Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Dla mnie to taki, w którym potrzebne są kompromisy, bez nich nie można stworzyć relacji. Ale czy da się pozostać sobą będąc z kimś? Bez tych wszystkich przepychanek? Da się stworzyć relację, która na dłuższą metę da obojgu radość z bycia razem, chęć bycia razem i swobodę bycia sobą? Na zasadzie "jest nam dobrze, kochamy się, jesteśmy też przyjaciółmi, stwórzmy coś fajnego".
Dwoje pasujących do siebie ludzi to najlepszy przepis na idealny związek;)
Nie ma idealnych związków, tylko patrząc z zewnątrz może się tak wydawać... Życie razem to też problemy, szukanie kompromisów...
nie ma idealnych związków, poza tym każdy ma na to inny pogląd i dla każdego coś innego jest ważne.
Dla wielu kobiet jest idealnie, jeśli są w związku, bo to je dowartościowuje, nie są same i ktoś o nie po prostu dba.
jeśli już to dobry związek jest wtedy, kiedy jest w nim obopólny szacunek. Nie można mówić o miłości, jeśli nie ma ma szacunku.
Żeby się dobrze poznać i "dotrzeć", trzeba spędzać ze sobą czas, robić różne rzeczy, ale wtedy też dochodzi problem- przecież nie musimy spędzać każdej wolnej chwili razem...
Nie wierzę w idealny związek.. W naszych czasach, gdy nawet miłość stała się środkiem do celu, do osiągnięcia korzyści, czy zawoalowaną potrzebą czucia się wyjątkowym, ważnym. Środkiem do ostatecznego łatania naszych "wad", tego, co rzekomo w nas "nie tak", tego przez co "nie pasujemy". Druga połowa ma być dla nas ostoją, stworzeniem na nowo, zmianą, uzdrowieniem, nie zaś partnerem. To nie nastraja optymistycznie...
'Idealność' jest subiektywna. Dla jednej osoby to będzie ciągłe przebywanie z partnerem/partnerką, dla innej życie takie obok siebie,z dużą dawką dystansu. Wszystko zalezy czego oczekujemy od związku.
dla każdego ideał oznacza coś innego więc nie ma jednoznacznego wyznacznika.
Już nie szukam ideału... Chciałabym mieć kogoś, przy kim poczuję wewnątrz coś więcej niż pustkę…
Chciałabym kiedyś zaufać komuś i zakochać się… bo obecnie nawet złościć się już nie potrafię.
A moim zdaniem najważniejsza jest przyjaźń. Dopiero na niej można budować coś więcej.
takiego związku nie ma ale najważniejszy moim zdaniem jest szacunek, szczerość i przyjaźń.
Szacunek... bez tego nie można iść dalej, bo to będzie droga do problemów, do cierpienia, do poczucia straconego czasu, do poczucia krzywdy i wreszcie do utraty zaufania do samej siebie, bo kim jest kobieta, która się godzi na brak szacunku? Nie oceniam żadnej takiej, ja sama to przeszłam, dlatego wiem, jak to godzi w poczucie własnej godności i jak potem samą siebie można pytać "dlaczego sobie to zrobiłam, przecież widziałam jaki jest?"
Ale ta wiara nas karmi złudzeniami, naiwna wiara, że "dla mnie się na pewno zmieni"..
Jasne, jasne... ja już wiem, że jeśli ktoś ma się zmienić, to się zmienia. I to widać. Pracuje nad sobą i efekty są dostrzegalne.
Tak jak napisałaś, to naiwne... dla mnie wręcz głupie. Może po prostu tak bardzo czasem chcemy, żeby coś się zmieniło, że gotowe jesteśmy czekać, i to nawet wtedy, kiedy nie do końca w taką zmianę wierzymy.
Mi wmawiano trochę inaczej - że jeśli zmieni się coś w sytuacji życiowej, albo przejdziemy na inny etap relacji, to wtedy facet się zmieni. Co za bzdura. Nigdy tego nie łykałam. Jak będziemy razem to nie będę tak często chodził na piwo, jak się wprowadzisz to będę coś tam, jak będziemy małżeństwem to na pewno nie będzie czegoś tam, jak tylko zmienię pracę, jak tylko w pracy coś tam, bla bla bla... to tak jak z naszym "odchudzam się od jutra" 
idealnie jest wtedy, gdy dobre chwile przeważają nad gorszymi..
zaufanie, poczucie bezpieczeństwa, przyjaźń, oparcie w trudnych chwilach to według mnie najważniejsze rzeczy jakie powinny się znaleźć w dobrym związku.
Przyjaźń... a czy da się stworzyć dobry związek bez przyjaźni? Bo że jest ona doskonałą podstawą to wiem, ale tak się zastanawiam... ostatniego partnera jakoś przyjacielem bym nie nazwała i trudno mi nawet sprecyzować dlaczego. Nie i już. Może to jedna z przyczyn, dla której się posypało.
Da się oddzielić przyjaźń od dobrego związku?
ja uważam że istnieje coś takiego jak przyjaźń w związku.
Na pewnym etapie życia człowiek ma dużą świadomość z kim chce się związać żeby być szczęśliwym w związku. Nie ma co godzić się na półśrodki, bo to działa na krótką metę:) Warto trzymać się swojego systemu wartości. Jak pojawi się odpowiednia osoba to nie będzie dla niej problemem wysoka poprzeczka:) Bo i ta osoba nie będzie godziła się na bylejakość w relacji.
Z moich obserwacji najbardziej udane są związki, gdzie jedno kieruje, a drugie go słucha. W pozostałych są ciągle zgrzyty:)
Wspólne pasje poprawiają związek, może nie będzie idealny, ale trwały na pewno...
Dopóki nie spotka się tzw. miłości to każdy związek będzie trwały....
Strony 1
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
