Bardzo dziękujemy za udział w naszym konkursie i wszystkie komentarze oraz listy przesłane do Redakcji. Cieszy nas, że miłośników książek jest tak wielu, a jeszcze bardziej jesteśmy dumni, że możemy wspierać Waszą pasję prezentami książkowymi.
Nagrodzone osoby:
ataga
Odpowiedź na pytanie wcale nie jest prosta i łatwa, bowiem moja lista ulubionych autorów, których książki mogłabym i chciałabym polecić jest stosunkowo szeroko rozbudowana. Wskażę jednak na dwóch autorów polskich, czyli Remigiusza Mroza i Maxa Czornyja.
Pana R. Mroza cenię za wspaniałych bohaterów, których kolejne losy odkrywam z pasją i niesłabnącą ciekawością, tłumaczenie zawiłości prawnych na język laików i Joannę, która zawsze działa na pełnej… Chyłce, surowość natury Tatr wraz z Jaśkiem Kiklą i Edmundem Osicą, język gestów odkrywany wraz z Gerardem czy „małe diablice” oraz „tatełożarty”, tak koszmarne, że aż śmieszne. Każda kolejna książka jest dla mnie swoistą nową i odkrywczą przygodą, którą mogę przeżyć w zaciszu swoich czterech kątów. A perfumy Kenzo Amour mam na swojej półce, bowiem faktycznie są po stokroć niezwykłe…
Pana Maxa natomiast cenię za mrok i dystans, klimat, który czuję wszystkimi zmysłami, deszczowego psa, który i mnie zaczął śledzić, krwawe zbrodnie, fonografy, wielbiciela i terror czy program, który nigdy nie został wyemitowany. Ekscentryczność i sensualność oraz zegary, które intrygują wszechobecnością. Pan Czornyj jest niewątpliwie mistrzem ciemnej i robaczywej strony kryminału. Idealny duet z białym winem.
Kalina Z.
dorotalen@
serdeczne gratulacje!
Nagrodami w konkursie są 3 zestawy książek Remigiusza Mroza wydanych przez Wydawnictwo FILIA:
1 i 2 nagroda – Zestaw R. Mróz: Listy zza grobu + Głosy z zaświatów + Szepty spoza nicości (z autografem) + saperka
3 nagroda – Zestaw R. Mróz: Nieodnaleziona + Nieodgadniona (z autografem)
O KSIĄŻKACH:
Cały świat czytał Stiega Larssona, potem Jo Nesbø, a teraz nadszedł czas na Remigiusza Mroza.
[Tess Gerritsen]
Remigiusz Mróz: Listy zza grobu
Największe tajemnice drzemią w małych miasteczkach.
Dwadzieścia lat po śmierci ojca Kaja Burzyńska wciąż otrzymuje od niego wiadomości. Zadbał o to, przygotowując je zawczasu i zlecając coroczną wysyłkę tego samego, pozornie przypadkowego dnia. Po czasie Kaja traktuje to już jedynie jako zwyczajną tradycję – aż do momentu, gdy w listach zaczyna dostrzegać drugie dno…
Tymczasem do miasteczka po dwudziestu dwóch latach wraca Seweryn Zaorski. Patomorfolog i samotny ojciec dwójki dzieci kupuje zrujnowany dom rodzinny Kai i rozpoczyna remont. W zniszczonym garażu odnajduje zamurowaną skrytkę z materiałami, które rzucają nowe światło na sprawę sprzed dwóch dekad…
Remigiusz Mróz: Głosy z zaświatów
Seweryn Zaorski stara się na nowo ułożyć sobie życie, kiedy do zakładu patomorfologii w Żeromicach zaczynają trafiać ciała małych dzieci z okolicy. Nikt nie potrafi rozwiązać zagadki śmierci młodych ofiar, nic bowiem nie wskazuje na to, by zostały zamordowane. Seweryn jest jednak przekonany, że może stać się głosem tych, którzy mówią już jedynie z zaświatów.
Kto i dlaczego zabija niewinne dzieci?
I jaki związek ma to z tajemniczymi wiadomościami,
które Zaorski zaczyna otrzymywać?
Tymczasem Kaja Burzyńska musi zmierzyć się nie tylko z komplikującym się życiem rodzinnym, ale także z upiornym wołaniem tych, których ma na sumieniu.
I tych, którzy domagają się sprawiedliwości…
Remigiusz Mróz: Szepty spoza nicości
Seweryn Zaorski po raz ostatni wraca do Żeromic, by sprzedać dom i na dobre zostawić za sobą tragiczną przeszłość. Formalności trwają dłużej, niż powinny – i wszystko wskazuje na to, że ktoś z premedytacją chce zatrzymać go w okolicy.
Tego samego dnia policja otrzymuje anonimową wiadomość, że w lasach Roztocza nieopodal miasteczka znajdują się poćwiartowane zwłoki brutalnie okaleczonego mężczyzny. Zaorski nie ma zamiaru się mieszać, ale kiedy o pomoc prosi go Kaja Burzyńska, nie potrafi odmówić.
SPOZA NICOŚCI ZACZYNAJĄ DOCHODZIĆ SZEPTY TYCH,
KTÓRZY NIE MIELI PRAWA PRZEMÓWIĆ…
Remigiusz Mróz: Nieodnaleziona
Pierwszy polski thriller psychologiczny na miarę największych światowych bestsellerów!
Gdybym oświadczył jej się chwilę wcześniej, nigdy by do tego nie doszło. Nie napadnięto by nas, ja nie trafiłbym do szpitala, a ona nie zniknęłaby na zawsze z mojego życia.
Dziesięć lat po zaginięciu narzeczonej, Damian Werner jest pewien, że nigdy więcej jej nie zobaczy. Pewnego dnia trafia jednak niespodziewanie na ślad ukochanej – ktoś zamieszcza jej zdjęcie na jednym z profili spotted, szukając dziewczyny.
Werner jest gotów przyjąć, że to przypadkowe podobieństwo, spotter wgrywa jednak drugie zdjęcie. Zdjęcie, które zrobił jej sam Werner na kilka dni przed zaginięciem – i którego nikomu od tamtej pory nie pokazał.
Kto szuka dziewczyny? I czy to naprawdę ona pojawiła się po dziesięciu latach?
Damian znał swoją narzeczoną od dziecka, spędzali ze sobą każdą chwilę. Szukając odpowiedzi na kolejne pytania, odkrywa jednak, że nie wiedział o niej wszystkiego…
Remigiusz Mróz: Nieodgadniona
Straciłem w życiu tak naprawę jedną bliską osobę, ale to w zupełności wystarczyło, bym zrozumiał, że prędzej czy później stracę wszystko…
Rok po ucieczce od męża Kasandra Reimann prowadzi spokojne, ustatkowane życie za granicą. Jest przekonana, że udało jej się zostawić wszystko za sobą – także konsekwencje tego, co zrobiła, by ratować siebie i dziecko. Do czasu. Pewnego dnia jej syn nie wraca do domu po wizycie u kolegi, a jedyny ślad prowadzi do Opola.
Zrozpaczona matka zrobi wszystko, by odnaleźć dziecko, nawet jeśli będzie oznaczało to ponowne spotkanie z człowiekiem, którego życie zniszczyła.
Damian Werner tymczasem wprowadza się do nowego mieszkania, wciąż starając się zapomnieć o wszystkim, co spotkało go rok temu. Przeglądając jednak rzeczy zostawione przez poprzedniego właściciela, trafia na starą kasetę VHS, która rzuca nowe światło na jego przeszłość…
Mój ulubiony autor książek, które szczerze polecam, to Graham Masterton! Już myśląc o tym nazwisku mam ciarki na plecach 😱 To autor najlepszych horrorów jakie czytałam 🙈 Zaczęło się niewinnie od inwazji zoombie, które opanowały świat… Nawet mnie to nie przeraziło, ale każda następna książka przyprawiała mnie o kołatanie serducha 😬 I w końcu przyszedł czas, kiedy przeczytałam wstęp do Kostnicy tego autora, w którym dowiedziałam się, że podczas jej pisania zdarzyła się mu seria niefortunnych i przerażających zdarzeń 😱 Wyobraźcie sobie, że nawet jej nie przeczytałam (ze strachu oczywiście) 🧐 Po wielu latach powróciłam do twórczości Mastertona i pomimo tego, że śmiertelnie boję się horrorów, a wyobraźnia pracuje mi na pełnych obrotach (dzięki kunsztowi tego artysty, doskonałych opisach i fantastycznych zapowiedziach) to jednak uważam, że jest on numerem jeden ❗
Mój ulubiony autor książek, które szczerze polecam, to Michel Bussi, mój mistrz zawiłych powieści, który potrafi wyprowadzić mnie na manowce i wytężyć mój umysł, do próby odkrycia prawdy.
Uwielbiam powieści tego autora, gdyż wprowadza niesamowicie tajemniczą aurę i buduje napięcie do ostatnich stron swoich powieści. Jego kryminały wprawiają w podziw, a morderstwa i tajemnice są prawdziwą zagadką dla czytelnika.
W moim małym pokoiku,
stoją książki na regaliku.
Romanse, fantasy, horrory –
każdy autor do czytania skory.
Sama siebie więc teraz pytam:
„Którego autora najchętniej czytam?”
Nie mogę tego obliczyć matematycznie,
Ani wytłumaczyć czysto teoretycznie,
Więc po prostu to powiem i przyznam się do tego,
Że szczerze polecam Andrzeja Sapkowskiego!
To polski autor w całym świecie znany,
Nawet medalem Gloria Artis uhonorowany.
Jego książki na wiele języków są tłumaczone
I licznymi recenzjami w światowej prasie opatrzone.
To on jedyny spośród autorów wielu
Stworzył postać Wiedźmina – mój przyjacielu!
To właśnie jego książki o łowcu owym
Stały się naszym dobrem narodowym!
I chociaż możesz nie lubić fantasy i takiego typu literatury
To nie możesz sobie pozwolić na takie czytelnicze dziury.
Sapkowskiego nie znać nie wypada
Kiedy nawet Netflix jego dziełem włada.
Barack Obama dostał grę „The Witcher” w prezencie,
A ty chwyć chociaż jedną jego książkę w swoje ręce:
„Żmija”, „Narrenturm” czy „Sezon burz” znany,
Żebyś mógł powiedzieć że jesteś człowiek oczytany.
A oprócz tego wszystkiego, Sapkowski to mój autor ulubiony
Więc szczerze polecam jego książek strony.
Moja ulubiona autorka książek to Katarzyna Bonda. Kobieta po przejściach, które ją tylko wzmocniły, tworzy świetną literaturę dla właśnie dla nas, kobiet XXI wieku – przebojowych, silnych, niezależnych i potrafiących walczyć o siebie. Udowadnia, że kobieca literatura wcale nie musi być łzawa i myślę, że wielu kolegów po piórze zazdrości jej talentu! Ciekawostką jest to, że ma białoruskie korzenie:)
Uwielbiam kryminały, a pośród licznego grona autorów tego gatunku najbardziej cenię Jo Nesbo. Jego seria ksiażek z Harrym Holem,policjantem z Oslo przysporzyła autorowi milionów fanów na całym świecie,sławę i pozycję niekwestionowanego lidera pośród zarówno skandynawskich jak i światowych twórców kryminałów. Jako pisarz niezwykle ewoluował, do perfekcji dopracowując styl i pisarski warsztat, dzięki czemu każda z jego powieści zyskuje unikatowy charakter. Jo Nesbo idealnie kreuje bohaterów swoich ksiażek,nadając im cechy, zalety i wady,będące odzwierciedleniem środowiska w jakim żyją.Poprzez ich zachowanie piętnuje ludzkie wady,błędy systemu norweskiego czy społeczne nierówności,które niejednokrotnie motywują ludzi do zbrodni. A zbrodnia w ksiażkach Jo Nesbo to prawdziwy majstersztyk! Autor nie stroni od makabrycznych opisów zbrodni,okaleczonych ciał czy wyszukanych tortur, które dodają powieściom grozy, nie powodując przy tym niestrawności. Do tego wykreował bohatera, którego nie sposób nie polubić,inteligentnego, niepokornego i niezwykle charyzmatycznego policjanta, którego liczba przyjaciół jest odwrotnie proporcjonalna do liczny wrogów. I tylko on jest w stanie rozwikłać najbardziej tajemnicze i wyszukane zbrodnie,do których kreowania Jo Nesbo ma naprawdę talent! Szczerze polecam jego książki i gwarantuję,że ich lektura zapewni czytelniczą rozrywkę na najwyższym poziomie.
Moim ulubionym pisarzem jest Andrzej Pilipiuk. Cenię go za jego wyobraźnie. Nadal potrafi mnie zaskoczyć swoimi nietypowymi pomysłami, dlatego tak uwielbiam jego zbiorki opowiadań. Jest to mieszanka wybuchowa i każdy znajdzie tam coś dla siebie. Podoba mi się jego poczucie humoru. Gdy sięgam po przygody Jakuba Wędrowycza, to wiem, że będę mógł się odprężyć, zrelaksować i pośmiać. Cenię także jego dystans do siebie, np. gdy umieszcza siebie samego w Kuzynkach, to opisuje swoją osobę mniej więcej następującymi słowami: „[urzędnik] nie wie z kim ma do czynienia, to jest taki wariat, że napisał książkę w ciągu trzech dni”. Zachęcam do sięgnięcia po którąś z jego książek, bo ten pozorny chaos jest opanowany. Pilipiuk doskonale czuje się w każdym gatunku, a snucie zajmującej opowieści to dla niego bułka z masłem. Warto zagubić się w jego światach i przeskakiwać od poważnych historii przez pełne humoru opowiastki, a kończąc na opowieściach pełnych niesamowitości, a czasem grozy… a najlepsze jest to, że te światy często się przenikają i raz za razem autor puszcza do nas oko
Jednym z moich ulubionych pisarzy jest Carlos Ruiz Zafon. Jego książki to moim zdaniem osobny gatunek,bo wymykają się jakiejś prostej klasyfikacji. Książki zawierają elementy powieści obyczajowej, przygodowej, romansu, kryminału i horroru.Całość nasycona jest niepowtarzalnym klimatem bardzo charakterystycznym dla tego autora i nie do skopiowania.Jedną z jego najsłynniejszych powieści jest ”Cień Wiatru”.W tej powieści można całkowicie utonąć ,zapomnieć się i wejść do cudownego ” zafonowego” świata.Książka opowiada o tragicznej miłości, przyjaźni i nienawiści, szaleństwie i pragnieniu zemsty. A także o roli literatury i sile oddziaływania książki na czytelnika. W tle ukazana jest Hiszpania epoki Franco .Czasami bardzo żałuję ,że lektura jego powieści już za mną…Bo są takie chwile,że mam ochotę tylko na Zafona…Czekam więc zawsze z niecierpliwością na każdą następną jego powieść,choć nigdy już pewnie nie będę odczuwała tych emocji,które towarzyszyły mi przy lekturze” Cienia Wiatru”
Na ten moment zdecydowanie Max Czornyj. Wie jak uderzyć w mocną strunę by wywołać efekt emocjonalnego rollercoastera, po którym nic nie będzie takie samo. Jego książki pobudzają wszystkie moje zmysły i przygotowują na prawdziwą ucztę pełną pełnokrwistych dań. Jest mistrzem tworzenia niezwykle realistycznych opisów, które mają ogromną moc – wyzwalają w nas emocje o jakie byśmy się nawet nie podejrzewali. Oprócz tego, ma nieograniczoną wyobraźnię i niecodzienną zdolność analizy ludzkiego umysłu, który jest nieodgadniony. Każda jego książka jest prawdziwą bombą, która gdy wybuchnie przestraszy do szpiku kości. Majstersztykiem, który jednocześnie mnie przeraża brutalnością ale co ważniejsze fascynuje. Tworzy tak niebanalne historie, że GRZECHEM byłoby ich nie doświadczyć. Stałam się jego OFIARĄ i nie zamierzam z tym walczyć. Gdy czytam jego książki jestem NAJSZCZĘŚLIWSZA. Choć muszę przyznać, że miałam lekką TRAUMĘ po zakończeniu cyklu z Erykiem Deryło. Myślałam, że ciąży na mnie jakaś KLĄTWA i długo będę musiała czekać na INNĄ jego książkę. Max Czornyj jest rewelacyjnym pisarzem i nawet ŚLEPIEC by zauważył, że jego powieści nie bez powodu stają się bestsellerami. Na POKUTĘ zadaję sobie czytanie jego kolejnych książek.
Odpowiedź na pytanie wcale nie jest prosta i łatwa, bowiem moja lista ulubionych autorów, których książki mogłabym i chciałabym polecić jest stosunkowo szeroko rozbudowana. Wskażę jednak na dwóch autorów polskich, czyli Remigiusza Mroza i Maxa Czornyja.
Pana R. Mroza cenię za wspaniałych bohaterów, których kolejne losy odkrywam z pasją i niesłabnącą ciekawością, tłumaczenie zawiłości prawnych na język laików i Joannę, która zawsze działa na pełnej… Chyłce, surowość natury Tatr wraz z Jaśkiem Kiklą i Edmundem Osicą, język gestów odkrywany wraz z Gerardem czy „małe diablice” oraz „tatełożarty”, tak koszmarne, że aż śmieszne. Każda kolejna książka jest dla mnie swoistą nową i odkrywczą przygodą, którą mogę przeżyć w zaciszu swoich czterech kątów. A perfumy Kenzo Amour mam na swojej półce, bowiem faktycznie są po stokroć niezwykłe…
Pana Maxa natomiast cenię za mrok i dystans, klimat, który czuję wszystkimi zmysłami, deszczowego psa, który i mnie zaczął śledzić, krwawe zbrodnie, fonografy, wielbiciela i terror czy program, który nigdy nie został wyemitowany. Ekscentryczność i sensualność oraz zegary, które intrygują wszechobecnością. Pan Czornyj jest niewątpliwie mistrzem ciemnej i robaczywej strony kryminału. Idealny duet z białym winem.
Jedno jest jednak wspólne dla obu autorów, a mianowicie – świat przedstawiony. Nasz polski, znany, zrozumiały i bliski. Często na wyciągnięcie ręki. A jednocześnie umiejętnie wkomponowany w opowieści, których nie sposób sobie nawet wyobrazić. Po prostu trzeba je odczytać. Polecam z pełną świadomością.
W oceanie ksiazek – moja absolutna „perelka”, do ktorej czesto wracam – jest „Maly Ksiaze” Antoine de Saint-Exupériego.
Wbrew pozorom – nie jest to tylko opowiastka dla dzieci, a wrecz przeciwnie – wielu doroslych czytelnikow odnajdzie w niej podstawowe warotosci i uniwersalne prawdy, o ktorych czesto zapominamy w pogoni za kariera i opetani zadza pieniadza.
„Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.” Jakiez to prawdziwe i smutne zarazem…
Milosc, przyjazn, wrazliwosc, odpowiedzialnosc – to wartosci ktore nalezy pielegnowac na kazdym etapie swojego zycia.
To „Maly Ksiaze” nauczyl mnie, ze „Dobrze widzi się tylko sercem”, a „najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”… Nie mozna bylo tego ujac lepiej! Po prostu BEZCENNE!!!
Polecam lekture kazdemu – niezalenie od plci i wieku – naprade WARTO!