Serdecznie dziękujemy wszystkim Czytelnikom i Fanom na Facebooku za udział w konkursie książkowym pod patronatem Wydawnictwa Illuminatio. Do wygrania pakiet książek Stiefvater Maggie: Lament i Ballada, powieści oparte na motywach mitologii irlandzkiej.
Dzień Świętego Patryka to irlandzkie święto narodowe i religijne obchodzone 17 marca, święto patrona Irlandii – św. Patryka.
Dzień Świętego Patryka jest dniem wolnym od pracy w Irlandii, Irlandii Północnej, Nowej Fundlandii i Labradorze oraz na Montserrat. Najważniejszą tradycją obchodów dnia św. Patryka jest noszenie ubrań w kolorze zielonym. Zieleń to narodowy kolor Irlandii, nawiązujący do trawiastego krajobrazu wyspy i symbolizujący koniczynę przypisywaną tradycyjnie świętemu Patrykowi. Irlandczycy w wielu miastach organizują festyny i uliczne pochody, w których dominuje właśnie zieleń.
Święto obchodzone jest również poza Irlandią, także w Polsce, co jest związane z popularnością kultury celtyckiej.
ZADANIE KONKURSOWE: Wymień przynajmniej jedną cechę charakterystyczną mitologii celtyckiej…
ODPOWIEDZI prosimy wpisywać w komentarzach pod artykułem konkursowym na portalu, na Facebooku, dopuszczalne wiadomości prywatne na FB.
Drogą losowania zostały wybrane dwie osoby, do których powędrują książki Lament + Ballada, a są to:
1. Alicja Kołodziejczyk
2. Patryk Fronc
Serdecznie gratulujemy. Czekamy na dane adresowe, a wszystkich zapraszamy na kolejne zabawy konkursowe :)
ZAPRASZAMY do odwiedzania strony FB Wydawnictwa Illuminatio.
Stiefvater Maggie: Lament
Z rozkazu królowej tajemniczej krainy Luke ma zabić 16-letnią Deirdre, ale zakochuje się w niej bez pamięci. Czy zdoła wypełnić obowiązki wobec tronu? I dlaczego to akurat nieśmiałą, zwyczajną dziewczynę chce zabić królowa?
Szesnastoletnia Deirdre Monaghan to utalentowana harfistka, którą dręczą regularnie napady paniki przed publicznymi 
występami. Wszystko się jednak zmienia, kiedy na jednym z konkursów nieoczekiwanie i całkiem znikąd pojawia się tajemniczy chłopak – Luke Dillon.
Od tej chwili w życiu Deirde dzieją się rzeczy, które nie maja racjonalnego wytłumaczenia. Pojawiają się u niej magiczne zdolności, o które wcześniej nawet by się nie podejrzewała, a na ulicy, w domu i w pracy znajduje wszędzie czterolistną koniczynę.
Nieśmiała Deirde odkrywa, że jako jedna z niewielu ma dar widzenia mieszkańców Faerii – magicznej krainy zamieszkałej przez fejów.
Jednak największą zagadką dla Deirdre jest Luke – nic o nim nie wie, a on interesuje się nią coraz bardziej. Czy Deirdre odkryje mroczny sekret przeszłości Luke’a? Czy pozna prawdę o tym, dlaczego Luke pojawił się w jej życiu?
Wkrótce jej najlepszy przyjaciel James, ukochana babcia i mama znajdą się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, które przyjdzie ze strony Królowej Elfów. Ta okrutna władczyni pojawi się ze swoją złowieszczą świtą na ziemi i uczyni wszystko, aby Deirde i Luke nigdy nie mogli być razem.
To walka na śmierć i życie, a stawką jest miłość oraz zaklęta dusza Luke’a.
Ta piękna i niebanalna opowieść, będąca debiutem pisarskim autorki, oddaje wiernie obraz celtyckiej baśni, którą przedstawiono w uwspółcześnionej wersji.
Lament
Maggie Stiefvater
Wydawnictwo: Illuminatio
Podtytuł: Intryga Królowej Elfów
Oprawa: miękka
Liczba stron: 320
Format: A5
Cena okładkowa: 29,90 zł
Stiefvater Maggie: Ballada
Poznaj magiczny świat Faerii, zamieszkiwany przez mrocznych Fejów. To z ich strony grozi śmiertelne niebezpieczeństwo muzie Nuali, ukochanej Jamesa. Czy zwykły człowiek jest w stanie powstrzymać nadprzyrodzone istoty? Czy wraz z Naulą ukończą swą balladę miłosną?
“Ballada” to kolejna część przygód Deirdre i Jamesa – bohaterów “Lamentu” – uwikłanych w intrygi fejów i skazanych na ciągłą walkę z ich mściwą królową. Opowieść podobnie jak poprzednia część została osadzona w realiach współczesnej celtyckiej baśni, a więc czytelnicy mają szansę, aby ponownie zetknąć się z bogatą mozaiką postaci rodem ze świata fejów: dobrych i złych, czasem złośliwych i podstępnych, ale zawsze gotowych, aby pokrzyżować szyki ludziom, wykorzystując ich naiwność i niewiedzę.
James i Dee zaczynają naukę w prywatnej szkole muzycznej – Thornking Ash, ale relacje między nimi nie wyglądają tak samo jak przed wakacjami. Blizny Jamesa i złamane serce Dee to pozostałości spotkania z mieszkańcami Faerii – fejami.
Wkrótce w okolice szkoły zaczynają ściągać tłumy fejów, których wiedzie pierwotna potrzeba podążania za tym, kto ma koniczynową dłoń. Jedną z nich jest Nuala – tajemnicza muza, która obdarza śmiertelników inspiracją, ale w zamian odbiera im kilka lat z życia. Tym razem wybrała Jamesa. Kiedy zaczynają wspólnie komponować piękną balladę, James odkrywa, że pod maską okrutnej zdobywczyni kryje się krucha dziewczyna skazana na wieczne potępienie. Nuala co szesnaście lat ginie spalona na stosie i ponownie się odradza, ale nigdy nie pamięta poprzedniego wcielenia.
Pomiędzy Jamesem i Nualą rodzi się powoli uczucie, ale nieuchronnie zbliża się święto zmarłych, kiedy Nuala ma znowu umrzeć. Czy James zdoła odkryć sposób, aby zmienić jej przeznaczenie? Przed nim trudne wyzwanie, bo na szali oprócz życia Nuali, znajdzie się także życie Dee, której grozi śmiertelne niebezpieczeństwo ze strony Królowej Elfów.
Ballada
Stiefvater Maggie
Wydawnictwo: Illuminatio
Podtytuł: Taniec mrocznych elfów
Oprawa: miękka
Liczba stron: 320
Format: A5
Cena okładkowa: 29,90 zł
Cechą jest kult bóstw żeńskich o cechach związanych zarówno ze śmiercią jak i płodnością:)
Celtowie zamieszkiwali rozległy obszar obecnej Wielkiej Brytanii i Włoch. A każde plemie miało swoje bóstwa lub duchy miejsc. Niemniej cały odłam wyznaniowy Celtów uważał gaje za święte i godne tego, aby być miejscami kultu. Również niektóre drzewa same były uważane za święte. Ważność drzew w religii celtyckiej uwidacznia fakt, że pojawiają się w niej takie nazwy, jak Mac Cuilinn (syn ostrokrzewu) czy Mac Ibar (syn cisu).
Osobiście jedynym symbolem celtyckim, który potrafiłabym rozpoznać jest krzyż celtycki.
Mitologie celtycką charakteryzuje się wielobóstwem. Bóstwa zawierają archaiczne elementy, o czym świadczy długo utrzymujący się kult bóstw żeńskich. Najczęściej związanych z płodnością i śmiercią. Ze względu na podział ziem celtyckich, wierzenia celtyckie uległy zmianie i wyróżniamy: galijskie, brytyjskie i iryjskie. Występowanie druidów którzy byli mędrcami znającymi się na różnych dziedzinach (astronomii, magii, filozofii). To oni przekazywali życiowe prawdy i stali na straży moralności. Silne powiązanie z naturą, miejscami kultu były miejsca natury: święty gaj i święta dąbrowa. To co wyróżnia tę mitologię od wszystkich innych to przede wszystkim wątki magii i czarów. Które tak na prawdę przetrwały do dziś: nadal pasjonują nas nadprzyrodzone zdolności czarowania, rzucania uroków, przyszłości zapisanej w gwiazdach.
Mitologia celtycka znacząco wpłynęła na kulturę i cywilizację europejską. Dzieli się na: goidelską (irlandzką, mańską i szkocką), brytańską (walijską i kornwalijską), oraz brytańską kontynentalną. Była to religia mało jednorodna z dużą ilością bóstw i obrzędów. Rózniła się ona w zależności od plemienia, które ją wyznawało. Praktycznie każde z plemion zamieszkujących rozległy obszar wpływów celtyckich miało swoje bóstwa lub duchy miejsc.
Najstarsze wierzenia celtyckie mają charakter żeński i symbolizują płodność, urodzajność i bogactwo, a jednocześnie siły niszczące, śmierć i nędzę.
Wiarę Celtów charakteryzuje wysoka pozycja kobiet. Nie wiąże się ona jedynie z kultem płodności, lecz uosabia prastare bóstwa kobiece, mające władzę nad światem. Są one ściśle związane z pierwotnym kultem Celtów.
W pierwszym okresie kultury celtyckiej na uwagę zasługuje kult wody, głównie rzek i źródeł (najlepiej gorących). Łączył on kult uzdrawiania i zapładniania.
W najstarszych obrzędach Celtowie składali krwawe ofiary z ludzi i zwierząt. Związane z tym było picie krwi, a nawet ludożerstwo. Specyficznym obrzędem ówczesnych Celtów był kult obciętych głów.
Obrzędowość celtycka związana jest przede wszystkim z przełomowymi porami roku: przesileniami letnim i zimowym oraz wiosennym i jesiennym zrównaniem dnia z nocą. Święta bardziej lub mniej wiązały się z kultem przodków gdyż Celtowie wierzyli w nieśmiertelność i wędrówkę dusz.
Charaktersystyczną cechą mitologii celtyckiej jest fakt, że kobietę traktowano w wielu sprawach na równiz mężczyzną.
Celtowie nieodmiennie kojarzą się z naturą. Tą zieloną, bo leśną. Poza tym krzyż celtycki to chyba najbardziej rozpoznawalny symbol tej kultury.
Celtowie nie budowali świątyń ku czci bóstw, za to czcili niektóre gaje, które uznawali za godne kultu. To drzewa otaczali kultem (horoskop celtycki oparty jest na gatunkach drzew). Poza tym Celtowie zaopatrywali zmarłych w broń i inne wyposażenie co świadczy o tym, iż wierzyli w życie pozagrobowe. Przed pogrzebem ucinali zmarłemu głowę i rozrywali czaszkę, by jego duch nie mógł wędrować.
Cechą charakterystyczną mitologii celtyckiej był kult bóstw żeńskich.
Charakterysttyczną cechą mitologi celtyckiej był kult drzew. W tej kulturze właściwie cała natura – lasy, rzeki i skały – była postrzegana jako sfera sacrum. Celtowie na samym początku oddawali cześć drzewom, a dopiero potem zaczęli rzeźbić boskie wizerunki.
Charakterystyczną cechą w społeczeństwie celtyckim było także to, że kobietę traktowano w wielu sprawach na równi z mężczyzną. Zachowywała pewną niezależność od mężczyzny, także w małżeństwie. Małżeństwo było u Celtów jedynie rodzajem umowy, która jeśli oboje małżonkowie sie na to zgodzą mogła być rozwiązana
Najbardziej charakterystyczną (najbardziej znaną)cechą był najpewniej fakt ze czcili lasy,gaje i drzewa.To były ich świątynie i miejsca kultu.A ich kapłanami i szamanamii byli druidzi.Którzy sprawowali pieczę nad rytuałami.Jednak najistotniejszym elementym był kult bóst żeńskich np.matka ziemia,bogini zbiorów ale także śmierci.To z ich mitologi wywodzi się mit o Avalonie,krainie szczęcią i obfitości.I wszystkie inne romantyczne baśnie i legendy irlandzkie………