Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Od pół roku spotykam się z facetem i coraz częściej są sytuacje, że nie chce gdzieś pójść, czy z kimś się spotkać, bo dana osoba mu nie odpowiada. A mi się wydaje , że to po prostu odludek, który nie lubi ludzi więc szuka pretekstu żeby nie kontaktować się z nimi. Swoją rodzinę też w połowie ocenił jako nienadającą się do bliższych relacji... Jak z nim rozmawiać i czy da się to wytrzymać na dłuższą metę?
Jeśli chcesz być izolowana od rodziny, znajomych to możesz to znosić, ale ja na Twoim miejscu bym się zastanowiła czy chcę przesiedzieć resztę życia w domu i stracić kontakt z bliskimi ludźmi...
Tylko związek dwojga socjopatycznych dusz ma szansę się udać:)
Ten facet chyba potrzebuje jakiejś introwertyczki obok siebie.
Poznałaś jego rodzinę? Może rzeczywiście to ludzie, z którymi trudno budować bliskie relacje i przez to on sam jest taki, jaki jest.
Jego rodzina to ludzie na pierwszy rzut oka normalni, ale znam ich raczej z widzenia, nie było jakiegoś spotkania typu grill czy obiad, więc trudno ocenić. Nie wyglądają na ludzi z odchyleniami, raczej normalni, przeciętni. Ja jestem za poprawnymi relacjami, nie musimy się bardzo lubić, ale możemy się szanować. Odrzucenie nie jest dobre dla nikogo moim zdaniem, a on jakby dążył do tego.
Są tacy ludzie, którym nie potrzeba do szczęścia relacji z innymi osobami, ale dla mnie to raczej powinni zostać mnichami a nie zakładać rodzinę i ją też izolować od innych... A ten przypadek to chyba po prostu ludzi nie lubi - niezależnie od pokrewieństwa.
Spotykasz się z nim od pół roku i kiedy w zasadzie rzuciło Ci się w oczy, że on taki jest? Bo na początku to może nie było tego tak widać.
Ciekawi mnie, czy on tak unika swoich znajomych też, czy tylko nie daje się wyciągać na spotkania ze wspólnymi znajomymi i czy zauważyłaś, że jakoś próbuje ograniczyć też Twoje kontakty, czy tylko swoje?
Przepraszam, że tak zadaję całą serię pytań, ale zaciekawiłaś mnie całą tą sytuacją.
Ostatnio edytowany przez niechcemisie (2022-03-11 18:03:40)
Ze 2 m-ce temu tak naprawdę, ale to był u mnie cały proces odkrywania jego prawdziwego podejścia do ludzi, myślę że on po prostu na początku udawał bardziej towarzyskiego... Po prostu jak mu się ktoś narazi typu: krzywo spojrzy, nie tak się odezwie, to on już go unika, niezależnie czy to jego, czy wspólni znajomi... Ja mogę sama chodzić gdzie chcę, aż tak mnie nie ogranicza. Ale sam to woli jak mu się da spokój a nie wyciąga gdzieś na siłę:) W każdym chyba związku jest taki moment, że się przestaje dbać o pozory i chyba dla niego teraz ten moment nadszedł. Poczytałam teraz trochę o takich zachowaniach i mam poczucie, że on ma jakąś niezdiagnozowaną formę autyzmu - kiedyś to nie była znana choroba, więc po prostu rodzina uznała, że taki się urodził i taki już będzie - a prawdopodobnie to przez nią ma takie krytyczne podejście do ludzi...
Facet ewidentnie nie potrzebuje towarzystwa ludzi do szczęścia, ja na Twoim miejscu już zaczęłabym odsuwać go od siebie, bo nie ma powodu żeby dzielić jego styl życia, który nie każdemu może się podobać...Ciekawe, jak by zareagował na takie odsunięcie sam?
Myślę, że jednak to by go ruszyło, bo on chce zbudować taki właśnie 2-osobowy świat, gdzie najlepiej żeby jak najbardziej ograniczona ilość osób z zewnątrz miała wstęp...
Lepiej nie zostawać z takim sam na sam☺
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
