Dziękujemy za tak liczny udział i piękne słowa o Waszych Babciach! Po długich obradach ogłaszamy listę laureatów:
Makler
Moja Babcia Gienia, jest niewątpliwie wyjątkowa. Wychowała pięcioro dzieci sama, bo dziadek bardzo wcześnie zmarł. Będąc tylko z dzieciakami na gospodarstwie rolnym, pracowała ponad siły i bardzo ciężko zachorowała.
Pomagała wtedy cała wieś i jakimś cudem udało jej się pokonać chorobę i wychować dzielnie całą piątkę. Chociaż ten czas dla niej był bardzo ciężki. Dzisiaj moja babcia ma 86 lat uwielbia krzyżówki i książki, jeździ swoim wysłużonym samochodzikiem i rozsiewa niesamowity urok i radość i ciepło. Włosy kręci misternie na wałeczki, różowi delikatnie policzki i zakłada perły(nigdy jak uważa przed południem) taka z niej dama i elegantka!
Dla mnie jest zachwycająca i fascynująca!!!
takaja
Spracowane dłonie z czułością gładziły mnie po twarzy,
kiedy jako dziecko siadałam na Jej kolanach.
Wtulona w materiał bawełnianego fartuszka czułam się bezpiecznie…..
To do Niej pierwszej biegłam, kiedy coś zbroiłam,
a Ona zamiast mnie strofować, dawała wsparcie.
Wiedziałam, że mi pomoże…
Z Jej zdaniem rodzice nie próbowali nawet dyskutować,
kiedy mądrze tłumaczyła przed nimi moje wybryki.
Na Nią zawsze mogłam liczyć….
Przed Nią nigdy niczego nie próbowałam ukryć,
bo to było niemożliwe, od razu wiedziała, gdy coś było nie tak.
Z Nią zawsze mogłam być szczera…
Moja Babcia to osoba wyjątkowa, której jestem bardzo wdzięczna za to,
że przez te wszystkie lata była obok, cierpliwie ucząc mnie życia
i wspierając swoją mądrością. Czasami trudno mi pojąć, skąd tyle siły
w tej drobnej osóbce, aby “dźwigać” w piersi tak ogromne serce po brzegi wypełnione miłością.
zezowaty_kot
To ona nadała imię moim marzeniom. Ona Zabrała mnie na spacer po łące, gdzie spotkałyśmy Ślimaka Miecia, Biedronkę Zosię i motyla Andrzejka. Oj, a wtedy, gdy ta żaba siedziała na drodze a ja zapłakana prosiłam żeby ją zabrać – Babcia jej nie zabrała. Babcia mi wytłumaczyła, że każda istota ma prawo istnieć. Nigdy nie zapomnę tych schowanych w stodole szczeniaków, które ktoś wyrzucił na cmentarzu. Dziadek krzyczał, że żadnych psów a Babcia na przekór złu świata je przygarnęła. Jeden jest nadal ze mną – 13-letni Krakers. Moja Babcia jest najwspanialsza na świecie, bo zaszczepiła mi całe kilogramy empatii. To dzięki niej widzę świat w kolorach cudzych oczu. Wtedy kiedy mama i tata starali się uszczęśliwić mnie na siłę dobrym wychowaniem, wykształceniem i sukcesami, Babcia skupiła się na czymś dużo ważniejszym – na pokazaniu mi człowieka w człowieku.
anulagadula
Moja Babcia jest moją idolką.
Pierwsze i ponad wszystko: przeżyła wojnę, widziała rzeczy, o których mnie nawet się nie śniło, ale potrafiła z tym, żyć mimo, że straciła swoich rodziców i wychowała się ze swoją babcią.
Po drugie – mimo swojego wieku ma świetna kondycję, chodzi z kijkami, spaceruje, gimnastykuje się, a nawet ostatnio zapisała się na jogę dla seniorów;
Po trzecie – jest skromną emerytką, ale to nie stoi na przeszkodzie żeby pomagać innym. Aktywnie działa w fundacji pomagającej ubogim. Załatwia formalności, zbiera datki, księguje przychody, zajmuje się papierologią;
Po czwarte – ummie obsłużyć smartfona, komputer, DVD. Chodzi do kina, teatru, centrów handlowych. Wciąż dzwoni pytając ” a jak ja mam w Excelu zrobić tę formułę?”.
Po piąte ale wcale nie najmniej ważne – wywiązuje się rzetelnie z obowiązków babci – jest miła, ciepła, kochana i gotuje pyszne obiadki. Zawsze służy radą, pomocą i swoimi ramionami.
Kocham ją za to, że jest i uważam, że jest wyjątkowym człowiekiem.
aek
Babcia to wyjątkowa osoba, wychowała czwórkę dzieci bez pralki, zmywarki, robota kuchennego, słoiczków, pampersów, dojeżdżając 20 km do pracy i nigdy nie usłyszałam od niej słów, że nie miała czasu dla siebie. Nie skończyła zarządzania a mimo swych 85 lat potrafi bez telefonu komórkowego/tabletu/internetu/facebooka zgrać na jedną godzinę kombajn, kombajnistę, woźnicę, konia i wóz w czasie żniw. Nie ma pojęcia kto to Magda Gessler czy Karol Okrasa, nie wyjeżdżała nigdy na warsztaty kulinarne a mimo to potrafi zrobić coś z niczego, nie kupuje “pomysłu na…” a mimo to jej obiady zawsze są nieziemsko pyszne. Babcia jest wyjątkowa bo zna dokładnie wszystkich bohaterów telenowel, które ogląda – ich imię, wiek, stan cywilny, pokrewieństwa i powinowactwa. :) Babcia to wyjątkowa osoba bo potrafi w ciągu jednego popołudnia wyczarować ciepłe skarpetki dla całej rodziny. :) Moja Babcia mieszka w górach od zawsze i gdy w ubiegłym roku odwiedziła mnie nad morzem nie mogła pojąć, że dookoła nie ma żadnych górek i jest równo jak na stole. :) Moja babcia jest po prostu wspaniała i jedyna w swoim rodzaju!!! :)
Serdecznie gratulujemy!
Wasze kochane babcie otrzymają wspaniałe zestawy kosmetyków zawierające kosmetyczne wspaniałości:
Z laureatami skontaktujemy się drogą mailową.
Regulamin konkursu jest dostępny TUTAJ
Zobacz również:
- Idzie nowe! Konkurs z Eveline
- Ślub Marzeń – wygraj kosmetyki Chantarelle!
- Dodaj stylizację i wygraj bransolety od Bydziubeka!
- Konkurs z Naszą Księgarnią
Moja Babcia Gienia, jest niewątpliwie wyjątkowa. Wychowała pięcioro dzieci sama, bo dziadek bardzo wcześnie zmarł. Będąc tylko z dzieciakami na gospodarstwie rolnym, pracowała ponad siły i bardzo ciężko zachorowała.
Pomagała wtedy cała wieś i jakimś cudem udało jej się pokonać chorobę i wychować dzielnie całą piątkę. Chociaż ten czas dla niej był bardzo ciężki. Dzisiaj moja babcia ma 86 lat uwielbia krzyżówki i książki, jeździ swoim wysłużonym samochodzikiem i rozsiewa niesamowity urok i radość i ciepło. Włosy kręci misternie na wałeczki, różowi delikatnie policzki i zakłada perły( nigdy jak uważa przed południem) taka z niej dama i elegantka!
Dla mnie jest zachwycająca i fascynująca!!!
Myślę, że tak jak i my się zmieniamy tak też zmieniają się współczesne babcie. Dla mnie jednak babcia będzie mi się zawsze kojarzyć z osobą, która kochała mnie bezwarunkowo, tolerując wszystkie moje wybryki. Codziennie gotowała mi mój ulubiony kompot, robiła jajecznicę, prowadziła do szkoły. W zasadzie to z nią spędziłam gro swojego czasu w dzieciństwie, w przerwach pomiędzy wybrykami z kolegami. To ona uczyła mnie haftować, szydełkować, robić na drutach gdy trzeba było zrobić pracę na ZTP. A dziś? Jakie są współczesne babcie? Przede wszystkim są zapracowane, i na pewno nie będą się swoim wnukom za kilka lat kojarzyć tak jak moje pokolenie wspomina swoje babcie. Może współczesna babcia ma mniej zmarszczek, lepsze ciuchy i więcej kasy w portfelu, ale czy nauczy swoje wnuki tego czego ja nauczyłam się od swojej babci? Niestety wątpię, a coś tam o tym wiem bo mam 6 letniego syna. Tak więc vivat moja babciu :)
Dlaczego Babcia jest wyjątkową osobą w moim życiu – oczywiście dlatego, że zawsze przy mnie była, pomagała, łzy nieraz ocierała, prezenty cudne dawała ale jest jeszcze coś – coś najważniejszego – potrafiła wytykać mi moje błędy ale zarazem podpowiadać co zrobić aby ich unikać, łajała i karciła za złe czyny i postawy ale przy tym dodawała tyle miłości, że te słowa wcale nie bolały ale dawały siły do zmian, do pracy nad sobą. Babcia widziała we mnie zawsze wspaniałego człowieka i nie raz mi to mówiła ale też widziała moje wad i przywary i wcale nie wahała się mi ich wytknąć bo jak mówiła nie ma ludzi idealnych ale chciała abym nie zagubiła się gdzieś w złych życiowych wyborach i zawsze wskazywała mi wyjście z tego labiryntu pogmatwanych ludzkich losów i nigdy się nie pomyliła. Babcia wskazała mi dobra drogę w moim życiu i krocz nią do dzisiaj i rzadko kiedy są na niej kolce a ja czuję zapach róż, który się roznosi dzięki babcinej pomocy. Dziękuje Ci Babciu bo cóż cenniejszego mogłaś mi dać niż pomoc w życiowej pielgrzymce – aby dojść do celu ale nie upadać i nie kaleczyć się.
Babcia gdy byłam mała mnie rozpieszczała, piękne zabawki kupowała, na plac zabaw zabierała, dużo miłości mi okazywała i w zwariowanych pomysłach jakie może mieć dziecko wspierała, niczego nigdy nie zabraniała.Teraz gdy jestem już nieco starsza ;) a ona dożyła sędziwego wieku, moim dzieciom z kolei piękny świat opowieściami maluje z mojej i jej młodości ukazuje, wspomnienia swoim prawnuczętom przekazuje :) Więc dla mnie i moich dzieci, Babcia to Najlepsza Przyjaciółka- Wspaniały i Wyjątkowy Towarzysz Życia :)
Moja Babcia jest wyjątkowa, jest mi bliska i ukochana,
bardzo pomocna i niespotykana.
Jedyna na świecie, która zawsze doradzi i pocieszy każdego,
a dobrych rad uczy mnie już od maleńkiego.
Ma dobre serce i jest cierpliwa stale,
wspiera mnie w trudnych chwilach, gotuje i piecze doskonale.
Moja Babcia to cudowna kobieta,
jej życiowa mądrość to zaleta.
Podziwiam ją za spokój i opanowanie,
za jej dobre rady i mi pomaganie.
Dziękuję jej za poświęcenie, za tradycje, które mi przekazała,
w zamian nigdy niczego nie oczekiwała.
Jest spokojna i opanowana,
zawsze bardzo dobrze zorganizowana.
Każdemu pomoże i uśmiech na jej twarzy gości,
jest taka ciepła i dużo w niej miłości.
Moja Babcia jest wyjątkowa,
ponieważ ze swoich hobby nie rezygnuje wcale,
w życiu daje sobie radę doskonale.
Moja babcia jest terminatorem :)
Moja babcia jest dla mnie wzorem do naśladowania. Nigdy nie widziałam tak silnej kobiety. Mimo tylu chorób, które niestety posiada jest pełna energii, werwy i chęci do życia. To dziwne, gdyż niektóre babcie jakie znam, mimo mniejszej liczby wiosen niż moja babcia, są osłabione, schorowane i już praktycznie nie chodzące i to nie z winy chorób. Moja babcia jest wyjątkowa i ma wielkie serce. Zawsze z chęcią każdemu pomoże i oddałaby co tylko by było możliwe aby wszyscy jej najbliżsi, żyli w szczęściu i dostatku. Kocham Cię Babciu… :)
piszę jeszcze raz to samo ponieważ nie byłam zarejestrowana na stronie :)
dlaczego uważam babcię za wyjątkową osobę w moim życiu? Gdy miałam pół roku mama rozwiodła się z tatą i od tego momentu, babcia pomagała jej mnie wychowywać, a w zasadzie była jakby głównym moim opiekunem i brała udział we wszystkich ważnych momentach w moim życiu. To przy niej postawiłam swoje pierwsze kroki, to jej pierwszej powiedziałam że mam chłopaka, ona pierwsza dowiedziała się o tym że planuję z tym chłopakiem ślub i poza rodzicami i mamą była pierwszą osobą, która zobaczyła swojego prawnuka. Jej, a nie mamie zawsze powierzałam wszystkie sekrety i troski, a także jej się radziłam bo wiedziałam, że jest dobra, łagodna i wyrozumiała- przeciwieństwo mojej mamy, która bywa nerwowa i narwana. To głównie ona sprawiła że jestem dziś tym kim jestem i jestem jej za to wdzięczna.
Spracowane dłonie z czułością gładziły mnie po twarzy,
kiedy jako dziecko siadałam na Jej kolanach.
Wtulona w materiał bawełnianego fartuszka czułam się bezpiecznie…..
To do Niej pierwszej biegłam,kiedy coś zbroiłam,
a Ona zamiast mnie strofować,dawała wsparcie.
Wiedziałam,że mi pomoże…
Z Jej zdaniem rodzice nie próbowali nawet dyskutować,
kiedy mądrze tłumaczyła przed nimi moje wybryki.
Na Nią zawsze mogłam liczyć….
Przed Nią nigdy niczego nie próbowałam ukryć,
bo to było niemożliwe,od razu wiedziała,gdy coś było nie tak.
Z Nią zawsze mogłam być szczera…
Moja Babcia to osoba wyjątkowa,której jestem bardzo wdzięczna za to,
że przez te wszystkie lata była obok,cierpliwie ucząc mnie życia
i wspierając swoją mądrością.Czasami trudno mi pojąć skąd tyle siły
w tej drobnej osóbce,aby „dźwigać” w piersi tak ogromne serce po brzegi wypełnione miłością.
Moja Babcia to osobą, z którą spędziłam większą część swojego dzieciństwa. Opiekowała się mną, kiedy rodzice musieli wychodzić do pracy, później pomagała mi w odrabianiu lekcji i zawsze brała czynny, bardzo istotny udział w moim wychowaniu.
Jej wygląd zewnętrzny w dużej mierze odpowiadał typowej „babci jako takiej”, a więc starszej pani o niskim wzroście z siwymi włosami i okularami na nosie. I rzeczywiście – przerosłam ją już w połowie szkoły podstawowej, jednak babcia – choć malutka – pozostała dla mnie wielką
i wyjątkową osobowością ponieważ…
Babcia nauczyła mnie wszystkiego – począwszy od chodzenia i mówienia, skończywszy na dobrych manierach, zaradności życiowej i empatii wobec innych ludzi. Była też niewyczerpanym źródłem dowcipów, a swoim dzieciom i wnukom wpajała zawsze zasadę życiowego optymizmu jako najlepszego lekarstwa nie tylko na problemy i smutek, ale również na przeciwności ze strony losu i innych ludzi.
Babcia jest jak niebo czyste
słoneczna i lekka jak chmurka
choć jej wiek to spadające liście
jak bardzo ją kocham pokaże laurka
„Za cierpliwość i miłość
za te spracowane ręce
Za drożdżówkę i herbatę
za mądre słowo czasem…
Za wspomnienia tak ciepłe jak słońce południowe latem
Kocham Cię babciu tak bardzo,że słów nie przeleję na papier”