Moja najgorsza randka... (Strona 3 z 8)

Kapitalny jest, można płakać ze śmiechu. Ciekawa jestem, czy w rzeczywistości są ludzie, którzy mają takie wymagania względem partnerów swoich dzieci i do tego stopnia ingerują w ich wybory. Tzn. w tym filmie to nawet nie robił tego, niczego jej nie kazał, do niczego nie zmuszał, ale jestem ciekawa, czy poza lubieniem  i nielubieniem przyszłych - zięcia lub synowej, rodzice mają wpływ na decyzję.

Kilka razy nawet. Jako małolata chciałam sama przeżyć coś takiego.

Wogóle nastolatki tak mają, że kochają się w aktorach, piosenkarzach itd. Dziwne zjawisko, ale całkiem sympatyczne.

Ja osobiście go nie lubilam i nie podobał mi się nigdy i nie był jak dla mnie ani odrobinę przystojny.

Tobie nogi miękną, mi, gdybym była facetem zmiękłoby co innego. Był brzydki. Ja chyba mam zbyt przystojnego chłopaka i przez to maoje kryteria są wyższe. Podobnie jak cały niemal świat kochał się w Leo Di Caprio. Ja wiem, że przystojniaków jest ciut za mało, akle bez przesady.

Oj, nie chciałabym, żeby był. Nie podoba mi się nikt oprócz niego. A za przystojnych uważam np. Brada Pitta, gdyby nie ten nos, Collina Farrella, Matthew McConaughey'a, Davida Beckhama.

Moja najgorsza randka? W centrum handlowym w moim mieście - zaszkodziło mi jedzonko no i pamiętam z niej głównie to, że 3 razy wychodziłam do toalety... Ale mimo to byliśmy parą przez prawie rok..

[quote=summerlove]Moja najgorsza randka? W centrum handlowym w moim mieście - zaszkodziło mi jedzonko no i pamiętam z niej głównie to, że 3 razy wychodziłam do toalety... Ale mimo to byliśmy parą przez prawie rok..[/quote]
O rety, znam takich, którzy na randce mają ze sobą arsenał bez recepty i nic im nie zepsuje spotkania.

najgorsza randka?? chyba ta na której poszłam na spotkanie a mój ex wręczył mi liścik bez słowa, pocałował w czoło i poszedł
a w liściku był tekst że jestem super extra wspaniała najlepsza i on nie zasługuje na mnie .... w sumie to śmiałam się wtedy z tego, byliśmy razem ledwie 2 albo 3 miesiące, także nawet nie było źle - tyle że "randkę" spędziłam samotnie

słuchajcie - to prawda: ludzie po 3 miesiącach spotykania się wiedzą już czy ta znajomość ma sens czy nie, czy działamy sobie na nerwy itp, to jest taki "próbny" okres, ja miałam sporo takich związków 3 miesięcznych, Justyna, lepiej zakończyć to po 3 miesiącach niż ciągnąć przez 3 lata

[quote=summerlove]Taka byłam podekscytowana, że nie pomyślałam o tym... może dlatego ze nie zdarza mi sie często chorować, jakoś nie mam zaopatrzonej dobrze apteczki jak wielu moich znajomych[/quote]
Moi znajomi mają przy sobie zawsze chyba że nie idą akurat do podrzędnej jadłodajni czy czegoś tam.

[quote=Barbie1290]słuchajcie - to prawda: ludzie po 3 miesiącach spotykania się wiedzą już czy ta znajomość ma sens czy nie, czy działamy sobie na nerwy itp, to jest taki "próbny" okres, ja miałam sporo takich związków 3 miesięcznych, Justyna, lepiej zakończyć to po 3 miesiącach niż ciągnąć przez 3 lata[/quote]
Tak, ja nieraz słyszałam o tych magicznych trzech miesiącach, że po pierwsze są idealną próbą i wytstarczającym czasem, aby stwierdzić, czy chce się ze sobą chodzić czy nie, a dla tych którzy się zdecydują zaczynają się w tym momencie schody, bo już ludzie nie pokazują się partnerom tylko z tej wspaniałej strony, ale zaczynają wychodzić wady. Mam dwóch kolegów, którzy postanowili chodzić z dziewczynami nie dłużej niż trzy miesiące właśnie z tych powodów, o których się tu mówi.