Czy w miłości trzeba mieć szczęście? (Strona 5 z 7)

Dobra komunikacja to zdaje się podstawa sukcesu w dzisiejszych czasach, nie tylko w związkach a po prostu w życiu. Sądzę przy tym, że nawet faceci chcą w gruncie rzeczy móc porozmawiać ze swoimi partnerkami, o tych ważnych sprawach i nawet o mniej ważnych - a przynajmniej każdy z nich obruszyłby się na wieść, że jest traktowany jako bankomat czy inny przedmiot użyteczności prywatnej.

Co powinno być dla facetów tym bardziej motywacją, by starać się bardziej. Bo przecież na status partnera do rozmów trzeba sobie zasłużyć.

O tematach zgoda, choć nigdy do końca nie wiadomo, jakie ktoś ma zainteresowania - dopóki o tym nie porozmawiamy. To kolejny argument na korzyść komunikacji - można ustalić, ile ta potencjalna druga połówka ma z nami wspólnych tematów i poglądów, co z kolei daje jakieś wyobrażenie o proporcji zgody do niezgody w późniejszym związku. Jeśli nie jest to materiał na przyjaźń, zawsze może zostać partnerem do zaciętych dyskusji.

Skoro pytasz - tak, jestem w związku. I śmiem mniemać, że rozumiem, a przynajmniej staram się najlepiej jak mogę.

Powiem więcej, staram się zrozumieć jej potrzeby i spełniać je, najlepiej jak potrafię, bo chcę, by moja królowa była ze mną szczęśliwa. W miłości o to przecież chodzi, że czyjeś szczęście jest nam droższe niż własne, a przynajmniej równie ważne, prawda? To dlatego Ci, którzy za bardzo kochają siebie, żeby dać komuś innemu pierwsze miejsce, nie nadają się na poważne związki, bo jak przyjdzie co do czego to nie można na nich liczyć, zwijają się, zamiast zostać.

Natomiast co do szczęścia jako 'zadowolenia z życia', to myślę że móc dzielić szczęśliwe chwile z kimś naprawdę bliskim jest właśnie sednem takiego szczęścia.

Za moich czasów taka postawa, która pozwalała nam nie spłacać długów partnera, który sam nie zarząda budżetem a jeszcze trwoni na potęgę, to nie był zdrowy egoizm, a zdrowy rozsądek. Bo spłacać czyichś długów to tak naprawdę nie powinno się nigdy, chyba że to kwestia życia i śmierci i nie ma innego wyjścia. Lepszym wyjściem jest do tych długów nie dopuścić - jeśli mamy na rzeczonego kredytobiorcę jakiś wpływ. Jeśli nie mamy, to tym bardziej nie powinniśmy się wiązać na poważnie.

Tak naprawdę nie chodzi tyle o odgadywanie wzajemnych oczekiwań, ale o sztukę kompromisu oraz znalezienie tego, co nam obojgu sprawia przyjemność. A jak już to znajdziemy, to potem trzeba się postarać, aby tych wspólnych, szczęśliwych chwil było jak najwięcej, mniejsza o to, co to jest konkretnie: spacery w blasku księżyca, wypady do kina, niedzielne zakupy czy też muzyka ciał, tak popularna zarówno w Polsce jak i zagranicą.

Szczęście, albo spełnienie, jest ludziom po prostu potrzebne do życia. Jak nie znajdujemy go w związku, to jest szansa, że będziemy go szukać gdzie indziej, więc warto zadbać o to szczęście póki nie jest za późno.

[quote=Oczytany]Szczęście, albo spełnienie, jest ludziom po prostu potrzebne do życia. Jak nie znajdujemy go w związku, to jest szansa, że będziemy go szukać gdzie indziej, więc warto zadbać o to szczęście póki nie jest za późno.[/quote]

Dla każdego szczęściem będzie co innego, a jeśli znajdujemy je u boku kogoś, kto nas rozumie, to już jest sukces:)

Takie wykorzystywanie szans zwykle kończy się rozwodem:
W 2014 r. rozwiodło się ponad 66 tys. par, a ilość zawieranych małżeństw to 181 tysięcy - czyli ponad 35% małżeństw się rozpada

Nawet jeśli będzie wychowywać siew pełnej rodzinie, to będzie wiało chłodem emocjonalnym, sama nie wiem, czy to nie gorsze niż samotne macierzyństwo...

Też się tego obawiam.

A dochodzą do tego przypadki kiedy ciąża nie jest nawet sposobem na stworzenie związku z facetem który nie chce się wiązać, tylko pretekstem żeby zaraz żądać rozwodu i wyrwać od frajera tyle kasy, ile się da.

A potem coraz więcej mężczyzn coraz rzadziej chce się żenić. =(

Ostatnio edytowany przez Oczytany (2015-03-24 16:53:29)

[quote=Oczytany]
A dochodzą do tego przypadki kiedy ciąża nie jest nawet sposobem na stworzenie związku z facetem który nie chce się wiązać, tylko pretekstem żeby zaraz żądać rozwodu i wyrwać od frajera tyle kasy, ile się da.
[/quote]Za przeproszeniem... jak się spuścić potrafił to niech teraz weźmie odpowiedzialność, sama się nie zapłodniła. A jeśli nie chce zająć się własnym dzieckiem, to niech płaci przynajmniej. Frajer do kwadratu. Oby w życiu takiego dziecka szybko pojawił się ktoś, kogo będzie mogło nazwać tatą, takim prawdziwym tatą, bo i ojca i matki dzieciakowi współczuję.

[quote=Oczytany]Też się tego obawiam.

A dochodzą do tego przypadki kiedy ciąża nie jest nawet sposobem na stworzenie związku z facetem który nie chce się wiązać, tylko pretekstem żeby zaraz żądać rozwodu i wyrwać od frajera tyle kasy, ile się da.

A potem coraz więcej mężczyzn coraz rzadziej chce się żenić. [/quote]

Inteligentny facet to raczej powinien wyczuć, czy dziewczyna leci na niego, czy na jego kasę. Przecież nie bierze ślubu po dobie znajomości z nią... A jak mu brakuje inteligencji to niech płaci

Łatwo tak mówić, inteligentna osoba powinna poznać, kiedy potencjalna druga połówka leci na kasę. Ale tacy też mają swój rozum i potrafią ukrywać swe zamiary. Nie brak cwaniaków różnych płci, mogą różnić się metodą, ale łączy ich motyw.

Poza tym, dla mnie to brzmi jak kopanie leżącego... czy też obwinianie ofiary. "Złamała Ci serce i wygrała w sądzie? Dobrze Ci tak! Następnym razem patrz kogo bierzesz"... to zwyczajnie nie fair. =/

Z drugiej strony czasem (może szczęśliwym trafem?) dwoje takich cwaniaków grających przed sobą naiwniaków natrafi na siebie. Wtedy powstaje komedia, niemalże szpiegowska, kiedy oboje starają się okpić nawzajem i ugrać tyle forsy, ile się da. Brzmi to jak sprawiedliwość życiowa, szkoda tylko że tak rzadko to się zdarza.

[quote=Oczytany]Łatwo tak mówić, inteligentna osoba powinna poznać, kiedy potencjalna druga połówka leci na kasę. Ale tacy też mają swój rozum i potrafią ukrywać swe zamiary. Nie brak cwaniaków różnych płci, mogą różnić się metodą, ale łączy ich motyw.[/quote]

To przecież widać po stanie konta, jeśli się wydaje coraz więcej w związku z drugą osobą to wniosek jest prosty

Rower to mało romantyczny prezent, a poza tym zupełnie niepraktyczny dla kogoś, kto lubi chodzić w szpilkach