Mięczak zakaźny chorobą kontaktową?

Typowy wykwit mięczaka zaczyna się jako drobna, okrągła, niebolesna grudka na skórze. Z czasem rośnie, nawet do pół centymetra, a w jej centrum pojawia się wębienie wypełnione serowatą masą. Jeśli chory zaczyna rozdrapywać albo w inny sposób drażnić zmianę grudka łatwo „zeskrobuje” się, a choroba może się w ten sposób rozprzestrzeniać na okoliczną skórę liniowo albo koliście. U dzieci grudki pojawiają się zwykle na twarzy, szyi, pod pachami, na ramionach lub na rękach. U dorosłych najczęściej można je spotkać na narządach płciowych, brzuchu i wewnętrznej powierzchni ud. Mięsak może jednak pojawić się wszędzie, za wyjątkiem wewnętrznej powierzchni dłoni i podeszw stóp.
Mięczak jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus – kuzyna ospy. Do zakażenia najczęściej dochodzi przez bezpośredni kontakt ze zmianą, ale wirus może się przenosić także przez zakażone przedmioty: ręczniki, ubrania, zabawki i inne rzeczy codziennego użytku, a także przez kontakty seksualne. W przypadku dorosłych choroba najczęściej przenosi się drogą płciową, dlatego warto wiedzieć, że prezerwatywy nie zabezpieczają przed zakażeniem, bowiem wirus często znajduje się w miejscach nie objętych prezerwatywą. Najbardziej narażone są na zachorowania osoby z osłabioną odpornością, na przykład rekonwalescenci, biorcy przeszczepów oraz zakażeni wirusem HIV.

Zgodnie z doniesieniami literatury medycznej odnotowano przypadki, kiedy to chorzy na AZS w wyniku szczepienia przeciw ospie wietrznej reagowali skutkami ubocznymi, dość nietypowymi dla tego szczepienia, a mianowicie zakażeniem wirusem mięczaka. W przypadku tej grupy osób odradza się szczepienia przeciw ospie.
Sam mięczak nie jest groźny i zwykle choroba wygasa samoistnie w ciągu roku. Kłopot tylko w tym, że jest bardzo zaraźliwy, więc chory może łatwo „obdarować” otoczenie niechcianym prezentem. Dorośli powinni zgłosić się do dermatologa, jeśli zaobserwują zmiany w okolicy narządów płciowych, bo nie zawsze jest to mięczak. Lekarz wykluczy inne możliwe przyczyny, takie jak opryszczka, czy brodawki narządów płciowych. Czasem do potwierdzenia rozpoznania konieczna bywa biopsja zmienionej skóry. U osób z prawidłowo działającym układem odpornościowym choroba nie w maga leczenia, bo organizm sam zwalcza wirusa, a zmiany ustępują bez pozostawiania blizn. U chorych z osłabioną odpornością można usuwać zmiany chirurgicznie, laserem, zamrażaniem, termicznie albo przy użyciu leków stosowanych też na brodawki, trądzik lub łuszczycę. W sytuacjach, gdy pacjent skarży się na świąd skóry, lekarz może przepisać krem lub maść z hydrokortyzonem, zaznaczając by smarować nią tylko wokół grudek, a nie zmiany (sterydy osłabią reakcje imniunologiczne).