Brak satysfakcji z życia seksualnego może przełożyć się na poczucie frustracji, gniewu i rozczarowania oraz może wpłynąć negatywnie na bliskość. Co to jest przedwczesny wytrysk? Jak sobie z nim radzić? Na te i inne pytania postaramy się udielić kilku odpowiedzi.
Przedwczesny wytrysk jest złożoną jednostką chorobową i najczęstszą formą zaburzeń seksualnych u mężczyzn poniżej 60 roku życia. Z badań Światowego Towarzystwa Medycyny Seksualnej wynika, że narzekają z tego powodu mężczyźni w wieku od 18-tu do 64-ego roku życia. Dolegliwość ta jest stosunkowo częsta – szacuje się, że cierpi na nią jedna trzecia mężczyzn. Według badań przedwczesny wytrysk to problem aż 37% Polaków. Seksuolodzy wskazują na fakt, że jest to najczęściej występujące zaburzenie seksualne na świecie.
Międzynarodowe Towarzystwo Medycyny Seksualnej zdefiniowało problem jako: „zaburzenie seksualne występujące u mężczyzn, cechowane przez: wytrysk, który zawsze lub prawie zawsze następuje przed lub w ciągu 1 minuty od penetracji pochwy; niezdolność do opóźnienia wytrysku przy każdej lub prawie każdej penetracji pochwy; ponoszenie negatywnych konsekwencji takich jak napięcie, problemy, frustracja i/lub unikanie bliskości seksualnej.” Z przedwczesnym wytryskiem mamy również do czynienia wówczas, kiedy do wytrysku dochodzi w kilka lub kilkanaście sekund przed rozpoczęciem aktu płciowego lub na początku jego trwania. Do wytrysku może dojść również, nawet na sam widok rozebranej partnerki.
W medycynie przedwczesny wytrysk ocenia się na podstawie wskaźnika IELT (skrót od angielskiej nazwy: czas wewnątrzpochwowego opóźnienia wytrysku). Określa on czas, który upływa od momentu rozpoczęcia penetracji do momentu ejakulacji (średnia wynosi 5,4 minuty). Za ciężką postać przedwczesnego wytrysku uznaje się IELT poniżej 15 sekund, umiarkowany stopień dolegliwości to czas IELT od 15 sekund do minuty, natomiast przedział 1-2 minuty wskazuje na dolegliwość łagodną.
Po raz pierwszy schorzenie zostało opisane jako syndrom kliniczny w 1943 roku przez Bernarda Shapiro. Wyróżnia się przedwczesny wytrysk pierwotny oraz nabyty. Jeżeli przedwczesny wytrysk występuje sporadycznie, np. na skutek zmęczenia, stresu czy długiej wstrzemięźliwości seksualnej nie jest to powód do zmartwień. Natomiast, gdy pacjent regularnie odbywa stosunki seksualne trwające mniej niż 120 sekund, a więcej niż co drugi stosunek seksualny jest nieudany, niestety należy się zgłosić do lekarza.
Przyczyny przedwczesnego wytrysku są różne, może on wynikać z problemów psychologicznych (lęk przed kobietami, uraz, mizogonia) lub fizycznych (zwiększona wrażliwość żołędzi oraz duża podatność na stymulację seksualną) oraz być skutkiem innych stanów chorobowych. Istnieje pięć teorii tłumaczących występowanie przedwczesnego wytrysku: psychogenna, neurobiologiczna, urologiczna, hormonalna i andrologiczna.
Kłopot ten nie dotyczy tylko mężczyzny, ile w ogóle pary. Kończy się wówczas radość z seksu, a zaczyna utrapienie i wzajemne obwinianie. Nie bez wpływu pozostają wszystkie stany zapalne w obrębie narządu rodnego, suchość pochwy oraz ból, związany z endometriozą. Negatywnie wpływa ona na związek aż u 56% par. Seks przestaje łączyć partnerów, a staje się klinem, który zaczyna ich dzielić. Kobiety gorzej znoszą zakłócenia współżycia wywołane przedwczesnym wytryskiem niż zaburzeniami erekcji. Głównym powodem jest związany z tym brak satysfakcji seksualnej. Odczuwa go aż 38% kobiet, których partner boryka się z przedwczesnym wytryskiem.
Początkowo uważano PW za problem psychologiczny. W dzisiejszych czasach leczenie uwzględnia również stosowanie leków. Leczenie przedwczesnego wytrysku odznacza się wysoką skutecznością – szacuje się, że jest skuteczne w 90%. Wziąwszy pod uwagę fakt, że przedwczesny wytrysk jest w 95% przypadków spowodowany tylko i wyłącznie podłożem psychologicznym, możemy z tym problemem walczyć też bez silnych środków farmakologicznych. Stosując odpowiednie ćwiczenia i w sposób odpowiedni reagując na sygnały ciała, możemy opóźnić lub całkowicie pozbyć się przedwczesnego wytrysku. Istnieje wiele metod, które mogą uwolnić od uciążliwego problemu. Czasami wystarczy jedna wizyta u lekarza, najczęściej terapia trwa około pół roku. Samoleczenie nie pomaga. Z międzynarodowych badań wynika, że jedynie około 14% mężczyzn skutecznie leczy przedwczesny wytrysk we własnym zakresie.
Przełamanie tabu, jakie narosło wokół przedwczesnego wytrysku musi polegać na tym, że mężczyźni nie będą się wstydzić swej dolegliwości i będą zgłaszać się o pomoc do lekarza
Źródła: http://www.nietylkomoment.pl/, http://www.przedwczesnywytrysk.pl/, http://www.deon.pl/
Czy to: http://erekcjablog.pl też jest problem?