Wykorzystuje wschodnie techniki gimnastyczne, takie jak joga czy praktyki bardziej zachodnie i medyczne, aby rozluźnić mięśnie i wyciszyć umysł. Relaksacja mięsni dąży przede wszystkim do zmniejszenia stresu, ale niektórzy terapeuci używają jej również w leczeniu zaburzeń somatycznych.
Zasady ogólne
- Niezależnie od wykorzystywanej techniki, głównym celem relaksacji jest zredukowanie do minimum napięcia mięśniowego, a przez to również napięcia nerwowego, stanu niepokoju, zaburzeń równowagi emocjonalnej. Napięcie mięśniowe przyczynia się istotnie do ciągłego pobudzenia sfer mózgowych: fakt zmniejszenia go poprzez relaksację pozwala działać od strony zewnętrznej ciała w kierunku wewnętrznych centrów nerwowych i w ten sposób sprzyja opanowaniu stresu.
- W trakcie seansów relaksacyjnych zaobserwowano również inne zmiany fizjologiczne: obniża się poziom hormonów stresu i temperatury ciała, fale mózgowe ulegają spowolnieniu. Takie zjawiska tłumacza fakt korzystnego wpływu na inne organy (perystaltykę, tętno, oddech itp.).
- Aby zdobyć umiejętność szybkiego przejścia w stan głębokiego odprężenia, niezbędne jest szkolenie u profesjonalnego terapeuty. Celem terapii jest osiągnięcie umiejętności samodzielnej praktyki, czyli zdolności zrelaksowania się we własnym domu w dowolnym momencie lub w stresujących sytuacjach życia codziennego.
Co leczy relaksacja mięśni?
- Możemy wykorzystywać ta metodę aby lepiej radzić sobie ze stresem i pokonać zaburzenia z nim związane, takie jak problemy ze snem, zmęczenie, stan niepokoju.
- W przypadku przewlekłego bólu, szczególnie na poziomie układu ruchu (nerwoból lędźwiowy, nawrotowa sztywność mięśni itp.), albo przy cięższych stanach jak np. choroba nowotworowa, relaksacja pomaga lepiej znosić cierpienie oraz zmniejszyć lub uniknąć go w sytuacjach nasilenia dolegliwości.
- Jeśli cierpimy na migreny, praktykowanie relaksacji pomoże na rozpoznać i załagodzić pierwsze objawy ataków.
- Relaksacja jest pomocna w atakach padaczki i astmy, a także przy zaburzeniach sercowo – naczyniowych z jednej strony uczy nas opanowania w sytuacjach emocjonalnych i stresujących zaostrzając te stany, z drugiej zaś sprzyja spowolnieniu bicia serca i oddechu, redukcji spania tlenu oraz obniżeniu ciśnienia tętniczego, szczególnie u osób z nadciśnieniem.
Przeciwwskazania
- Relaksacja nie jest wskazana dla osób cierpiących na poważne zaburzenia psychiczne takie jak schizofrenia czy głęboka depresja.
- Dla każdej z technik istnieją inne przeciwwskazania. Niektóre pozycje, np. : jogi szczególnie tzw. pozycje odwrócone (stanie na rękach, na głowie i przedramionach, świeca), mogą okazać się niebezpieczne szczególnie dla kręgów szyjnych.
Ostrzeżenia
- Techniki wymagające wewnętrznej koncentracji mogą nasilić stany depresyjne.
- W przypadku choroby należy udać się do lekarza; stosowanie samej relaksacji może opóźnić właściwe leczenie.
- Staramy się dobrze wybrać terapeutek najlepiej jest zwrócić się do znanych organizacji lub tez znaleźć wyspecjalizowanego terapeutę medycznego albo paramedycznego.
- Niezależnie od dobranej techniki, nie powinniśmy w żadnym wypadku przerywac rozpoczętej terapii.
Jak znaleźć specjalistę?
- Technik relaksacyjnych możemy nauczyć się u różnych specjalistów medycyny alternatywnej, a także u przeszkolonych w tym zakresie lekarzy psychoterapeutów, hipnoterapeutów, pielęgniarek, psychologów klinicznych i lekarzy sportowych.
- Możemy skontaktować się z Międzynarodową Federacją Relaksologii, która w 2008 roku zaczęła przyznawać międzynarodowe certyfikaty relaksologii. Tytuł ten honoruje kompetencje i szkolenie zawodowe z tej dziedziny, wykorzystuję hipnozę, sofrologię, trening autogenny, relaksację progresywną i jogę nidra.
Co na to nauka?
Istnieje wiele argumentów potwierdzonych klinicznie, przemawiających za użytecznością terapii relaksacyjnej w opanowaniu stanów niepokoju związanych z trybem życia lub ciężkimi patologiami typu nowotworu. Analiza 22 prac naukowych, zajmująca się metodą Jacobsa, wskazuje efekty umiarkowane, ale rzeczywiste pracy nad stanem niepokoju u pacjentów bez zaburzeń psychiatrycznych. Przytoczono obiecujące, lecz krótkotrwałe rezultaty, np. w depresji, bezsenność czy menopauzie.
