Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Sprawa dotyczy bliskiej mi osoby. Jak mam jej pomóc? Czy macie w swoim otoczeniu kobiety, które straciły pierś? Co można zrobić, żeby realnie im pomóc? Osoba o której piszę jest w fatalnej kondycji psychicznej. Twierdzi, że nie czuje się kobietą. Co mówić, jak pomóc, bo chwilami sama boję się odezwać 
Przecież teraz jest możliwa rekonstrukcja piersi i to zaraz po usunięciu... Dlaczego nie skorzystała z tej opcji i teraz cierpi..?
W takiej sytuacji jest potrzebny psycholog, sama nie dasz rady... Osoba po operacji przechodzi stres pourazowy, porównywalny ze stresem bojowy, który dotyczy żołnierzy na misjach. Oni obowiązkowo mają spotkania z psychologiem po powrocie, nawet jeśli nic im się nie stało. NFZ refunduje wizyty psychologiczne, niech zapisze się do kogoś i wygada. Czasem obcemu łatwiej opowiedzieć o traumie niż komuś bliskiemu...
Psycholog to jedno, ale też nie każdemu człowiekowi jest w stanie wszystko przetłumaczyć. Wiadomo, że uraz psychiczny pozostaje, ale to już nie te czasy, że kobieta musi się czuć inna. Wszystko można zatuszować. Przecież teraz są nawet specjalne firmy, które robią bieliznę, protezy czy tam inne akcesoria dla takich kobiet. Amoena ci coś mówi? Popatrz na stronie tej firmy jakie mają rozwiązania. Musi wrócić do normalnego myślenia, żyje przecież dalej i może żyć normalnie. W dalszym ciągu może wyglądać pięknie.
Dzięki, byłam, widziałam. Faktycznie - nic nie widać. Kobiety wyglądają pięknie.
Co sądzicie o zrobieniu takiego prezentu? Bo już sama nie wiem. Jeśli kupię coś z tej Amoeny, to taka osoba to odbierze pozytywnie? Chwilami głupieję, bo co robić, żeby reakcja drugiej strony była pozytywna?
O ile będzie dany na odpowiednim etapie, to będzie dobry.
Musi zobaczyć, że dalej jest piękna. Na pewno nie dawaj tego w momencie, kiedy jest jeszcze podłamana.
Musi dojść do siebie. Zresztą, pokaż jej koniecznie to -
Myślę, że przykłady innych kobiet powinny ją nieco podnieść na duchu.
Chyba zapomniałaś wkleić link. O co chodziło?
Na stronie tego tamtej firmy jest coś takiego
Wierzyć w to wszystko? Brać to na poważnie? Przeczyłam dwa artykuły i wygląda to dosyć poważnie.
Znacie kogoś, kto pojawił się w tej historii?
Dobrze, że teraz po operacji piersi można od razu dokonać rekonstrukcji ubytku tkanki, przynajmniej chora kobieta nie przeżywa tego szoku, że nie ma piersi...
Sama operacja jest już traumą, moim zdaniem trzeba pomyśleć o psychologu w tej sytuacji
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
