Soundedit’15: Projekt „Metropolis” — sylwetki artystów

10 września 2015, dodał: sylmos

Artykuł zewnętrzny

W tym roku ekipa Soundedit przygotowała niespodziankę w postaci czwartego, „wyjazdowego” dnia Festiwalu. 29 października (czwartek) w CK Zamek w Poznaniu odbędzie się seans filmu „Metropolis”. Jednak nie będzie to jedynie projekcja. Ścieżkę dźwiękową do filmu wykonają na żywo znakomici artyści.

Połączenie historycznego kina, elektroniki, rocka i opery będzie bezprecedensowym wydarzeniem. Takie wykonanie nie miało do tej pory miejsca. Władysław Komendarek wystąpi w roli tapera. Przygotuje specjalną, niepowtarzalną improwizację, którą wykona wraz z towarzyszącymi muzykami: Igorem Gwaderą – gitara elektryczna oraz Agnieszką Makówką – sopran.

Z przyjemnością prezentujemy sylwetki artystów biorących udział w projekcie!

Władysław „Gudonis” Komendarek

Artysta twierdzi, że jest kosmitą, ale faktycznie urodził się i mieszka w Sochaczewie. Jako instrumentalista i kompozytor wypracował własny styl, który wymyka się jakiejkolwiek klasyfikacji. W twórczości Komendarka można odnaleźć echa muzyki rockowej, a nawet hardrockowej, klasycznej, jazzowej, etnicznej oraz eksperymentalnej. Muzyk jest wirtuozem kosmicznego brzmienia i pionierem polskiej elektroniki.

Władysław karierę muzyczną rozpoczął w latach siedemdziesiątych w Grupie Dominika. W latach 1973-1983 Komendarek był członkiem zespołu Exodus, z którym wydał pięć albumów. Od połowy lat osiemdziesiątych muzyk postawił na twórczość solową.

– Mama mi opowiadała, że jak miałem rok, bardzo reagowałem na dźwięki. W szkole podstawowej grałem z siostrą na cztery ręce na pianinie. Jak zapominałem jakiejś frazy, natychmiast reagowałem po swojemu, ale tak, żeby było zgodne z harmonią konkretnego utworu. Czasami opuszczałem zajęcia. Wiązało się to najczęściej z zespołami amatorskimi lub wieczorkami muzycznymi, gdzie zaczynałem zarabiać jakieś drobne pieniądze – mówi Władysław o początkach swojej przygody z muzyką.

Kompozytor ma w swoim dorobku ponad trzydzieści płyt studyjnych. Gościnnie pojawił się m.in.: na krążku T. Makowieckiego zatytułowanym „Moizm” oraz na albumie „Człowiek z Wysokiego Zamku”, nad którym współpracował z J. Skrzekiem i J. Pijarowskim, wydał płytę „I Am An Alien”. Wytwórnia GAD wydaje jego historyczne nagrania, a sam muzyk zagrał mini trasę koncertową z zespołem Antigama. Na płycie Antigamy „The Insolent” pojawił się również w roli kompozytora i wykonawcy. W ubiegłym roku w ramach trasy „Męskie Granie” wystąpił na koncercie w Chorzowie.

Komendarek wystąpił również na koncercie z cyklu „Boiler Room” w Warszawie oraz w filmie dokumentalnym dedykowanym polskim prekursorom i twórcom muzyki elektronicznej. – Żeby być dobrym artystą trzeba umieć zaskakiwać, ciągle wymyślać coś nowego i być cały czas otwartym na świat. Jeśli twórca się boi, lepiej, żeby się nie brał za tę robotę – kończy artysta.

Komendarek przydomek artystyczny „Gudonis” wziął od dziadka, z pochodzenia Litwina, który był cenionym organistą na Ziemiach Odzyskanych. Kompozytor przyjął pseudonim w 1983 r., właśnie na jego cześć. Władysław jest potomkiem w linii prostej Michała Kleofasa Ogińskiego, autora słynnego poloneza „Pożegnanie ojczyzny”.

26 października 2013 r. podczas Międzynarodowego Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit miała miejsce premiera filmu dokumentalnego: „Władysław Komendarek – W Kosmosie zawsze jest dobrze” (reż. M. Nowak, D. Brykalski). Artysta otrzymał również nagrodę Festiwalu – „Człowiek ze Złotym Uchem” za swoją „szczególną wrażliwość muzyczną”. Dziękując za wyróżnienie, muzyk wyraził zdumienie z powodu faktu, że: „Ziemianie wręczają nagrodę kosmicie”.

Agnieszka Makówka

Urodziła się w Łodzi, gdzie ukończyła Akademię Muzyczną im. G. i K. Bacewiczów. Artystka ma za sobą również studia podyplomowe w „Mozarteum” w Salzburgu. Od 1998 r. jest solistką Teatru Wielkiego w Łodzi i Polskiej Opery Kameralnej. Laureatka wielu nagród i wyróżnień, właścicielka głosu, który potrafi skruszyć nawet najtwardszą skałę.

Agnieszka Makówka już podczas studiów w 1995 r. rozpoczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Łodzi debiutując jako Jadwiga w „Strasznym Dworze” Stanisława Moniuszki. W repertuarze mezzosopranistki znajdują się m.in. takie partie jak: tytułowa Carmen Bizeta, Cherubin w „Weselu Figara”, Flora w „Traviacie”, Fenena w „Nabucco”, Papagena w „Czarodziejskim flecie”, Amneris w „Aidzie”, Olga w „Eugeniuszu Onieginie” czy Izabella we „Włoszce w Algierze”.

W 1996 r. w setną rocznicę powstania kina, artystka brała udział w uroczystym wręczeniu Doktoratu Honoris Causa Uniwersytetu w Lyon wybitnym reżyserom: Andrzejowi Wajdzie i Carlosowi Saura. W tym samym roku śpiewaczka odbyła tournee z łódzką Filharmonią po Belgii, Francji i Luksemburgu z „Requiem” W. A. Mozarta. W 1999 r. Agnieszka Makówka koncertowała podczas Festiwalu im. F. Chopina w Brukseli. Wielokrotnie uczestniczyła w trasach koncertowych Teatru Wielkiego w Łodzi po Niemczech, Francji, Holandii czy Austrii.

W 2000 r. wraz z orkiestrą „Mozarteum” z Salzburga mezzosopranistka odbyła tournee ze „Stabat Mater” Rossiniego po Węgrzech i Austrii. Trzy lata później artystka debiutowała na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Sanlukar be Barrameda w Hiszpanii. W latach 2008 – 2010 śpiewaczka uczestniczyła w wielu nagraniach dla Polskiego Radia pod dyrekcją Łukasza Borowicza.

– Śpiewanie to moja pasja, a opera to mój świat. Dobrze się tam czuję. Ale opera nie wyczerpuje moich możliwości. Mam wielką ochotę sprawdzić się w czymś nowym! Bo taki już mam charakter, wciąż szukam nowych wyzwań – mówi Agnieszka Makówka.

Agnieszka Makówka w 1992 r. zdobyła II nagrodę w Międzyuczelnianym Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju, a w 1994 r. otrzymała wyróżnienie w Konkursie im. Roberta Schumana w Zwickau (Niemcy). Niespełna rok później została laureatką III nagrody w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu. W 1997 r. otrzymała wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Antonina Dworzaka w Karlowych Warach, w 2000 r. zdobyła nagrodę Polskiej Akademii Nauk, w sezonach artystycznych 2006/2007 oraz 2010/2011 otrzymała nagrodę od Marszałka Województwa Łódzkiego za promowanie Łodzi w Polsce i za granicą.

Artystka współpracowała z wieloma filharmoniami, operami, dyrygentami oraz reżyserami. W 2005 r. wraz z innymi solistami Teatru Wielkiego w Łodzi stworzyła projekt „Broadway, Broadway…” z którym koncertuje w wielu miastach Polski.

Igor Gwadera

17-letni wirtuoz gitary z Goleniowa. Nastolatek występuje razem z Titusem w grupie Anti Tank Nun, supportował Slasha podczas koncertu w katowickim Spodku oraz nagrał płytę z czołówką amerykańskich i brytyjskich muzyków hard rockowych. Utalentowany i niepokorny, wciąż zdobywa rzesze nowych fanów i uznanie krytyków na całym Świecie.

Igor Gwadera urodził się w 1997 r., a przygodę z gitarą rozpoczął już w wieku jedenastu lat, gdy lekcji gry na instrumencie zaczął udzielać mu Jarek „Chilek” Chilkiewicz. Młody artysta wśród swoich idoli wymienia: Randy’ego Rhoadsa, Glenna Tiptona, Dave’a Murraya, Zakka Wylde’a, Dimebaga Darrella i oczywiście swojego nauczyciela – Jarka Chilkiewicza.

Obecnie młody gitarzysta razem z Tomaszem „Titusem” Pukackim, Adamem Bielczukiem i Bogumiłem Krakowskim tworzy heavy metalową grupę Ani Tank Nun, z którą nagrał dwa krążki. Początkowo Titus i Iggy planowali zrealizować tylko jedno nagranie studyjne oraz teledysk, z czasem jednak projekt rozrósł się, w efekcie czego formacja podjęła decyzję o wydaniu pełnego albumu studyjnego – „Hang’em High”, który miał premierę w 2012 r.

W lutym 2013 r. w katowickim spodku Anti Tank Nun supportowało koncert Slasha, a trzy miesiące później Igor i spółka wydali drugą płytę – „Fire Follow Me”. Grupa ma na koncie liczne występy w kraju i za granicami, w tym roku formacja zagrała koncert m.in. podczas Przystanku Woodstock.

Gitarzysta z Goleniowa jest również członkiem zespołu WAMI. Na pomysł stworzenia grupy wpadł w 2014 r. Marco Mendoza (Whitesnake, Blue Murder, Ted Nugent, Soul SirkUS, Black Star Riders, The Dead Daisies) po polskim występie Thin Lizzy, gdy usłyszał supportującego jego zespół 16-letniego Igora Gwaderę w składzie Anti Tank Nun. Następnie zaangażowano do projektu Vinny’ego Appice’a (Black Sabbath, Dio, Heaven & Hell, Axis, Power Project, World War III) oraz Doogiego White’a (Rainbow, Yngwie Malmsteen, Tank, Empire, Cornerstone, La Paz, MSG).

Formacja nagrała do tej pory jeden album „Kill The King”, który został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków. Recenzenci największa uwagę zwracali właśnie na utalentowanego Igora, który doskonale poradził sobie w towarzystwie doświadczonych artystów.