Handel kobietami

Już nigdy nie będzie tak samo, moje życie skończyło się wraz z momentem kiedy poznałam Marka – opowiada 24 letnia Agnieszka.  Był to podobno bardzo dobry znajomy mojej koleżanki ze szkoły, do tego pięknie ubrany, przystojny i elokwentny. Spotkaliśmy się ze trzy razy na nie zobowiązującym piwie w pubie, po czym on zaproponował bardzo dobrze płatna pracę w Holandii przy zbiorze tulipanów. Praca nie miała być najlżejsza, ale zarobek bardzo korzystny, po 6 miesiącach miałam kupić sobie niezłe auto. Zapewniał mnie, że niczym nie ryzykuję, że ma kontakty, wszystko załatwi – nocleg, wyżywienie,  pensję na czas itp. I faktycznie już za parę dni zadzwonił i powiedział, żebym spakowała najpotrzebniejsze rzeczy do walizki i szykowała się do nowego życia. To nowe życie okazało się jednak najgorszym nocnym koszmarem, mówienie o tym doprowadza mnie do okropnego stanu. Po przyjechaniu do Holandii,  w dość  dziwne miejsce  – zmęczona i głodna – zauważyłam, że Marek rozmawia z trzema  Turkami i coś gestykuluje pokazując na mnie. Po około 15 minutach, Marek powiedział, że teraz muszę iść do auta tych panów, ponieważ zawiozą mnie na plantację. Wydało mi się to dziwne, tym bardziej, że Marek wydał się jakiś nerwowy i nie chciał jechać ze mną. Nie chciałam jechać z obcymi ludźmi, więc wyszłam i po angielsku zaczęłam się dopytywać o co chodzi. I w tym momencie dostałam pierwszy cios… To co zaczęło się potem, trudno opisać. Zostałam kilkakrotnie zgwałcona – najpierw w aucie, potem w jakiejś szopie i przewieziona na miejsce, które nie było żadną plantacją tylko rzędem baraków, w których gnieździły się inne kobiety. Sprawa stała się jasna, ale o ucieczce nie było mowy – byli znacznie silniejsi ode mnie. Najgorsze jest to, że od samego początku szpikowano nas narkotykami,   Całe szczęście, że koszmar nie trwał długo bo już po 2 dniach po nalocie policji się skończył, ale inne dziewczyny  były torturowane miesiącami, kilka z nich wiem, że już nie żyje, zresztą co to za życie z licznymi chorobami,  zniszczonym ciałem i zmarnowaną psychiką? Miałam szczęście, mimo to, nie da się tego zapomnieć. Marka do tej pory nie udało się złapać…

Każdego roku około 15 tys. przypadków zaginięcia obywateli polskich w kraju i za granicą zostaje zgłoszonych na policję. Ludzie giną z różnych powodów – na skutek chorób (głównie psychicznych, np. zaników pamięci), wypadków, codziennych problemów lub stają się ofiarami przestępstw.
Policja notuje rocznie ok. 150 zaginięć dzieci do 7 roku życia, ok. 800 zaginięć dzieci w wieku 7-13 lat i ok. 3,5 tys. zaginięć dzieci w wieku 13-17 lat. Kilkuletnie dzieci najczęściej giną z powodu braku odpowiedniej opieki.
Bywa, że powodem zaginięcia jest przestępstwo: uprowadzenie, pedofilia, morderstwo. Wielokrotnie przyczyną zaginięć starszych dzieci i młodzieży jest ich ucieczka z domu na skutek buntu przeciw rodzicom lub problemów wieku dojrzewania. Dzieci uciekają z różnych, nawet tzw. dobrych domów.
O wiele więcej jest przyczyn zaginięć ludzi dorosłych, m.in. z powodu chorób (wylew, zawał, padaczka, choroba Alzheimera, depresja, schizofrenia), wypadki i urazy powodujące zaniki pamięci. Ale znikają również ludzie zdrowi, np. chcąc zerwać kontakty z bliskimi lub kiedy przerastają ich życiowe problemy. Popadają jednak w inne – stają się bezdomnymi,nie mają środków do życia i często kończą jako samobójcy. Zdarza się także, że ludzie giną w wyniku przestępstwa – uprowadzenia czy morderstwa. Wśród nich jest wielu tych, którzy wyjechali za granicę „za chlebem” – zostają oszukani przez nieuczciwych pośredników lub uprowadzeni przez handlarzy żywym towarem. Są wówczas zmuszani do niewolniczej pracy, np. w tzw. obozach pracy. Kobiety, zwłaszcza młode, najczęściej trafiają do agencji towarzyskich.
Problem ten nasilił się w latach 90., kiedy to wiele Polek, zachęconych perspektywą lepszego życia na Zachodzie, decydowało się na wyjazd do pracy w charakterze opiekunek, sprzątaczek, kelnerek i hostess. Dopiero na miejscu okazywało się, że ich pracodawca to właściciel agencji towarzyskiej, który po zabraniu paszportu zmusza kobiety do uprawiania nierządu w celu uzyskania korzyści majątkowych. Zastraszane, bite i głodzone ofiary nie miały możliwości wydostania się z budynku i zawiadomienia policji. Co znamienne, seksualnymi niewolnikami w prawie 100& są właśnie kobiety oraz dzieci, wykorzystywane również do pornografii.
W Polsce również coraz częściej dochodzi do uprowadzeń młodych dziewcząt i kobiet w celu wywiezienia ich za granicę, zwłaszcza do niemieckich domów publicznych. Bywa też, że są przetrzymywane na terenie Polski, w urągających godności człowieka warunkach, gdzie są zmuszane do świadczenia usług seksualnych za niewielkie sumy, z których lwią część muszą oddać swemu „opiekunowi” – za mieszkanie, wyżywienie i tzw. ochronę.
Szacuje się, że na świecie rocznie 700 tys. ludzi pada ofiarą handlarzy ludźmi. Porwania w krajach Trzeciego Świata są ukierunkowane na wyzysk taniej siły roboczej i dla pozyskania narządów. Kiedy zamierzasz wyjechać jednak do pracy za granicą korzystaj z usług renomowanych agencji pośrednictwa pracy.

W Polsce ogromną pomoc niesie zaginionym i ich rodzinom Fundacja ITAKA. Jej wolontariusze wyznają takie wartości jak: troska o dobro i bezpieczeństwo drugiego człowieka, poszanowanie praw człowieka i obywatela, poszanowanie jego prawa do samostanowienia. Co również ważne, ich pomoc jest bezinteresowna. Podobnie działa Fundacja Przeciwko Handlowi Kobietami LA STRADA – założona w 1996 roku i stająca w obronie kobiet zmuszanych do nierządu.

*imiona zostały zmienione