poczucie, że wszyscy wokół mają z kim przebywać, tylko oni nie. Zauważyłam, że do tutejszego klubu miłośników książki należą głównie starsze panie, podobnie jak do grupy teatralnej. Są to jednak osoby, które mimo wieku cechuje pewna taka " obrotność" i zapewne poradziłyby sobie i bez tego, jakoś zorganizowały czas z innymi ludźmi. Nie każdy jednak ma taki zmysł organizatorski i takim osobom trzeba coś przygotować. Myślę, że jeśli program byłby zachęcający, to i popyt by był.

Odrzucanie wszystkich źle się mających - chorych, starych, niepełnosprawnych, pechowców, samotnych - jest atawizmem wywodzącym się z czasów pogańskich. Otwarcie wyznawane wtedy przekonanie, że nieszczęściem - niełaską bogów - można się zarazić jak chorobą, funkcjonuje nadal wśród ludzi ochrzczonych. Świadczy o tym wyraźnie bardzo wybiórczy charakter wielu wspólnot działających w Kościele....

Większość ludzi starszych jest samotnych i nie ma wsparcia w rodzinie .Mieszkają z rodziną ,ale są samotni opuszczeni

Trzeba mieć dużo cierpliwości, bo starsi ludzie potrafią absorbować uwagę zupełnie tak samo, jak dzieci...

racja tak jest z osobami starszymi ze nic sobie nie dadza powiedziec bo wszystko wiedza najlepiej,preciez oni przezyli tyle lat a my młodzi co wiemy o zyciu .Starsi ludzie nie dadza sie przegadac ale staja sie tez upierdliwi bardzo eh.

Skoro mamy dziś na półkach tyle różnorodności, to niektórzy chcą z tego skorzystać i wybrać coś, co im odpowiada, ale to naprawdę przesada jęczeć, że w paczce jest za dużo makaronu. Niech idzie do Kauflandu - tam sprzedają makaron na wagę. Nabierze sobie ile będzie chciała.

Gdyby nie to kapryszenie, to ich towarzystwo i nawet opieka nad nimi, choć fizycznie męcząca, nie byłyby tak uciążliwe, jak są. Z ludźmi, którzy są sympatyczni, nie czepiają się, wszystko jest łatwiejsze.

We Włoszech też całkiem nieźle można na tym zarobić. To tylko nasi emeryci i ogólnie starsi ludzie są biedni i nie ma się nimi kto opiekować. Młodzi zostawiają tutaj babcie i dziadków i jadą za granicę opiekować się cudzymi babciami i dziadkami.

Oto jest pytanie Zupełnie nie mam pojęcia, aż zapytam koleżankę, która pracowała tak we Włoszech i Hiszpanii. Może mają jakieś dofinansowanie pokrywające część kosztów zatrudnienia opieki (niektóre gospodarne państwa dbają o swoich obywateli), a może mogą sobie to od podatku jakoś odliczyć? Pomijając oczywiście fakt, że poziom życia pewnie jest tam wyższy niż tu i że biedni tych opiekunek nie zatrudniają raczej.

Wiele ośrodków pomocy społecznej szuka wolontariuszy, by spędzali z seniorami czas, pomagali wyjść na spacer czy do lekarza. Niby codzienne proste sprawy, a dla wielu starszych nieosiągalne bez pomocy drugiego człowieka. A nie zawsze są bliscy, którzy pomogą.