Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Zastanawiam się dzisiaj , czy wymagając od partnera w miarę wygodnego i bezproblemowego życia, [oczywiście bez zbędnych luksusów typu wycieczki zagraniczne, droga biżuteria czy futra] mogę się już uważać za materialistkę?...
Ja tam się uważam za estetkę, jeśli chcę wydać trochę kasy na ciuszki czy biżuterię:) W końcu jeśli panowie chcą nas mieć atrakcyjne i modne, to muszą przestać skąpić!
Jeśli kasa staje się ważniejsza od człowieka to można taką osobę nazwać materialistą... Ale jeśli nadal widzi w kimś bliskiego człowieka i nie stawia tylko na czerpanie korzyści ze związku, to nie ma takiego powodu...
Idealnie ujęła to Wittchen 
Każdy chyba dąży do wygodnego życia, po zaspokojeniu podstawowych potrzeb i to normalne jest. Ja nie widzę w tym niczego złego. Faceci też tego chcą.
Myślę, że to zależy od faceta, czy ma chęć sprawiać nam przyjemność swoimi wydatkami czy nie. A czasem naprawdę nie trzeba wiele poświęcać, wystarczy trochę pomyśleć.... Raz umówiłam się z gościem, którego rodzice mają 3 kwiaciarnie w naszym mieście i wiecie, że on nawet jednego badyla mi nie dał? Więcej nie chciałam go widzieć...
To nie skąpstwo tylko brak wychowania... Mamusia zapomniała go nauczyć, że kobietom daje się kwiaty... Może sama ich nie dostawała? 
Tu raczej nie chodzi o mamusię, bo dorasta i widzi, rozumuje jak powinno się postępować wobec kobiety. Nie muszą przecież być drogie, wyszukane przedmioty, czy wczasy,
ale miłe gesty-kupienie róży bez okazji, zaproszenie na obiad, lub kolację ( nie musi być extra restauracja), posprzątanie domu(bo kto powiedział,że tylko kobieta sprząta?) No i zdrowy facet powinien pracować, bo przecież kobieta nie będzie jego utrzymywać 
Łatwo i szybko jest się przyzwyczaić do dobrego, stąd niektóre laski mają wygórowane wymagania względem facetów, bo coś tam już kiedyś dostawały od innych.
Na pewno porównuje się ich pod tym względem... Ale nawet największa hojność nie przysłania mi jego wad, niezręczności w zachowaniu...
I tak powinno być, bo pieniądze mogą się skończyć (albo może ich być więcej), ale wady i zalety zostaną na dłużej.
Mój materializm jest przeciętny, bo na pewno nie związałabym się z kimś tylko dla jego pieniędzy (chociaż jak są, to nie jest to przeszkoda:)
Ludzie pragną dóbr za pieniądze, a jednocześnie uważają materializm za złą cechę. Kiedy wreszcie przestaniemy jako ogół ukrywać to, że chcemy pieniędzy, bo są NIEZBĘDNE do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, a posiadanie dachu nad głową i zabezpieczenia materialnego pozwala nam skupić się na tym, co w życiu ważne, pozwala nam żyć, a nie wegetować.
Nawet jedzenie i woda są koniecznością, by przeżyć i za nie płacimy (gdzieniegdzie przecież nawet za powietrze).
Musimy mieć się w co ubrać, potrzebujemy mieć pieniądze na leczenie i opłaty. Jeśli już mamy na podstawowe potrzeby, to możemy dążyć do tego, żeby życie było wygodniejsze i przyjemniejsze, nabywać dobra i usługi, które pozwolą zaoszczędzić czas, jaki przeznaczymy na coś innego, wydawać pieniądze na podnoszenie naszego życia na lepszy poziom, bardziej komfortowy i nie ukrywajmy, kształcenie kosztuje, poznawanie świata kosztuje, zdobywanie wiedzy kosztuje i nawet jeśli nie nasze pieniądze są na to potrzebne, to czyjeś na pewno: podatników, rodziny itd.
Pieniądze nie są złe - to bardzo wygodny środek płatniczy, który znacznie ułatwił wymianę dóbr i usług.
Ludzie tracą zdrowie, żeby zarobić pieniądze, które następnie wydają dla ratowania zdrowia... To chyba największy absurd naszej cywilizacji:)
Tak dążymy i dążymy do zdobywania pieniędzy, gromadzimy ubrania, ale i różne drobiazgi.
Sama jestem tandeciarą i chomikuję pudełka, torebki, kawałki od ubrań, bo
"może się przydadzą" 
U mnie największe porządki są każdej wiosny, wtedy wyrzucam to co niepotrzebne, a zachomikowane przez cały poprzedni rok...:)
A ja się przyznaję, lubię luksus i jeśli mojego faceta stać, żeby mi go zapewnić, to nie wyobrażam sobie, żeby na mnie skąpił pieniędzy...
No i to podejście mi się podoba, bo pieniądze są to po to, żeby z nich korzystać.
Subtellna, też tak miałam, ale wypowiedziałam temu walkę, gdy zrobiło się za ciasno.
[quote=granitova]A ja się przyznaję, lubię luksus i jeśli mojego faceta stać, żeby mi go zapewnić, to nie wyobrażam sobie, żeby na mnie skąpił pieniędzy...[/quote]
Czasem bywa tak, ze kogoś najpierw stać, a potem pieniądze się kończą i jak się wtedy pogodzić ze spadkiem standardu życia?... Odejść czy czekać z nim na lepsze czasy?
To zależy, co dla kogo jest ważniejsze: człowiek czy pieniądze?
Oj, ten spadek może się okazać trudny, ale w życiu trzeba być elastycznym i umieć dostosować się do nowych warunków.
Jak fajny to ważniejszy będzie człowiek, a jak byle jaki no to pieniądze, wiadomo...
Trudno w dzisiejszych czasach nie być materialistą, kiedy wokół przekonują, że należy korzystać z życia...
Ale kobiety też dziś w większości same pracują, więc po co się ciągle oglądać na czyjeś pieniądze i wymagać, żeby sam za wszystko płacił...?
Lubię mieć swoje pieniądze i nie wymagam drogich prezentów, ale są sytuacje, kiedy wypada, żeby to jednak mężczyzna zapłacił... To jest objaw dobrych manier, bo nie wszystkie kobiety są feministkami
Gdybyśmy nie były materialistkami, to byśmy miały w szafie 1 koszulkę, 1 sukienkę i parę niezbędnych ciuszków, a nie 2-3 szafy i kilkanaście par butów:) A kto za to płaci, to już inna sprawa
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
