Związek z cudzoziemcem (Strona 1 z 10)

Znam tylko przypadki o których mówili znajomi - nieudane.
Myślę jednak, że jeśli jedna z tych osób mieszka przez długi czas w kraju tej drugiej, przesiąka kulturą, poznaje ludzi i tradycje, to taki związek się uda. Często np. obcokrajowcy, którzy u nas studiują potrafią zaaklimatyzować się do tego stopnia, że te różnice kulturowe nie są wtedy przeszkodą na drodze do udanego związku. Jednak taki związek zawsze będzie narażony na pewne trudności, choćby wychowywanie dziecka, święta, brak akceptacji ze strony rodziny, często religia.

Siostra znajomego wzięła ślub za kasę z jakimś Turkiem. Wszystko było ok, dopóki nie zażądał nocy poślubnej, co do czego umawiali się, że nie będzie żadnych propozycji. Wtedy się zaczęło.

W Polsce. Zresztą, ta dziewucha dawała tyłka zawsze na lewo i prawo, więc nie czaję co jej szkodziło za taką kasę zrobić to raz. Ofiarę z siebie zrobiła. Brat zwołał ludu i jakąś akcję artowniczą robili, były jakieś kłopoty, ale w końcu jakoś to rozwiązali i jest spokój.

Nie są, nie mam pojęcia jak to rozwiązali, wiem, ze ukrywała się, a co potem tego nie wiem. Przecież raczej nie można z tym iść na policję i się przyznać. Moja znajoma niedawno wróciła z Niemiec - jest tam Turek, który szuka Polki za 8000 euro. Trzeba wziąć ślub, zrobić wesele i zdjęcia z wesela. Po tem on jedzie z powrotem do Niemiec do tej pracy i co jakiś czas musi przyjechać, żeby ludzie widzieli, kolejna partia zdjęć, że niby jakieś życie się toczy i z powrotem praca w Niemczecyh.

Ryzykowny układ. Jak się potem rozejść? Co, pójść do sądu i powiedzieć chcę rozwodu bo to nie była miłość tylko kombinowanie w celu uzyskania obywatelstwa?

A jak kogoś przyciśnie? Kilka tysięcy piechotą nie chodzi, lepsze to niż prostytucja, gdzie za tą kasę trzeba z kilkunastoma, albo i więcej.

ha ha, ja nie. Nie jestem rasistką, ale nie pomagałabym komuś w zdobyciu oywatelstwa w taki sposób, nie narażałabym siebie na nieprzyjemności, wyrzuty sumienia i trudności (gdzie go potem szukać, żeby rozwód wziąć jak mu coś uderzy do łba), mam chłopaka-takich rzeczy się w związku nie robi.

W Kanadzie, gdzie masz ludzi z każdego zakątka świata to nic wielkiego. Ale w takim kraiku jak nasz, pełnym stereotypów, rasistowskim i po prostu za małym i zbyt zacofanym nawet protestanta Polaka źle się traktuje jeśli chce się związać z pełnoprawnym obywatelem (czyt. katolikiem). A co dopiero jakby miał ciemną skórę, turban na głowie albo był Turkiem czy kimkolwiek oprócz Niemca, Anglika i takich tam, podobnych nam.

I długo się tych uprzedzeń nie pozbędziemy. Ameryka - kraj demokracji, mieszanka kultur, kolorów, narodowości a mimo to ludzie spotykają się z dyskryminacją choć żyją obok siebie już tyle lat. U nas nadal murzyn na ulicy wzbudza sensację.

[quote=niechcemisie]I długo się tych uprzedzeń nie pozbędziemy. Ameryka - kraj demokracji, mieszanka kultur, kolorów, narodowości a mimo to ludzie spotykają się z dyskryminacją choć żyją obok siebie już tyle lat. U nas nadal murzyn na ulicy wzbudza sensację.[/quote]

Ameryka też jest pełna uprzedzeń. Różnica pomiędzy Amerykanami, a Kanadyjczykami jest ogromna.

Dlatego moim zdaniem Kanada jest takim miejscem, gdzie można znaleźć szczęście i ludzi, którzy są bardzo tolerancyjni i przyjaźnie nastawieni. Taka mieszanka różnych kultur i narodowości, ale bez wzajemnych uprzedzeń. No i do tego ta piękna natura

Za bardzo kocham Polskę, żeby się wyprowadzić, ale Kanada to jedyny kraj, w którym mógłbym dłużej mieszkać. No i Tajlandia, ale tam bym chciał tylko trenować, bo jak się czymś tam podpadnie królowi, to się idzie do więzienia na 500 lat