przyjażń, czy miłość? (Strona 6 z 7)

Ja miałam facetów przyjaciól i to nie wychodziło.

[quote=Ksymena]Co najmniej dwa są raczej nie do spełnienia: 5 i 6.  Dlatego nie miałam, nie mam i nie będę mieć przyjaciela-faceta [/quote]
A ja myślałam, że 5 i 6 są najłatwiejsze.

[quote=Ksymena]Bo nie może, chyba że to gej, wtedy nie ma opcji łóżkowej[/quote]
Miałam takiego, mój facet mówi na takich "babski król", bo ci, których znamy są otoczeni wianuszkiem kobiet i traktowani jak najlepsza przyjaciółka. Facet jest zazdrosny nie tylko o ten seksualny aspekt, ale też o to, że poświęca się dużo uwagi i daje dużo sympatii mężczyźnie homoseksualnemu. Facet chce mieć wyłączność na pewne rzeczy, chce być naj dla kobiety. Zresztą, też byśmy były zazdrosne gdyby spędzał za dużo czasu z lesbijką.

[quote=niechcemisie][quote=emilia_s292]Ja miałam facetów przyjaciól i to nie wychodziło.[/quote]
Też miałam i zawsze po jakimś czasie dochodziło do krępujących klimatów. Nie chcę więcej. Tym bardziej, że mam chłopaka, więc taka przyjaźń byłaby zagrożeniemdla związku, bo partner obawiałby się co z niej może wyniknąć - nawet jeśli ufa mi, nie ufałby mojemu przyjacielowi.[/quote]
ja mam przyjaciela już ponad 15 lat i nigdy nikt inaczej nie myślał, spotykamy się jakieś 2 - 4 razy do roku, pijemy sobie jakiś trunek i rozmawiamy o wszystkim i o niczym...

[quote=Ksymena]Ooo, włączyła Ci się empatia [/quote]
To zwykła uczciwość, obiektywizm czy jak zwał tak zwał.

Ostatnio edytowany przez niechcemisie (2010-07-02 06:54:54)

no to tylko podziwiac, ze nie starał się ciebie zdobywać. A miałaś wtedy kogoś?

Dla mnie "zakochać się" znaczy od razu się zaangażować, dążyć do bycia razem z obiektem uczuć.

[quote=Caroline]Dla mnie "zakochać się" znaczy od razu się zaangażować, dążyć do bycia razem z obiektem uczuć.[/quote]
Ale widocznie szanował ją na tyle, że nie naciskał. Na pewno chciałby, żeby byli razem, ale skoro się zakochał to miał wybór - starać się o nią co mogłoby doprowadzić do tego, że zerwałaby z nim kontakty i straciłby ją całkiem,  albo uszanować jej wolę i tym sposobem nadal być przy niej, jako przyjaciel.

No może, Emilka może się domyśla jak było, my możemy tylko sobie gdybać co było i co by było.

No i oto rozwiązanie. W zasadzie nie wiem, czy na jego miejscu nie zrobiłabym tak samo. To straszliwy ból - odrzucenie.

Kiedy mi zaczął przyjaciel okazywać uczucie nie wiedziałam co zrobić i po prostu udawałam, że nic się nie dzieje. Nie komentowałam jednoznacznych smsów, zachowania, spojrzenia. Zbierał się w sobie, żeby powiedzieć, ale napisał, delikatnie zresztą. Olałam to całkowicie. Pokazywałam że nie ma to na mnie żadnego wpływu (naprawdę to mnie to martwiło, bo chciałam żebyśmy się nadal przyjaźnili). Udało się. Przeszło mu, a nasze relacje były jak dawniej. Jakiś rok po tym zakochał się w kimś, w tym samym czasie ja w kimś innym i nie mieliśmy już czasu dla siebie, a nasi partnerzy byli bardzo o nas zazdrośni, stopniowo spotkania stały się rzadsze. Kiedyś się o coś obraził na mnie i po przyjaźni.